Przejdź do zawartości

Granacka Ławka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Granacka Ławka prowadząca przez Wyżni Granacki Przechód – widok z Podufałego Przechodu
Granacka Ławka z Dwoistym Przechodem oraz Wielicka Baszta ponad Dwoistym Kotłem

Granacka Ławka (słow. Granátová lávka) – długi ciąg trawiasto-skalistych i trawiastych zachodów i półek w słowackich Tatrach Wysokich, oddzielający od siebie dwie części masywu Granatów Wielickich (Velické Granáty): wyższe Granackie Turnie (Granátové veže) i niższe Granackie Baszty (Granátové steny)[1][2].

Granacka Ławka rozpoczyna się w Dolinie Wielickiej, w okolicach Wyżniej Wielickiej Polany[3]. Stamtąd wiedzie stromo w górę, by poprowadzić w poprzek całego masywu Granatów Wielickich. Początkowo formacja kieruje się na północ, w dalszym odcinku skręca na północny zachód[4]. Ściany i żebra Granackich Turni opadają prosto do Granackiej Ławki, natomiast Granackie Baszty, wznoszące się nisko ponad systemem zachodów, do dna Doliny Wielickiej opadają urwistymi, wysokimi skałami. Na całym swoim odcinku Granacka Ławka stanowi więc naturalną granicę pomiędzy częściami masywu Granatów Wielickich, położoną mniej więcej w połowie jego wysokości[3].

Nazwa Granackiej Ławki i całych Granatów Wielickich związana jest z kamieniami półszlachetnymi – granatami, które występowały dawniej licznie pod ścianami grzbietu od strony Doliny Wielickiej[2].

Przebieg

[edytuj | edytuj kod]

Granacka Ławka prowadzi od Wyżniej Wielickiej Polany kolejno przez następujące przełęcze:

Pomiędzy wspomnianymi przełęczami położone są trzy kotły lodowcowe, których wyższe piętra trawersuje ścieżka. Są to Dwoisty Kocioł (pomiędzy Dwoistym a Niżnim Granackim Przechodem), Granacki Kocioł (pomiędzy Wyżnim Granackim a Podufałym Przechodem) i Kwietnikowy Kocioł (pomiędzy Podufałym a Zwalistym Przechodem)[3].

Zwalista Turnia nie należy już do masywu Granackich Turni, jednak Zwalisty Przechód ze Zwalistą Basztą tworzą naturalne przedłużenie Granackiej Ławki i Granackich Baszt w kierunku północno-zachodnim. Za Zwalistym Przechodem Granacka Ławka trawersuje masyw Zwalistej Turni i kończy się w okolicach Obłazowej Przełęczy[1], natomiast droga biegnąca nią dotąd wyprowadza przez szereg kolejnych siodełek na Polski Grzebień (Poľský hrebeň)[3].

Przejście Granacką Ławką należy do bardziej oryginalnych w Tatrach. Jest dostępne nie tylko dla taterników, ale i dla doświadczonych turystów wysokogórskich, jednak jedynie w towarzystwie wykwalifikowanego przewodnika. Orientacja w terenie stanowi spore wyzwanie, a ścieżka prowadzi pośród wysokich urwisk. W razie złej pogody trudności, zarówno techniczne, jak i orientacyjne, zwielokrotniają się[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 382, 388. ISBN 83-01-13184-5.
  2. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  3. a b c d e f Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIII. Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina. Warszawa: Sport i Turystyka, 1967, s. 112–219.
  4. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 141. ISBN 83-909352-2-8.