Przejdź do zawartości

HMS Sirius (1797)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HMS Sirius
Ilustracja
Historia
Stocznia

Dudmans

Położenie stępki

wrzesień 1795

Wodowanie

1797

 Royal Navy
Wejście do służby

1797

Zatonął

25 sierpnia 1810

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1033 t

Długość

55 m

Szerokość

12 m

Napęd
żagle
Uzbrojenie
28 armat 18 funtowych
6 armat 12 funtowych
2 armaty 9 funtowe
Załoga

247

HMS Siriusbrytyjska 36 działowa fregata z okresu wojen napoleońskich.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1794 Brytyjczycy zdobyli hiszpańską fregatę „San Fiorenzo” i na jej podstawie opracowali plany nowego typu fregat. Zamówienie na nową fregatę zostało złożone przez Admiralicję 25 kwietnia 1795 w leżącej nad Tamizą londyńskiej stoczni Dudman. Wodowanie i wejście do służby miało miejsce w 1797.

W latach 1797 - 1805 „Sirius” brał udział w blokadzie morskiej sił Napoleona w Europie. W 1798 zdobył dwie holenderskie jednostki. W 1801 na Morzu Północnym zdobył Francuską fregatę „Oiseau”. W 1802 brał udział w morskiej blokadzie Brestu.

21 października 1805 HMS „Sirius” wraz z innymi okrętami dowodzonymi przez admirała Nelsona wziął udział w bitwie pod Trafalgarem, w której walczył tuż przy okręcie flagowym HMS "Victory".

W latach 18061808 służył w rejonie Morza Śródziemnego, gdzie zdobył francuską korwetę „Bergère”. W lecie 1810 został skierowany w rejon Oceanu Indyjskiego, gdzie walczył przeciwko siłom francuskim. 23 sierpnia w czasie walk z Francuzami na Mauritiusie „Sirius” wszedł na skały i ciężko uszkodzony został opuszczony i podpalony przez własną załogę, a następnie zatonął 25 sierpnia. Była to jedyna wygrana przez Francuzów bitwa morska tego okresu.

W 1964 wrak został odkryty przez nurków amatorów. Przystąpiono do eksploracji szczątków okrętu, w wyniku której dokonano na nim znacznych zniszczeń.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]