Przejdź do zawartości

Grzbiet Wschodni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Południowo-wschodnia część Grzbietu Wschodniego

Grzbiet Wschodnipasmo górskie w Sudetach Środkowych, w Górach Bardzkich.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Pasmo Grzbietu Wschodniego położone jest w południowo-wschodniej części pasma Gór Bardzkich między Przełomem Nysy Kłodzkiej na północnym zachodzie a Przełęczą Kłodzką na południowym wschodzie[1]. U wschodniego podnóża pociętego dolinami potoków położone jest Obniżenie Laskówki[2].

Grzbiet Wschodni ma kształt pojedynczego ostro zarysowanego, niezbyt wysokiego pasma górskiego nie przekraczającego 800 m n.p.m.[1] Jego kulminację stanowi Ostra Góra (752 m n.p.m.) oraz Kłodzka Góra[1] (757 m n.m.) z Szeroką (765 m n.p.m.). Ta ostatnia jest według najnowszych pomiarów najwyższym szczytem Gór Bardzkich[3].

Budowa geologiczna

[edytuj | edytuj kod]

Budowa geologiczna Grzbietu Wschodniego jest zróżnicowana. Większą część obejmują skały metamorficzne należące do struktury bardzkiej[1]. Wśród nich występują apofizy granitoidów masywu kłodzko-złotostockiego, a na południu niewielkie fragmenty metamorfiku kłodzkiego[1].

Występują tu piaskowce, zlepieńce, łupki ilaste, mułowcowe, krzemionkowe i inne[1]. Poszczególne formacje skalne pochodzą z różnych okresów: kambru, ordowiku, syluru, dewonu i dolnego karbonu[1]. Skały metamorfiku kłodzkiego reprezentowane są przez łupki łyszczykowe, węglanowe oraz marmury (wapienie krystaliczne)[1].

Rzeźba

[edytuj | edytuj kod]

Rzeźba grzbietu mimo niewielkich wysokości jest urozmaicona[1]. Grzbiet jest zwarty, zbocza pocięte są licznymi, głębokimi dolinami potoków, a poszczególne szczyty, oddzielone od siebie, wyraźnie zaznaczają się w linii grzbietowej[1].

Ochrona przyrody

[edytuj | edytuj kod]

Większą część Grzbietu Wschodniego obejmuje Obszar chronionego krajobrazu Gór Bardzkich i Sowich[1]. Wzniesienia pokryte są lasami mieszanymi, miejscami o charakterze rzadko już spotykanej puszczy sudeckiej[1].

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Przez grzbiet wschodni prowadzi szlak turystyczny:

szlak turystyczny niebieski – niebieski fragment Europejskiego Długodystansowego Szlaku Pieszego E-3 z Barda do Lądka-Zdroju.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 12–23. ISBN 83-85773-04-5.
  2. Góry Bardzkie – opis pasma. naszesudety.pl. [dostęp 2016-04-26].
  3. Geoportal 2 Szeroka [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2017-11-26].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]