Hanna Olechnowicz

Hanna Olechnowicz
Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1918 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	3 lipca 2013 ; Warszawa
	doktor habilitowany nauk humanistycznych
	Specjalność: psychologia kliniczna
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	1973
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Państwowy Instytut Pedagogiki Specjalnej w Warszawie; Uniwersytet Warszawski

Hanna Olechnowicz (ur. 15 grudnia 1918 w Warszawie, zm. 3 lipca 2013 tamże) – polska psycholog, zajmująca się rozwojem dzieci z zaburzeniami rozwojowymi. Twórczyni Klubu Terapeutycznego dla Dzieci z Poważnymi Zaburzeniami Emocjonalnymi.

Życiorys

Wnuczka Władysława Olechnowicza, polskiego lekarza psychiatry, antropologa, etnografa, archeologa, założyciela pierwszej w Lublinie prywatnej lecznicy dla umysłowo chorych. Córka Mariana Olechnowicza bohatera wojny 1920. Uczyła się w Dworku Cisowym, szkole prowadzonej przez Związek Harcerstwa Polskiego w Sromowcach Wyżnych przez druhnę Olgę Drahonowską-Małkowską. Później uczęszczała do gimnazjum Szachtmejerowej w Warszawie. Maturę uzyskała w gimnazjum sanatoryjnym im. Św. Teresy w Rabce-Zdroju w 1937 roku.

W 1938 roku rozpoczęła studia na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Filozoficzno-Humanistycznym. Powróciła na studia w roku 1945 (ten sam wydział) i ukończyła w 1950 roku z tytułem magistra psychologii.

Doktorat z nauk humanistycznych na kierunku pedagogika uzyskała na Wydziale Psychologiczno-Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1973 roku habilitowała się na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego^[1].

Pracę zawodową rozpoczęła w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Jej obowiązkiem było badanie dzieci testem inteligencji Terman-Merrill. Pracowała tam od 1948 do 1951 roku.

W latach 1954–1966 pracowała pod kierunkiem docent Izabeli Bielickiej na oddziale noworodkowym dla dzieci z opóźnieniami rozwojowymi.

Klub Terapeutyczny

W 1989 roku wraz z Anną Ciupą założyła i przez wiele lat prowadziła Klub Terapeutyczny dla Dzieci z Poważnymi Zaburzeniami Emocjonalnymi działający w Warszawie^[2].

Pochowana na Powązkach (kwatera 281-6-2/3)^[3].

Publikacje

1969 Pierwsze kroki wśród ludzi, Warszawa, Nasza Księgarnia;
1973 Stereotypowe ruchy wahadłowe u dzieci. Z badań nad zaburzeniami zachowania na podłożu cech niedojrzałości, Wrocław, Ossolineum;
1979 Wychowanie i nauczanie głębiej upośledzonych umysłowo (redakcja), Warszawa, WSiP;
1983 Metody aktywizowania głębiej upośledzonych umysłowo, Warszawa, WSiP;
1986 Konstruowanie sytuacji społecznych wyzwalających aktywność głębiej upośledzonych umysłowo, Warszawa, WSPS;
1988 U źródeł rozwoju dziecka: o wspomaganiu rozwoju prawidłowego i zakłóconego (redakcja), Warszawa, Nasza Księgarnia;
1991 Zabawa wychowuje leczy i raduje : zabawy z mamą i tatą , dziadkiem i babcią, Warszawa, Centralny Ośrodek Poradnictwa Wychowawczo – Zawodowego Ministerstwa Edukacji Narodowej;
1991 Portrety psychologiczne dzieci upośledzonych umysłowo i wskazania do pracy wychowawczo-terapeutycznej, Warszawa, WSPS;
1994 Wyzwalanie aktywności dzieci głębiej upośledzonych umysłowo. Programy i metody, Warszawa, WSiP;
1995 Dziecko własnym terapeutą. Jak wspomagać strategie autoterapeutyczne dzieci z dysfunkcjami więzi osobistych, Warszawa, WSiP;
1997 Opowieści terapeutów (redakcja), Warszawa, WSiP;
1997 Dobre chwile z naszym dzieckiem. Zabawy sprzyjające rozwojowi charakteru, Warszawa, WSiP;
1999 Jaskiniowcy zagubieni w XX wieku. Praca tematyczna z małymi dziećmi., Warszawa, WSiP;
2000 Drugie opowieści terapeutów (redakcja), Warszawa, WSiP;
2004 Wokół autyzmu. Fakty, skojarzenia, refleksje, Warszawa, WSiP;
2010 Terapia dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN (wznowienie: Wyzwalanie aktywności dzieci głębiej upośledzonych umysłowo. Programy i metody z 1994 roku);

Przypisy

↑ Wydział Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. [dostęp 2010-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-04)].
↑ Hanna Olechnowicz: Przedmowa. W: Hanna Olechnowicz: Drugie opowieści terapeutów. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2000, s. 5. ISBN 83-02-07745-3.
↑ Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW OLECHOWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10] .

Linki zewnętrzne

Dr hab. Hanna Olechnowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-07-27] .

[1] Wydział Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. [dostęp 2010-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-04)].

[2] Hanna Olechnowicz: Przedmowa. W: Hanna Olechnowicz: Drugie opowieści terapeutów. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2000, s. 5. ISBN 83-02-07745-3.

[3] Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW OLECHOWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10] .

[1]

[2]

[3]