Przejdź do zawartości

Ijhtihad

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ijhtihad (17)
Ilustracja
Siostrzana jednostka „Syafaat” na próbach w 2009 roku
Klasa

okręt patrolowy

Typ

Ijhtihad

Projekt

FPB 41

Historia
Stocznia

Lürssen(inne języki), Vegesack Niemcy

Wodowanie

2009

 Brunei
Wejście do służby

marzec 2010

Los okrętu

w służbie (2020)

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

pełna: 262 ton

Długość

41,3 metra

Szerokość

7,7 metra

Zanurzenie

1,7–1,9 metra

Napęd
2 silniki wysokoprężne MTU o łącznej mocy 6,9 MW (9225 KM)
2 śruby
Prędkość

33 węzły

Zasięg

1500 Mm przy prędkości 12 węzłów

Sensory
radar Furuno 2217
Uzbrojenie
1 działko rewolwerowe kal. 27 mm
2 km kal. 7,62 mm (2 x I)
Wyposażenie
system walki Thales Cutlass
głowica elektrooptyczna Zeiss MEOS II
Załoga

16

Ijhtihad (17)brunejski okręt patrolowy z początku XXI wieku, jedna z czterech zamówionych w Niemczech jednostek typu Ijhtihad. Okręt został zwodowany w 2009 roku w niemieckiej stoczni Lürssen(inne języki) w Vegesack, a do służby w Marynarce Wojennej Brunei wszedł w marcu 2010 roku. Jednostka, oznaczona numerem taktycznym 17 nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2020 rok).

Projekt i budowa

[edytuj | edytuj kod]

Okręty patrolowe typu Ijhtihad zostały zamówione przez rząd Brunei w stoczni Lürssen(inne języki) w Vegesack (projekt o nazwie FPB 41)[1][2]. Przeznaczeniem jednostek są operacje patrolowania i nadzoru morskiego, kontrola granic i operacje na płytkich wodach przybrzeżnych[3].

„Ijhtihad” został zwodowany w 2009 roku[2]. Jednostka została ukończona w maju 2009 roku, rozpoczynając w tym miesiącu próby morskie[1].

Dane taktyczno-techniczne

[edytuj | edytuj kod]

„Ijhtihad” jest okrętem patrolowym o długości całkowitej 41,3 metra, szerokości 7,7 metra i zanurzeniu 1,7–1,9 metra[1][3][a]. Wyporność pełna wynosi 262 tony[1][3]. Okręt napędzany jest przez dwa silniki wysokoprężne MTU 16V 4000 M93L o łącznej mocy 6,9 MW (9225 KM), poruszające poprzez wały napędowe dwoma śrubami o stałym skoku[1][b]. Maksymalna prędkość jednostki wynosi 33 węzły[1][c]. Zasięg wynosi 1500 Mm przy prędkości 12 węzłów[1][2].

Uzbrojenie jednostki składa się z dziobowego działka rewolwerowego Rheinmetall MLG 27 kalibru 27 mm oraz dwóch pojedynczych karabinów maszynowych kalibru 7,62 mm[1][2]. Wyposażenie radioelektroniczne obejmuje radar nawigacyjny Furuno 2217, system walki Thales Cutlass i głowicę elektrooptyczną Zeiss MEOS II[1][2]. Okręt może również przenosić czterometrową łódź hybrydową, obsługiwaną przez żurawik[1][3].

Załoga okrętu składa się z 16 oficerów, podoficerów i marynarzy, z możliwością zaokrętowania dalszych pięciu osób[1][3].

Służba

[edytuj | edytuj kod]

„Ijhtihad” został przyjęty do służby w Marynarce Wojennej Brunei w marcu 2010 roku[1][d]. Jednostka otrzymała numer burtowy 17[1][2]. Jednostka nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2020 rok)[2].

  1. Gogin 2021 ↓ podaje, że zanurzenie okrętu wynosi 2,6 metra.
  2. Gogin 2021 ↓ podaje, że moc siłowni wynosi 9400 KM, zaś FPB 41 2021 ↓, że 6670 kW (9069 KM).
  3. Gogin 2021 ↓ podaje, że prędkość maksymalna wynosi 32 węzły, zaś FPB 41 2021 ↓, że 30 węzłów.
  4. Gogin 2021 ↓ podaje, że okręt wcielono do służby w lipcu 2009 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m Saunders 2015 ↓, s. 88.
  2. a b c d e f g Gogin 2021 ↓.
  3. a b c d e FPB 41 2021 ↓.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]