Przejdź do zawartości

Françoise Gaspard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Françoise Gaspard
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1945
Dreux

Zawód, zajęcie

polityk, socjolog, historyk

Alma Mater

École nationale d’administration

Stanowisko

poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji (1979–1981), deputowana do Zgromadzenia Narodowego (1981–1988)

Partia

PSU, PS

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Françoise Gaspard (ur. 7 czerwca 1945 w Dreux) – francuska polityk, socjolog i historyk, działaczka feministyczna, od 1979 do 1981 posłanka do Parlamentu Europejskiego I kadencji, deputowana krajowa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny o tradycjach lewicowych i komunistycznych. Córka uczestnika ruchu oporu Jeana Gasparda i Paule z domu Aubé. Studiowała historię, prawo publiczne i politologię na Université de Paris X i w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu. W 1977 została absolwentką École nationale d’administration w ramach promocji André Malraux[1]. Pracowała w administracji państwowej i jako wykładowca historii na Université Paris Sorbonne, uzyskała także agrégation z historii i geografii. Została pracownikiem naukowym w ramach centrum badań i interwencji społecznych École des hautes études en sciences sociales. Autorka licznych publikacji naukowych i książek z zakresu socjologii miasta, migracji, ruchów społecznych, a także historii, feminizmu i homoseksualizmu.

W 1963 wstąpiła do Zjednoczonej Partii Socjalistycznej, następnie przeszła do Partii Socjalistycznej. W kadencji 1977–1983 sprawowała funkcję mera rodzinnego Dreux. W 1979 wybrana posłanką do Parlamentu Europejskiego, przystąpiła do frakcji socjalistycznej. Z mandatu zrezygnowała w 1981[2], następnie przez dwie kadencje zasiadała w Zgromadzeniu Narodowym[3]. Po zakończeniu kariery politycznej w 1988 zajęła się działalnością w organizacjach międzynarodowych i kobiecych, współpracowała przy projektach społecznych Komisji Europejskiej i była francuską delegatką przy Komisji Narodów Zjednoczonych ds. statusu kobiet. Założyła sieć wsparcia dla kobiet Demain la parité, działała również na rzecz parytetów wyborczych.

W latach 80. publicznie ujawniła swoją orientację homoseksualną. W 2013 zawarła homoseksualny związek małżeński.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 1994 odmówiła przyjęcia Legii Honorowej V klasy[4], otrzymała ją jednak w 1998. Następnie odznaczana Legią Honorową IV klasy (2008) i III klasy (2015).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Françoise Gaspard. dictionnaire-creatrices.com. [dostęp 2022-12-07]. (fr.).
  2. Françoise Gaspard. europarl.europa.eu. [dostęp 2022-12-07].
  3. Françoise Gaspard. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2022-12-07]. (fr.).
  4. Françoise Gaspard. liberation.fr, 3 stycznia 1995. [dostęp 2022-12-07]. (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]