Przejdź do zawartości

Henri Leconte

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henri Leconte
Ilustracja
Henri Leconte
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1963
Lillers

Wzrost

185 cm

Gra

leworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

1980

Zakończenie kariery

1996

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

9

Najwyżej w rankingu

5 (22 września 1986)

Australian Open

4R (1985)

Roland Garros

F (1988)

Wimbledon

SF (1986)

US Open

QF (1986)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

10

Najwyżej w rankingu

6 (18 marca 1985)

Australian Open

QF (1990)

Roland Garros

W (1984)

Wimbledon

2R (1985, 1987)

US Open

F (1985)

Henri Leconte (ur. 4 lipca 1963 w Lillers) – francuski tenisista, zwycięzca French Open 1984 w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Startując jeszcze w gronie juniorów Leconte wygrał w 1981 roku grę pojedynczą chłopców podczas Rolanda Garrosa, po pokonaniu w finale Alberto Tousa.

Jako zawodowy tenisista występował w latach 1980–1996.

W grze pojedynczej Leconte odniósł 9 zwycięstw w zawodach z cyklu ATP World Tour oraz awansował do 7 finałów, w tym do finału French Open 1988. W spotkaniu o tytuł uległ Matsowi Wilanderowi.

W grze podwójnej Francuz zwyciężył w 10 turniejach rangi ATP World Tour, a także osiągnął 9 finałów. W 1984 roku został mistrzem French Open, a dokonał tego w parze z Yannickiem Noahem. Rok później awansował wspólnie z Noahem do finału US Open.

W 1991 roku Leconte miał znaczący wkład w pierwszy triumf Francji w Pucharze Davisa od 49 lat. W rundzie finałowej Francuzi zmierzyli się ze Stanami Zjednoczonymi, które pokonali 3:1. W pierwszym dniu rywalizacji Leconte pokonał Pete'a Samprasa 6:4, 7:5, 6:4. W meczu deblowym razem z Guyem Forgetem zdobył kolejny punkt po zwycięstwie 6:1, 6:4, 4:6, 6:2 z parą Ken FlachRobert Seguso.

Leconte dwa razy wystąpił na igrzyskach olimpijskich. W 1988 roku w Seulu i w 1992 roku w Barcelonie. W grze pojedynczej w obu imprezach Francuz odpadał w II rundzie, natomiast w grze podwójnej najdalej dotarł do ćwierćfinału w Seulu, w parze z Guyem Forgetem. W deblowych rozgrywkach w Barcelonie, razem z Forgetem, odpadł w II rundzie.

W rankingu gry pojedynczej Leconte najwyżej był na 5. miejscu (22 września 1986), a w klasyfikacji gry podwójnej na 6. pozycji (18 marca 1985).

Finały w turniejach wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 5 czerwca 1988 French Open, Paryż Ceglana Szwecja Mats Wilander 5:7, 2:6, 1:6

Gra podwójna (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 9 czerwca 1984 French Open, Paryż Ceglana Francja Yannick Noah Czechosłowacja Pavel Složil
Czechosłowacja Tomáš Šmíd
6:4, 2:6, 3:6, 6:3, 6:2
Finalista 1. 7 września 1985 US Open, Nowy Jork Twarda Francja Yannick Noah Stany Zjednoczone Ken Flach
Stany Zjednoczone Robert Seguso
7:6, 6:7, 6:7, 0:6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]