Hilum
Wygląd
Hilum (l. mn. hila) – w biologii słowo mające różne znaczenia:
- w botanice – znaczek – ślad na łupinie nasiennej po sznureczku (funiculus), tj. paśmie wiązek przewodzących łączących zalążek z zalążnią[1];
- w mykologii – blizna (wnęka) u podstawy zarodnika[2]. U zarodników typu konidium występuje w miejscu, w którym oderwały się one od komórki konidiotwórczej[3]. Dobrze widoczne hilum występują np. u Cladosporium lub Exserohilum[2]. W bazydiosporach występuje w miejscu, w którym połączone były ze sterygmą. Obok niej często występuje wyrostek wnęki (hilar appendix lub apiculus)[4]. Hilum zwane bywa także znaczkiem lub łysinką, a jeśli w odczynniku Melzera barwi się na ciemno, wówczas nosi nazwę plamki[5]. Hilum często jest gładkie na całej powierzchni, lub przynajmniej na jej części; jeśli ściana zarodnika jest ornamentowana (np. brodawkami, kolcami, grzbietami itp.), wyraźnie się od niej odróżnia[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alicja Szweykowska , Jerzy Szweykowski , Botanika. Morfologia, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 303, ISBN 83-01-13946-3 .
- ↑ a b Słowniczek pojęć stosowanych w mykologii medycznej [online] [dostęp 2019-11-19] .
- ↑ Selim Kryczyński , Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia. Tom 1. Podstawy fitopatologii, Poznań: PWRiL, 2010, ISBN 978-83-09-01-063-0 .
- ↑ Hans Halbwachs , Claus Bässler , Gone with the wind – a review on basidiospores of lamellate agarics, „Mycosphere”, 6 (1), 2015, s. 78–112, DOI: 10.5943/mycosphere/6/1/10, ISSN 2077-7019 [dostęp 2022-03-12] .
- ↑ a b Alina Skirgiełło, Gołąbek (Russula). Grzyby (Mycota). Podstawczaki (Basidiomycetes), gołąbkowce (Russulales), gołąbkowate (Russulaceae), Warszawa-Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1998, s. 13, ISBN 83-01-09137-1 .