Głuszyna (województwo opolskie)
wieś | |
Kościół Wszystkich Świętych w Głuszynie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
765[2] |
Strefa numeracyjna |
77 |
Kod pocztowy |
46-134[3] |
Tablice rejestracyjne |
ONA |
SIMC |
0499488 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa opolskiego | |
Położenie na mapie powiatu namysłowskiego | |
Położenie na mapie gminy Namysłów | |
51°09′44″N 17°49′13″E/51,162222 17,820278[1] |
Głuszyna (niem. Glausche[4]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie namysłowskim, w gminie Namysłów.
W okresie przedwojennym miejscowość ta była podzielona pomiędzy Polskę a Niemcy, a w latach 1945-54 była to siedziba gminy Głuszyna.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Głuszyna, po jej zniesieniu w gromadzie Kowalowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]W 1295 r., w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis miejscowość wymieniona jest jako Glussina[5]. W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod polską nazwą Gasniny oraz nazwą zgermanizowaną Glausche[6].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[7]:
- kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych, 1854, murowany,
- stodoła przy zagrodzie nr 68, drewniana, z pocz. XIX w., nie istnieje.
II wojna światowa
[edytuj | edytuj kod]W styczniu 1945 r. wieś była widownią wielokrotnych mordów. Według jednej z opowieści żołnierze Wehrmachtu lub SS rozstrzelali tutaj budowniczych systemu obronnego tzw. Linii Barthold: polskich robotników przymusowych wziętych do niewoli po powstaniu warszawskim oraz grupę ochotników niemieckich z Hitlerjugend. Druga historia mówi o tym, że w kilka dni później (zapewne 19 stycznia 1945) sowieckie oddziały 3 Gwardyjskiej Armii Pancernej dokonały masakry mordując zebranych na stacji kolejowej niemieckich cywili oczekujących na ewakuację[8]. 20 stycznia 1945 Dowództwo Grupy Armii A zameldowało, że wkraczające oddziały radzieckie dopuściły się zbrodni wojennej, rozstrzeliwując wszystkich mieszkańców miejscowości[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 33957
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 318 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
- ↑ Knie 1830 ↓, s. 186.
- ↑ Rejestr zabytków [online], wuozopole.pl [dostęp 2023-08-02] (pol.).
- ↑ Czerwony świt 1945 r. Walki sowiecko-niemieckie na Śląsku Opolskim* i ich ofiary [online], www.ngopole.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
- ↑ Mark Sołonin: Nic dobrego na wojnie. Poznań: Rebis, 2011, s. 244. ISBN 978-83-7510-714-2.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Johann Georg Knie, Alphabethisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien ..., Breslau: Graß, Barth und Comp., 1830, OCLC 751379865 (niem.).