Przejdź do zawartości

Garnet Wolseley

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Garnet Joseph Wolseley
Ilustracja
marszałek polny marszałek polny
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1833
Golden Bridge

Data i miejsce śmierci

25 marca 1913
Menton

Przebieg służby
Lata służby

1852–1900

Siły zbrojne

 British Army

Główne wojny i bitwy

II wojna brytyjsko-birmańska,
wojna krymska,
powstanie sipajów,
II wojna opiumowa,
wojna brytyjsko-zuluska,
wojna brytyjsko-egipska (1882),
powstanie Mahdiego,
II wojna burska

Odznaczenia
Order Świętego Patryka (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Krzyż Komandorski Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Order Zasługi (Wielka Brytania) Medal Służby Ogólnej w Indiach (1854) Medal Krymski Medal Chin (1861) Medal Aszanti Medal Afryki Południowej (1877–1879) Medal Egiptu Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order Medżydów (Imperium Osmańskie) Order Osmana (Imperium Osmańskie) Order Medżydów (Imperium Osmańskie)
Marszałek polny Garnet Joseph Wolseley

Garnet Joseph Wolseley (ur. 4 czerwca 1833 w Golden Bridge w hrabstwie Dublin, zm. 25 marca 1913 w Menton we Francji) – brytyjski oficer, od 1894 marszałek polny, uczestnik wojen w Birmie, na Krymie, powstania Sipajów w Indiach, kampanii w Chinach, Kanadzie i całej Afryce.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od 1852 do 1853 odbywał służbę wojskową w Birmie. W trakcie wojny krymskiej odniósł poważne rany, po czym służył w Indiach podczas buntu sipajów, a w 1860 – w Chinach. W 1870 stłumił bunt nad Red River w Kanadzie, nie ponosząc żadnych po swojej stronie strat. Większą część służby odbył w Afryce. Został jednym z wielkich bohaterów[1] epoki wiktoriańskiej walcząc na obszarach dzisiejszej Ghany (1873–1874), Natalu i Transwalu (1879) oraz bardzo sprawnemu podporządkowaniu Egiptu w 1882. W 1884 usiłował uwolnić generała Charlesa Gordona, jednak za późno otrzymał rozkaz do wymarszu. Od 1890 do 1895 sprawował funkcję naczelnego dowódcę wojsk Wielkiej Brytanii. W 1877 wydał powieść swego autorstwa Marley Castle[1].

Odznaczenia (chronologicznie)

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Alan Palmer, Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860, Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 397
  2. a b c d e f g h i j k l m G. le M. Gretton: Campaigns and History of the Royal Irish Regiment from 1684 to 1902. Edinburgh, London, W. Blackwood and sons, 1911, s. 422.
  3. a b c d e Person Page – 47494, thepeerage.com
  4. a b Gail Ruth Hook: Protectorate Cyprus: British Imperial Power Before WWI. Londyn, 2015, s. 308
  5. Halik Kochanski: Sir Garnet Wolseley: Victorian Hero. Londyn, 1999, s. 173
  6. Navy and Army Illustrated, T. 13. 1901, s. 226
  7. The King´s accession, „The Times”. 12 April 1901, s. 3
  8. The London Gazette: no. 27470. p. 5679. 2 September 1902
  9. The London Gazette: no. 27586. p. 5078. 11 August 1903

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • C. Barnett, Britain and her Army, 1970
  • Alan Palmer, Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860, Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 397
  • Edward Spiers: The Late Victorian Army 1868-1914. W: The Oxford Illustrated History od the British Army. David Chandler (red.). Oxford, New York: Oxford University Press, 1994, s. 194-195. ISBN 0-19-869178-5.
  • G. J. Wolseley, Story of a Soldier's Life, 1903-1904