Przejdź do zawartości

Głuszyna (województwo opolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Głuszyna
wieś
Ilustracja
Kościół Wszystkich Świętych w Głuszynie
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

namysłowski

Gmina

Namysłów

Liczba ludności (2022)

765[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

46-134[3]

Tablice rejestracyjne

ONA

SIMC

0499488

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Głuszyna”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Głuszyna”
Położenie na mapie powiatu namysłowskiego
Mapa konturowa powiatu namysłowskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Głuszyna”
Położenie na mapie gminy Namysłów
Mapa konturowa gminy Namysłów, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Głuszyna”
Ziemia51°09′44″N 17°49′13″E/51,162222 17,820278[1]

Głuszyna (niem. Glausche[4]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie namysłowskim, w gminie Namysłów.

W okresie przedwojennym miejscowość ta była podzielona pomiędzy Polskę a Niemcy, a w latach 1945-54 była to siedziba gminy Głuszyna.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Głuszyna, po jej zniesieniu w gromadzie Kowalowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

W 1295 r., w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis miejscowość wymieniona jest jako Glussina[5]. W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod polską nazwą Gasniny oraz nazwą zgermanizowaną Glausche[6].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[7]:

  • kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych, 1854, murowany,
  • stodoła przy zagrodzie nr 68, drewniana, z pocz. XIX w., nie istnieje.

II wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 1945 r. wieś była widownią wielokrotnych mordów. Według jednej z opowieści żołnierze Wehrmachtu lub SS rozstrzelali tutaj budowniczych systemu obronnego tzw. Linii Barthold: polskich robotników przymusowych wziętych do niewoli po powstaniu warszawskim oraz grupę ochotników niemieckich z Hitlerjugend. Druga historia mówi o tym, że w kilka dni później (zapewne 19 stycznia 1945) sowieckie oddziały 3 Gwardyjskiej Armii Pancernej dokonały masakry mordując zebranych na stacji kolejowej niemieckich cywili oczekujących na ewakuację[8]. 20 stycznia 1945 Dowództwo Grupy Armii A zameldowało, że wkraczające oddziały radzieckie dopuściły się zbrodni wojennej, rozstrzeliwując wszystkich mieszkańców miejscowości[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 33957
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 318 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  5. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  6. Knie 1830 ↓, s. 186.
  7. Rejestr zabytków [online], wuozopole.pl [dostęp 2023-08-02] (pol.).
  8. Czerwony świt 1945 r. Walki sowiecko-niemieckie na Śląsku Opolskim* i ich ofiary [online], www.ngopole.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
  9. Mark Sołonin: Nic dobrego na wojnie. Poznań: Rebis, 2011, s. 244. ISBN 978-83-7510-714-2.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]