Przejdź do zawartości

HMS C26

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HMS C26
Historia
Stocznia

Vickers, Barrow-in-Furness

Położenie stępki

14 lutego 1908

Wodowanie

20 marca 1909

 Royal Navy
Wejście do służby

28 maja 1909

Wycofanie ze służby

4 kwietnia 1918

Los okrętu

samozatopienie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

295 ton (wynurzony),
320 ton (zanurzony)

Długość

43,64 metra

Zanurzenie

4,11 metra

Napęd
jeden spalinowy silnik benzynowy 450 KM, jeden silnik elektryczny 150 KM
Prędkość

13 węzłów na powierzchni
8 węzłów zanurzony

Zasięg

3700 km przy 7 węzłach

Uzbrojenie
dwie wyrzutnie torpedowe 450 mm
Załoga

16

HMS C26 – brytyjski okręt podwodny typu C. Zbudowany w latach 1908–1909 w Zakładach Vickers w Barrow-in-Furness. Okręt został wodowany 20 marca 1909 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy.

W 1914 roku C26 stacjonował w Leith przydzielony do Siódmej Flotylli Okrętów Podwodnych (7th Submarine Flotilla) pod dowództwem Colina Cantliea[1]. Po włączeniu się Wielkiej Brytanii do I wojny światowej, jednostka patrolowała akweny Morza Bałtyckiego. Po podpisaniu układu pokojowego pomiędzy Rosją a Cesarstwem Niemieckim, w czasie wojny domowej w Finlandii, siły niemieckie - Ostsee-Division wylądowały w Hanko i w błyskawicznym tempie dotarły do Helsinek. Aby nie oddać okrętu w ręce wroga załoga zatopiła C26 około 1,5 kilometra od latarni morskiej Grohara, u wejścia do portu w Helsinkach[2].

W sierpniu 1953 roku wrak okrętu został wydobyty i zezłomowany w Finlandii.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 36. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]