Przejdź do zawartości

Franciszek Mucha (1886–1941)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Mucha
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1886
Podciemno

Data i miejsce śmierci

13 marca 1941
KL Auschwitz

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

10 Pułk Piechoty

Stanowiska

kwatermistrz

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Krzyż Zasługi (II RP)

Franciszek Mucha (ur. 4 grudnia 1886 w Podciemem, zm. 13 marca 1941 w KL Auschwitz) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się we wsi Podciemno, w ówczesnym powiecie lwowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jana i Marii z Kanderskich (?)[1].

25 listopada 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[2]. Służył w 12 Pułku Piechoty[3][4][5][6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1077. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7], a 27 stycznia 1930 mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 i 17. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W marcu tego roku został przeniesiony do 10 Pułku Piechoty w Łowiczu na stanowisko kwatermistrza[9]. Z dniem 31 grudnia 1932 został przeniesiony w stan spoczynku[10].

W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Skierniewice. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IV. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[11].

W 1941 mieszkał w Radomiu przy ul. Słowackiego 11. 25 lutego tego roku został przetransportowany do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie 13 marca 1941 został zamordowany[12].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Był przedstawiony do odznaczenia Orderem Virtuti Militari[16]. 2 marca 1936 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[17].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-12-13]..
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 15 grudnia 1920 roku, s. 1348.
  3. Spis oficerów 1921 ↓, s. 56, 781.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 158, 414.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 150, 357.
  6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 28, 190.
  7. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 55.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 24.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 104.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 21 kwietnia 1932 roku, s. 289.
  11. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 327, 908.
  12. Straty ↓.
  13. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-12-13]..
  14. Monitor Polski nr 260, poz. 636. 1928-11-10. [dostęp 2022-11-16].
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928, s. 413.
  16. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-12-13]..
  17. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-12-13]..

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]