Przejdź do zawartości

Fregaty rakietowe typu 125

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fregaty rakietowe typu 125
Ilustracja
Kraj budowy

 Niemcy

Użytkownicy

 Deutsche Marine

Stocznia

ThyssenKrupp, Lürssen(inne języki)

Wejście do służby

2019

Zbudowane okręty

4

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

pełna 7200 ts[1]

Długość

148 m

Szerokość

18,5 m

Zanurzenie

5 m

Napęd

turbina gazowa o mocy 50 000 KM

Prędkość

28 węzłów

Załoga

190

Uzbrojenie

2 wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych RIM-116 RAM
dwie poczwórne wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych Harpoon
1 działo OTO-Melara 127 mm
2 zestawy obrony przeciwrakietowej Mauser MLG 27 z działkami 27 mm

Wyposażenie lotnicze

2 śmigłowce Westland Lynx lub 2 NH90

Fregaty rakietowe typu 125 – typ niemieckich fregat rakietowych, których budowa została zatwierdzona w 2007. Przez różne opóźnienia pierwsza jednostka weszła do służby w 2019.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

20 czerwca 2007 Bundestag zatwierdził projekt budowy 4 fregat rakietowych typu 125 dla Niemieckiej Marynarki Wojennej. Łączny koszt budowy okrętów ma wynieść 2,6 mld euro. Nowe okręty mają zastąpić w służbie fregaty typu 122. W porównaniu do okrętów które mają być zastępowane, do zadań nowych jednostek dodano współpracę z siłami specjalnymi i możliwość atakowania celów lądowych. Z myślą o udziale w misjach pokojowych okręty mają być wyposażone w broń obezwładniającą i nie powodującą śmierci atakowanych. Na okrętach dzięki wydłużeniu okresów między remontami misje mogą być przedłużane do 2 lat. Dzięki automatyzacji urządzeń okrętowych możliwa była redukcja załogi do około 100 osób. Zdobyte dzięki temu miejsce może być wykorzystane dla sił specjalnych lub dla członków załogi zapasowej.

Urządzenia radarowe i komunikacyjne mają być umieszczone w dwóch masztach w kształcie piramid. Maszty jak i konstrukcja kadłuba opracowano z uwzględnieniem ograniczonych sygnatur (RCS) dzięki czemu okręt jest nieco trudniejszy do wykrycia za pomocą urządzeń radiolokacyjnych i czujników działających w podczerwieni.

Fregaty typu F 125 są krytykowane jako okręty budowane według błędnych założeń, z myślą głównie o misjach stabilizacyjnych i zwalczaniu zagrożeń asymetrycznych, a przez to niedozbrojone i dysponujące niską wartością bojową[2]. Ponadto, do ich wad należy awaryjny napęd i problemy ze statecznością[2].

Znak taktyczny Nazwa Stocznia Położenie stępki Wodowanie Wejście do służby[3]
F222 Baden-Württemberg ThyssenKrupp Marine Systems 2 listopada 2011 12 grudnia 2013 17 czerwca 2019
F223 Nordrhein-Westfalen Lürssen(inne języki) 24 października 2012 16 kwietnia 2015 10 czerwca 2020
F224 Sachsen-Anhalt ThyssenKrupp Marine Systems 4 czerwca 2014 4 marca 2016 17 maja 2021
F225 Rheinland-Pfalz Lürssen 29 stycznia 2015 24 maja 2017 planowana 2021Q3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lipiecki 2024 ↓, s. 72.
  2. a b Lipiecki 2024 ↓, s. 69-70.
  3. F125 "Baden-Württemberg": Germany's most modern frigate entered service, ThyssenKrupp Marine Systems, 17 lipca 2019 [dostęp 2019-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-24].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Sławomir Lipiecki. Niemieckie fregaty F 125, czyli drastyczny przerost formy nad treścią. „Nowa Technika Wojskowa”. Nr 9/2024, s. 66-77, wrzesień 2024. Warszawa: Magnum X. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]