Przejdź do zawartości

Grzegorz Filipowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Filipowski
Reprezentacja

 Polska

Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1966
Łódź

Wzrost

172 cm

Konkurencja

Soliści

Trener

Barbara Kossowska[1]

Klub

Społem Łódź

Zakończenie kariery

1992

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
brąz Paryż 1989 soliści
Mistrzostwa Europy
srebro Birmingham 1989 soliści
brąz Göteborg 1985 soliści

Grzegorz Filipowski (ur. 28 lipca 1966 w Łodzi) – polski łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Trzykrotny uczestnik igrzysk olimpijskich (1984, 1988, 1992), brązowy medalista mistrzostw świata (1989), wicemistrz (1989) i brązowy medalista mistrzostw Europy (1985), 6-krotny mistrz Polski (1981–1986). Następnie trener łyżwiarstwa figurowego w Toronto.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Filipowski pozostaje najbardziej utytułowanym polskim łyżwiarzem figurowym w konkurencji solistów. Pierwszy medal w zawodach rangi mistrzowskiej zdobył w 1985 roku podczas mistrzostw Europy, następnie podczas mistrzostw Europy 1989 wywalczył srebrny medal, przegrywając jedynie z Aleksandrem Fadiejewem. Największy sukces osiągnął w czasie mistrzostw świata w 1989 roku, gdzie zajął trzecie miejsce (najlepsze z Europejczyków), ustępując jedynie Kanadyjczykowi Kurtowi Browningowi i Amerykaninowi Christopherowi Bowmanowi. Tym samym został pierwszym polskim łyżwiarzem, który stanął na podium mistrzostw świata.

Filipowski trzykrotnie uczestniczył w igrzyskach olimpijskich (Sarajewo 1984, Calgary 1988, Albertville 1992). Najlepszą lokatę uzyskał w Calgary, gdzie był piąty.

W latach 1981–1986 zdobywał mistrzostwo Polski[2].

W 1980 roku jako pierwszy łyżwiarz figurowy wykonał kombinację dwóch potrójnych skoków[3].

Osiedlił się w Kanadzie, gdzie w 1999 roku rozpoczął pracę jako trener łyżwiarzy figurowych w York Region Skating Academy[4] wspólnie ze swoją partnerką życiową Tracey Wainman[5]. Do ich uczniów należeli m.in.: Roman Sadovsky[6] czy Alaine Chartrand[7], a wcześniej również Nam Nguyen[8].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Zawody 79–80 80–81 81–82 82–83 83–84 84–85 85–86 86–87 87–88 88–89 89–90 90–91 91–92
Międzynarodowe[9][10]
Igrzyska olimpijskie 12 5 11
Mistrzostwa świata 15 11 13 11 7 13 5 4 3 4 12
Mistrzostwa Europy 7 9 8 8 3 5 4 4 2 4 5
Skate America 4
Skate Canada 2 2 3 3 2
Golden Spin of Zagreb 2
St. Ivel International 3 2 2
International de Paris 2 2 6
NHK Trophy 4 3 2 1
Igrzyska dobrej woli 8
Krajowe[2]
Mistrzostwa Polski 1 1 1 1 1 1

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marek Bobakowski: Emigrant Grzegorz Filipowski. Od 35 lat. sportowefakty.wp.pl, 2020-12-25. [dostęp 2020-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-25)]. (pol.).
  2. a b Polski Związek Łyżwiarstwa Figurowego – Historia. PFSA. [dostęp 2020-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-08-16)]. (ang.).
  3. Skating Firsts. jacksonskates.com. [dostęp 2020-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-10)]. (ang.).
  4. Coaches – Gregor Filipowski. York Region Skating Academy. [dostęp 2020-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-25)]. (ang.).
  5. Tomasz Kalemba: Grzegorz Filipowski - solista wszech czasów. sport.onet.pl, 2012-04-27. [dostęp 2020-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-29)]. (pol.).
  6. International Skating Union Biography – Roman Sadovsky. ISU. [dostęp 2020-01-25]. (ang.).
  7. International Skating Union Biography – Alaine Chartrand. ISU. [dostęp 2020-01-25]. (ang.).
  8. Patrick Chan poised to claim a record-tying ninth Canadian figure skating title. metronews.ca. [dostęp 2020-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-23)]. (ang.).
  9. Competition Results – Grzegorz Filipowski. Sports Reference. [dostęp 2020-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-20)]. (ang.).
  10. Skate Canada Results Book – Volume 2 – 1974 – current. skatecanada.ca. [dostęp 2020-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-20)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]