Przejdź do zawartości

Hory

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hory

Hory (gr. Ὧραι Hō̂rai, łac. Horae) – w mitologii greckiej boginie strzegące ładu między ludźmi i rytmem natury, uważane także za personifikację czterech pór roku; córki Zeusa i Temidy lub według innej wersji Heliosa i Selene, siostry Charyt i Mojr.

Hory służyły i pomagały ważniejszym bogom na Olimpie: Herze, Afrodycie, Hermesowi, Aristajosowi. Towarzyszyły Zeusowi, Panu i Persefonie.

Pierwsza trójka

[edytuj | edytuj kod]

Większość greckich tekstów (m.in. Teogonia Hezjoda) mówiących o Horach podaje następujące imiona:

  • Eunomia (gr. Εὐνομία Eunomía – 'praworządność'),
  • Dike (gr. Δίκη Díkē – 'sprawiedliwość')
  • Ejrene (gr. Εἰρήνη Eirḗnē – 'pokój').

Druga trójka

[edytuj | edytuj kod]

W Atenach znano je pod imionami[1]:

  • Tallo (gr. Θαλλώ Thallṓ – 'bujna'), bogini kwitnienia,
  • Aukso (gr. Αὐξώ Auxṓ – 'rosła'), bogini wzrastania,
  • Karpo (gr. Καρπώ Karpṓ – 'owocna'), bogini owoców.

Informację tę podaje Pauzaniasz w swoim opisie Grecji. Może jednak nie być to poprawne, ponieważ pisze o ateńskich boginiach zarówno jako o Charytach, jak i Horach.

Trzecia trójka

[edytuj | edytuj kod]

Rzadko pojawiała się także trójka trzecia

  • Pheurosa (gr. Φερουσα), bogini materii
  • Euporia (gr. Ευπορια), bogini obfitości
  • Orthosia (gr. Ορθωσια), bogini dobrobytu

Inne podziały

[edytuj | edytuj kod]

Cztery Hory

[edytuj | edytuj kod]

Nonnos z Panopolis wspomina w Dynysiaca nazwę czterech Hor:

  • Eiar (wiosna),
  • Theros (lato),
  • Phthinoporon (jesień),
  • Cheimon (zima).

Dziewięć Hor

[edytuj | edytuj kod]

Informację o dziewięciu Horach podaje Hygin. Jest to zbiorcza lista wszystkich boginek wymienionych w I, II i III trójce.

  • Auco (Auxo)
  • Eunomia
  • Pherusa
  • Carpo
  • Diké
  • Euporie (Euporia)
  • Ejrene (Irene)
  • Orthosie
  • Thallo

Godziny

[edytuj | edytuj kod]

Ostatnia lista przedstawia dwanaście bogiń poszczególnych godzin i pór dnia[2].

  • Auge (gr. Αυγη) – pierwsze światło
  • Anatole (gr. Ανατολη) – wschód słońca
  • Mousika (gr. Μουσικη) – godzina porannej muzyki i nauki
  • Gymnastika (gr. Γυμναστικη) – godzina porannych ćwiczeń
  • Nymphe (gr. Νυμφη) – godzina porannego mycia się
  • Mesembria (gr. Μεσημβρια) – południe
  • Sponde (gr. Σπονδη) – libacja po obiedzie
  • Elete (gr. Ηλετη) – modlitwa
  • Akte (gr. Ακτη) – jedzenie i przyjemności
  • Hesperis (gr. Ἑσπερις) – wieczór
  • Dysis (gr. Δυσις) – zachód słońca
  • Arktos (gr. Αρκτος) – nocne niebo

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 386-387.
  2. Spis 12 Hor. [dostęp 2014-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-16)].