Przejdź do zawartości

Hama

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hama
‏حماة‎
Ilustracja
Państwo

 Syria

Muhafaza

Hama

Dystrykt

Hama

Burmistrz

Abd al-Razzak al-Kutajni

Wysokość

305 m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


696 863

Nr kierunkowy

33

Położenie na mapie Syrii
Mapa konturowa Syrii, po lewej znajduje się punkt z opisem „Hama”
Ziemia35°08′N 36°45′E/35,133333 36,750000
Strona internetowa

Hama (arab. ‏حماة‎, hebr. ‏חֲמָת‎) – miasto w zachodniej Syrii, w oazie nad Orontesem, ośrodek administracyjny muhafazy Hama, czwarte pod względem wielkości miasto kraju.

Miasto słynie z norii, 17 starożytnych kół nawadniających, wybudowanych przy użyciu drewna, bez zastosowania gwoździ. Najstarsze norie w Hamie powstały nawet w 1100 r. p.n.e.[1] Są jedną z głównych atrakcji turystycznych miasta, słyną z wydawania charakterystycznych dźwięków podczas kręcenia się i czerpania wody z koryta Orontesu[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Tereny wokół Hamy były zamieszkiwane już w neolicie.

Hama jest kilkakrotnie wspominana w Biblii jako hebr. חֲמָת. Miasto to było stolicą lokalnego królestwa aramejskiego w Syrii we wczesnym okresie dziejów starożytnego Izraela. Znajdowało się na północny wschód od granic Ziemi Obiecanej – terenów, które miał podbić Jozue. Nawiązało kontakty dyplomatyczne z królem Dawidem[3]. Za panowania izraelskiego króla Salomona wybudowano w tym regionie miasta-spichlerze[4]. Władca Hamat imieniem Irhuleni brał udział w bitwie pod Karkar w 853 p.n.e.

 Zobacz też kategorię: Władcy Hamat.

W ciągu swej historii była zajmowana przez Asyryjczyków, Babilończyków, Persów, Macedończyków (wówczas miasto otrzymało nazwę Epifania nadaną przez Antiocha IV Epifanesa), Rzymian, Bizancjum, Arabów, krzyżowców, Turków i Francuzów, by wreszcie w XX wieku stać się częścią niepodległej Syrii.

Współczesność

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1979–1982 Hama była jednym z najważniejszych ośrodków powstania islamistów i miejscem ostatniego starcia między radykalną sunnicką rebelią (Walcząca Awangarda i oddziały Braci Muzułmańskich) a wojskami rządowymi. W czasie tłumienia powstania wojsko zburzyło zabytkowe dzielnice miasta, a w czasie gwałtownego szturmu zginęło od 3 do nawet 25 tysięcy islamistów jak i cywilów[5][6].

W roku 2012, Hama ponownie stała się miejscem walk między rebeliantami a siłami rządowymi. W ich wyniku życie straciło ponad 200 osób w niewielkiej miejscowości Tremseh, w muhafazie Hama[7]. W walkach tych wojska rządowe użyły czołgów oraz helikoptery bojowe.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Co słychać w syryjskiej Hamie? | Tomasz Merwiński [online] [dostęp 2021-07-07] (pol.).
  2. Hama. Dźwięki norii | Merwinski.pl. [dostęp 2021-07-07].
  3. 1Krn 18,9-10 w przekładach Biblii.
  4. 2Krn 8,4 w przekładach Biblii.
  5. P. Seale: Asad of Syria. The Struggle for the Middle East. Berkeley-Los Angeles: University of California Press, 1989, s. 334. ISBN 0-520-06667-7.
  6. Ł. Fyderek: Pretorianie i technokraci w reżimie politycznym Syrii. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2011, s. 57. ISBN 978-83-7638-111-4.
  7. Haroon Siddique, Matthew Weaver, Brian Whitaker, Syria crisis: Tremseh 'massacre' - Friday 13 July 2012 [online], the Guardian, 13 lipca 2012 [dostęp 2021-07-07] (ang.).