Gebran Tueni
Data i miejsce urodzenia |
17 września 1957 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 grudnia 2005 |
Deputowany Zgromadzenia Narodowego | |
Okres |
od 20 kwietnia 2005 |
Przynależność polityczna |
Dżubran Ghassan Tueni, arab. جبران تويني, ang. ang. Gebran Tueni (ur. 17 września 1957 w Bejrucie, zm. 12 grudnia 2005 tamże) – polityk libański, dziennikarz.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny chrześcijańskiej, był synem Ghassana (wieloletniego redaktora naczelnego gazety „An-Nahar”) i wnukiem Gebrana (założyciela tego pisma w 1933); był również siostrzeńcem antysyryjskiego ministra telekomunikacji Marwana Hamadeha (druza). Studiował stosunki międzynarodowe, dziennikarstwo i zarządzanie we Francji (École des Hautes Etudes Internationales i École Supérieure de Journalisme w Paryżu, INSEAD w Fontainebleau). Był żonaty z Mirną Murr, z którą rozwiódł się, a następnie z Siham Asseily; miał cztery córki. Jedna z nich, Najla Tueni-Maktabi jest deputowaną do parlamentu libańskiego[1].
Kontynuował pracę ojca w gazecie „An-Nahar” jako redaktor naczelny (od 2000) i publicysta. Rozgłos przyniosła mu publikacja z marca 2000, w której zażądał wycofania wojsk syryjskich z Libanu. W 2005 został wybrany do parlamentu z listy Sada al-Hariri, syna zamordowanego kilka miesięcy wcześniej byłego premiera. Należał do koalicji Zgromadzenie Kurnet Szehwan, był postrzegany jako czołowy przeciwnik Syrii w polityce libańskiej.
W grudniu 2005 zginął w zamachu bombowym[2]. Stał się kolejnym politykiem libańskim, zmarłym w wyniku zamachu w 2005; wcześniej zginęli m.in. Rafik al-Hariri, George Hawi, dziennikarz Samir Kassir.
Od 2006 roku World Assosiation of Newspapers przyznaje corocznie Nagrodę im. Dżubrana Tueni dla arabskich wydawców i dziennikarzy zasłużonych dla wolności prasy i kierujących się wysokimi standardami zawodowymi[3].
Zobacz też: Zabójstwa polityczne w Libanie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lebanese politics: Family affair – www.aljazeera.net (ang.).
- ↑ W zamachu w Libanie zginął jeden z największych krytyków Syrii – www.gazeta.pl.
- ↑ Gebran Tueni Award. wan-press.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-01)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sylwetka – www.gebrantueni.com (ang.)
- Krótki życiorys – web.naharnet.com. web.naharnet.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-07)]. (ang.)
- Sylwetka – www.annahar.com. annahar.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-02)]. (arab.)