Przejdź do zawartości

Fabio Borini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fabio Borini
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1991
Bentivoglio

Wzrost

178 cm[1]

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Sampdoria

Numer w klubie

16

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2007 Bologna FC
2007–2009 Chelsea
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2011 Chelsea 3 (0)
2011 → Swansea City (wyp.) 9 (6)
2011–2012 Parma 0 (0)
2011–2012 → AS Roma (wyp.) 24 (9)
2012 AS Roma 0 (0)
2012–2015 Liverpool 25 (2)
2013–2014 → Sunderland (wyp.) 32 (7)
2015–2018 Sunderland 50 (7)
2017–2018 → A.C. Milan (wyp.) 29 (2)
2018–2020 A.C. Milan 22 (2)
2020 Hellas Verona 14 (3)
2020–2023 Fatih Karagümrük 71 (31)
2023– Sampdoria 11 (5)
W sumie: 290 (74)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006  Włochy U-16 4 (0)
2007–2008  Włochy U-17 6 (1)
2009  Włochy U-19 2 (1)
2009–2013  Włochy U-21 17 (4)
2012  Włochy 1 (0)
W sumie: 30 (6)
  1. ↑ Aktualne na: 4 listopada 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy U-21
srebro Izrael 2013
Mistrzostwa Europy
II miejsce Polska/Ukraina 2012
Multimedia w Wikimedia Commons

Fabio Borini (ur. 29 marca 1991 w Bentivoglio) – włoski piłkarz występujący na pozycji napastnika w włoskim klubie Sampdoria.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Bologna

[edytuj | edytuj kod]

Borini zaczął grać w piłkę mając dziewięć lat. On i jego ojciec byli kibicami Bolognii. W 2001 roku dołączył do zespołu juniorów włoskiej drużyny[2].

Chelsea

[edytuj | edytuj kod]

Latem 2007 roku Borini dołączył do Chelsea. W sezonie 2008/2009 był podstawowym napastnikiem rezerw. Strzelił dziesięć goli w jedenastu spotkaniach i został ich najskuteczniejszym zawodnikiem[3]. Do siatki rywali trafiał między innymi w meczu FA Youth Cup z Manchesterem United[3]. 1 września 2009 roku został włączony przez Carla Ancelottiego do kadry na rozgrywki Ligi Mistrzów i w spotkaniu z FC Porto, zasiadł po raz pierwszy na ławce rezerwowych londyńskiej ekipy[4]. Kilka dni później Borini zadebiutował w barwach Chelsea, zmieniając w 89 minucie derbowego pojedynku z Tottenhamem Nicolasa Anelkę[5]. Po raz pierwszy w podstawowym składzie wyszedł 23 września 2009 roku w spotkaniu Pucharu Ligi z Queens Park Rangers, które zostało rozegrane na stadionie Stamford Bridge[6].

19 października 2009 roku zdobył dwa gole dla rezerw w wygranym 4:1 derbowym spotkaniu z West Ham United[7]. Swój drugi występ w Premier League zanotował w listopadzie, kiedy to zmienił w 77 minucie Salomona Kalou w pojedynku z Wolverhampton Wanderers[8]. 8 grudnia 2009 roku Borini zadebiutował w rozgrywkach Ligi Mistrzów w zremisowanym 2:2 meczu przeciwko APOELowi Nikozja[9]. W drugiej połowie zmienił wówczas innego debiutanta w Champions League – Gaëla Kakutę[9]. Następnie dostał szansę pokazania swoich umiejętności w ligowych meczach z Evertonem[10] oraz Portsmouth[11]. W styczniu 2010 roku zagrał w spotkaniu z Watford, a w lutym wystąpił przeciwko Cardiff City. W sezonie 2009/2010 wraz z Chelsea wywalczył tytuł mistrza Anglii[12] oraz zdobył Puchar Anglii[13]. Wraz z juniorami londyńskiego klubu sięgnął natomiast po FA Youth Cup[14].

Swansea City

[edytuj | edytuj kod]

17 marca 2011 roku Borini został wypożyczony do Swansea City do końca sezonu 2010/2011[15], gdzie pracował jego były trener w młodzieżówkach Chelsea – Brendan Rodgers. Borini rozpoczął swoje wypożyczenie strzelając dwie bramki z Nottingham Forest[16]. 9 kwietnia 2011 roku trafił pierwszego gola w spotkaniu z Norwich City, z rzutu wolnego. Swansea wygrała 3:0. Kolejną bramkę trafił na Turf Moor przeciwko Burnley, ale jego drużyna przegrała 1:2. Dwa kolejne gole zdobył w wygranym 4:1 meczu z Ipswich Town.

18 maja 2011 roku Borini potwierdził, że nie powróci do Chelsea po zakończeniu wypożyczenia[17]. Stwierdził, że podejmie decyzję o przyszłości po meczu finałowym play-offów o awans do Premier League[18]. W finale wywalczył rzut karny, który dał zwycięstwo 4:2 i przypieczętował awans do Premier League.

