Finger food
Finger food (z ang. „żywność jedzona palcami”) – rodzaj pożywienia jedzonego przy użyciu rąk, dla odróżnienia od potraw spożywanych przy użyciu sztućców. W niektórych kulturach większość pokarmów tradycyjnie jest spożywana rękami (Etiopia, Azja Południowa). W kulturze japońskiej spożywanie potraw rękoma jest charakterystyczne dla posiłków jedzonych poza domem[1]. Często do finger food zalicza się żywność kupowaną i spożywaną na ulicach miast (street food).
Pojęcie finger food upowszechniły poradniki kulinarne w latach 80. XX w. W 1986 June Budgen poświęciła tego rodzaju potrawom osobny rozdział w swojej Księdze przekąsek[2]. W początkach XXI w. na rynku wydawniczym pojawiło się kilkanaście poradników poświęconych przygotowywaniu finger food. W Europie Zachodniej pojęcie finger food odnosi się najczęściej do przekąsek (fr. hors d'oeuvres), rzadziej do dań głównych. Wielkość spożywanej potrawy powinna być taka, aby starczyła na 1–2 kęsy[3]. W Polsce synonimem finger food staje się określenie „na jeden kęs”[4]. Generalnie akceptowane jest spożywanie rękoma miniaturowych pierogów z nadzieniem mięsnym, kiełbasek, sera i oliwek na wykałaczkach, a także drumsticków z kurczaka i miniaturowych kanapek oraz tartinek. Do potraw jedzonych rękami można też zaliczyć pizzę, hot dogi, owoce, chleb i placki zbożowe. Desery takie jak ciastka czy lody w waflach są zwyczajowo jedzone rękami, choć nie są określane mianem finger food. W Azji Wschodniej zarówno naleśniki, jak i kebaby je się wyłącznie przy użyciu rąk.
Współczesne firmy cateringowe dostarczają szerokiego asortymentu finger food na uroczystości rodzinne (wesela, urodziny), jako tańszą odmianę przekąsek, stwarzającą gościom większą swobodę w doborze przysmaków, nieograniczoną konwencjonalnym użyciem sztućców. W czasie bardziej sformalizowanych przyjęć coraz częściej pojawiają się na stołach ciastka, krakersy i pokrojone owoce, które najwygodniej jeść rękoma.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Susan Hanley, Urban sanitation in preindustrial Japan, [w:] Health and Disease in Human History, red. Robert I. Rotberg, MIT Press 2000, s.160
- ↑ June Budgen, The Book of Appetizers, Penguin 1986, s.100-127
- ↑ Hilaire Walden, The Book of Finger Foods, Penguin 1999, s.7
- ↑ Jolanta P-S: Finger Food czyli sylwestrowe przekąski „na jeden kęs”. DoradcaSmaku.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-28)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kay Halsey, Finger Food, Tuttle Publishing 1999, ISBN 962-593-444-8.
- Viviana Lapertosa, Finger food. 120 ricette da mangiare in un boccone, G.R.H. S.p.A 2007, ISBN 978-88-89711-28-6
- Jeannette Sabo, Finger Foods and Party Tips for Home Entertaining: Come for Cocktails!, [Place of publication not identified]: AuthorHouse, 2012, ISBN 978-1-4685-4252-3, OCLC 940451572.
- Hilaire Walden, The Book of Finger Foods, Penguin 1999, ISBN 978-1-55788-325-4
- Amy Hoover, Finger Foods for a Wedding Reception