Przejdź do zawartości

Henryk Starikiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Starikiewicz
Henas
Data i miejsce urodzenia

7 września 1955
Koronowo

Data śmierci

ok. 2 marca 2016

Narodowość

polska

Alma Mater

Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych w Poznaniu

Dziedzina sztuki

malarstwo, rysunek, grafika

Ważne dzieła
  • cykle: Katedry polne
  • Bestiariusz
Nagrody

Henryk Ryszard Starikiewicz ps. „Henas” (ur. 7 września 1955[1] w Koronowie, zm. ok. 2 marca 2016) – polski artysta, malarz, rysownik i grafik[2]. Członek międzynarodowej grupy artystycznej Solaris[3]. Wieloletni nauczyciel Liceum Plastycznego im. Piotra Potworowskiego w Poznaniu[4]. Laureat Medalu Młodej Sztuki (1989)[5].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Państwowego Zespołu Szkół Plastycznych im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy[6]. Wyjechał do Poznania, gdzie studiował malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. W 1981 obronił dyplom pod okiem prof. Stanisława Teisseyre’a (1905-1988)[7].

Dwukrotnie (w 1984 i w 1987) został laureatem Konkursu Malarskiego im. Jana Spychalskiego[8].

Swoją twórczość przedstawiał na wielu wystawach w kraju i zagranicą[9] (m.in. na Węgrzech, w Niemczech, w Bułgarii, we Francji, w Belgii i w Wielkiej Brytanii)[7][10].

Został pochowany 7 marca 2016 na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu[1][6].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Wybrane obrazy[11]

[edytuj | edytuj kod]
  • 1985 – Alfred Hitchcock blues
  • 1986 – Szabloniasty
  • 1988 – Yupek
  • 1988 – Ciemny Krajobraz[9]
  • 1997 – Nieloty

O jego pracach

[edytuj | edytuj kod]

Tworzy metaforyczne kompozycje zwracające uwagę wyrafinowaną formą i wysublimowanym kolorytem. Bardzo istotną rolę w jego obrazach odgrywa światło na przemian rozproszone i skoncentrowane, aranżujące przestrzeń i nastrój obrazu[13].

Starikiewicz swym czystym architektonicznym widzeniem – ale naznaczonym mocną cienistością, jakimś kolorystycznym „defektem”, częściowym „daltonizmem” który jest, jak sądzę, jego istotnym znakiem rozpoznawczym, zdecydowanie odróżnia się od innych twórców, a także od kolorowej, słodkiej aż do znużenia ikonosfery współczesnego czasu. Sformułowanie „daltonistycznie” oznacza, że walorowe widzenie jest fundamentem widzenia artysty (i najprawdopodobniej każdego widzenia, choć sobie tego nie uświadamiamy) a co swoim malarstwem Starikiewicz jasno i konsekwentnie komunikuje. Ten rys jego twórczości na przestrzeni lat podlegając modyfikacjom, nie zmienia się zasadniczo[14].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Miejsce pochówku Henryka Starikiewicza [dostęp z dnia: 2016-10-02].
  2. Kanikuła Wędrówki po internecie [dostęp z dnia: 2016-03-13].
  3. Janusz Hetman [dostęp z dnia: 2016-03-13].
  4. Z głębokim żalem zawiadamiamy o śmierci Henryka Starikiewicza – Liceum Plastyczne w Poznaniu [dostęp z dnia: 2016-03-11].
  5. Medale Młodej Sztuki. Oto lista laureatów!Głos Wielkopolski [dostęp z dnia: 2016-03-13].
  6. a b Henryk Starikiewicz nie żyje – PZSPlastycznych im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy [dostęp z dnia: 2016-03-11].
  7. a b Henryk StarikiewiczGaleria Miejska Arsenał w Poznaniu [dostęp z dnia: 2016-03-11].
  8. Historia Galerii Miejskiej Arsenał [dostęp z dnia: 2016-03-18].
  9. a b Starikiewicz, Henryk [dostęp z dnia: 2016-03-18].
  10. KLIMATY SZTUKI Grudniowa Noc Muzeów, Galerii i Teatrów. 2016poznan.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-26)]. [dostęp z dnia: 2016-03-18].
  11. Ironia i forma (o twórczości Henryka Starikiewicza) – Maciej Mazurek [dostęp z dnia: 2016-03-18].
  12. Nowe książki w Bibliotece Muzeum Narodowego w Krakowie – styczeń 2012 [dostęp z dnia: 2016-03-18].
  13. Henryk Starikiewicz - Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu [dostęp z dnia: 2016-03-11].
  14. Ironia i forma (o twórczości Henryka Starikiewicza) - Maciej Mazurek [dostęp z dnia: 2016-03-18].