Parma

[edytuj | edytuj kod]

2 lipca 2011 roku podpisał pięcioletni kontrakt z Parmą[19][20]. Parma zapłaciła Chelsea rekompensatę w wysokości 360 tysięcy euro.

Roma

[edytuj | edytuj kod]

31 sierpnia 2011 roku Borini został wypożyczony do Romy za kwotę w wysokości 1,25 miliona euro. Roma miała opcję wykupu za 7 milionów euro. W Romie zadebiutował w przegranym 1:2 spotkaniu z Cagliari Calcio, gdy wszedł w 80 minucie za Pabla Osvalda. Tydzień później zagrał od pierwszych minut z Interem na San Siro. Pierwszego gola dla nowego zespołu trafił w meczu wyjazdowym z Genoą. W meczu Pucharu Włoch trafił bramkę przeciwko Fiorentinie, a rzymski zespół wygrał 3:0. Drugiego gola w lidze trafił w wygranym 5:1 meczu z Ceseną. 5 lutego 2012 roku trafił dwie bramki w spotkaniu z Interem, które Roma wygrała 4:0.

23 stycznia 2012 Roma zapłaciła 2,3 miliona euro za 50% karty zawodniczej Boriniego[21]. 23 czerwca 2012 Roma wykupiła drugą połowę za 5,3 miliona euro.

Liverpool

[edytuj | edytuj kod]

13 lipca 2012 roku podpisał pięcioletni[22] kontrakt z Liverpoolem[23]. Kwota transferu wynosiła 13,3 miliona euro[24].

9 sierpnia podczas swojego pierwszego meczu na Anfield w barwach The Reds, trafił swoją pierwszą bramkę w rewanżowym spotkaniu Ligi Europy z FK Homel[25]. W październiku 2012 roku w meczu z Manchesterem United doznał kontuzji stopy, która wyeliminowała go z gry do stycznia[26]. Na boisko powrócił 13 stycznia 2013 roku w meczu z Manchesterem United, gdy w drugiej połowie zmienił Raheema Sterlinga[27]. 17 lutego 2013 roku po kolizji z piłkarzem Swansea City Kyle'em Bartleyem zwichnął ramię. Początkowo sądzono, iż z tego powodu będzie musiał pauzować do końca sezonu[28]. Do gry powrócił jednak 27 kwietnia 2013 roku – wszedł na boisko w 72. minucie meczu z Newcastle United, a po chwili strzelił swoją pierwszą ligową bramkę dla Liverpoolu[29].

Sunderland

[edytuj | edytuj kod]

31 sierpnia 2015 roku został graczem Sunderland, z którym związał się czteroletnią umową[30].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Fabio w reprezentacji narodowej debiutował we wrześniu 2006 roku w zespole do lat 16. Następnie występował w drużynach U-17, U-19 i U-21[31]. W tej ostatniej debiutował 13 listopada 2009 roku w meczu z Węgrami[32]. Cztery dni później zagrał w spotkaniu z rówieśnikami z Luksemburga[33].

Debiut w dorosłej reprezentacji zaliczył w lutym 2012 roku w pojedynku ze Stanami Zjednoczonymi[31]. Wraz z seniorską reprezentacją Włoch na Euro 2012 zajął drugie miejsce, choć nie wystąpił w żadnym meczu[34].

Rok później uczestniczył w Euro U-21, gdzie także dotarł z ekipą Azzurini do finału, jednak i tym razem lepsi okazali się reprezentanci Hiszpanii (Borini strzelił jedną z bramek)[35].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]
Stan na 17 maja 2017 r.
Liga Puchar Puchar ligi R. kont. Łącznie
Sezon Klub Liga M G M G M G M G M G
2009/10 Chelsea Premier League 4 0 2 0 1 0 1 0 8 0
2010/11 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Swansea City (wyp.) Championship 9 6 0 0 0 0 — 12[a] 6
2011/12 AS Roma (wyp.) Serie A 24 9 2 1 — 0 0 26 10
2012/13 Liverpool Premier League 13 1 1 0 0 0 6 1 20 2
2013/14 Sunderland (wyp.) 32 7 3 0 5 3 — 40 10
2014/15 Liverpool 12 1 2 0 2 0 2 0 18 1
2015/16 Sunderland 26 5 0 0 1 0 — 27 5
2016/17 24 2 2 0 0 0 — 26 2
Łącznie w karierze 144 30 12 1 9 3 9 1 176 35

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Chelsea

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W tym trzy mecze w fazie play-off.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Fabio Borini. premierleague.com. [dostęp 2016-08-24]. (ang.).
  2. ↑ Chelsea's Carlo Ancelotti puts faith in Fabio Borini. Telegraph. [dostęp 2009-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 września 2009)]. (ang.).
  3. ↑ a b Fabio Borini. Chelsea FC. [dostęp 2009-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-05)]. (ang.).
  4. ↑ Chelsea 1 - 0 FC Porto. BBC. [dostęp 2009-12-26]. (pol.).
  5. ↑ Chelsea 3 - 0 Tottenham. BBC. [dostęp 2009-12-26]. (pol.).
  6. ↑ Chelsea 1 - 0 QPR. BBC. [dostęp 2009-12-26]. (ang.).
  7. ↑ Chelsea FC Reserves - West Ham United U21, 19 paź 2009 - Premier Reserve League South, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2017-06-08].
  8. ↑ Chelsea 4 - 0 Wolverhampton. BBC. [dostęp 2009-12-26]. (ang.).
  9. ↑ a b Chelsea 2 - 2 Apoel Nicosia. BBC. [dostęp 2009-12-09]. (ang.).
  10. ↑ Chelsea 3 - 3 Everton. BBC. [dostęp 2009-12-26]. (ang.).
  11. ↑ Chelsea 2 - 1 Portsmouth. BBC. [dostęp 2009-12-26]. (pol.).
  12. ↑ Match Report: Chelsea 8 Wigan Athletic 0. Chelsea FC. [dostęp 2010-05-14]. (ang.).
  13. ↑ FA Cup final Match report: Chelsea 1 Portsmouth 0. chelseafc.com. [dostęp 2010-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-11)]. (ang.).
  14. ↑ Youth Cup: A dream come true. Chelsea FC, 5 maja 2010. [dostęp 2010-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 maja 2010)]. (ang.).
  15. ↑ Swansea sign Fabio Borini from Premier League Chelsea. [w:] 2011-03-17 [on-line]. BBC Sport. [dostęp 2012-07-13]. (ang.).
  16. ↑ David Dulin: Swansea 3 - 2 Nott'm Forest. BBC Sport, 2011-03-19. [dostęp 2012-07-13]. (ang.).
  17. ↑ Fabio Borini confirms he will leave Chelsea in the summer. BBC Sport, 2011-05-18. [dostęp 2012-07-13]. (ang.).
  18. ↑ Swansea's Fabio Borini puts future talk on hold. BBC Sport, 2011-05-27. [dostęp 2012-07-13]. (ang.).
  19. ↑ Swansea City resigned to losing Fabio Borini to Parma. BBC Sport, 2011-06-01. [dostęp 2012-07-13]. (ang.).
  20. ↑ UFFICIALE: Parma, presi Pellè, Borini e Sansone. sportsbook24.net, 2 lipca 2011. [dostęp 2012-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-12)]. (wł.).
  21. ↑ INTERIM REPORT ON OPERATIONS AS AT 31 MARCH 2012. [dostęp 2012-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-10)]. (ang.).
  22. ↑ Jason Darby: Fabio Borini completes Liverpool transfer. anfield-online.co.uk, 2012-07-13. [dostęp 2012-07-14]. (ang.).
  23. ↑ Borini completes LFC transfer. Liverpool FC, 2012-07-13. [dostęp 2012-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-03)]. (ang.).
  24. ↑ FABIO BORINI Cessione a titolo definitivo. AS Roma, 2012-07-13. [dostęp 2012-08-09]. (wł.).
  25. ↑ Ben Smith: Liverpool beat Gomel in Europa tie. BBC Sport, 2012-08-09. [dostęp 2012-08-09]. (ang.).
  26. ↑ Liverpool forward Fabio Borini expected to miss three months through injury. The Telegraph, 2012-10-17. [dostęp 2013-04-27]. (ang.).
  27. ↑ Man Utd 2-1 Liverpool. BBC Sport, 2013-01-13. [dostęp 2013-04-27]. (ang.).
  28. ↑ Liverpool FC forward Fabio Borini to miss rest of season with dislocated shoulder. Liverpool Echo, 2013-02-17. [dostęp 2013-04-27]. (ang.).
  29. ↑ Newcastle United 0 Liverpool 6: match report. The Telegraph, 2013-04-27. [dostęp 2013-04-27]. (ang.).
  30. ↑ Borini returns to Sunderland. Sunderland, 2015-08-31. [dostęp 2015-08-31]. (ang.).
  31. ↑ a b Fabio Borini. Convocazioni e presenze in campo. Federazione Italiana Giuoco Calcio. [dostęp 2013-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (wł.).
  32. ↑ Reprezentacje: Urodzinowa wygrana Brumy, debiut Boriniego. chelsea.pl. [dostęp 2009-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-16)].
  33. ↑ Występy niebieskiej młodzieży, Chelsea PL [zarchiwizowane] (pol.).
  34. ↑ Italy. Squad. UEFA, 2012-07. [dostęp 2013-09-19]. (ang.).
  35. ↑ Tom Kell: Thiago treble helps Spain retain Under-21 crown. UEFA, 2013-06-18. [dostęp 2013-09-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
skład UC Sampdoria
  • Aktualny na dzień 31 sierpnia 2021
Skład reprezentacji Włoch na Euro 2012

Skład reprezentacji Włoch na Mistrzostwa Europy do lat 21 2013

Włochy

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fabio_Borini&oldid=72991709”