Przejdź do zawartości

F-IV-H

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
F-IV-H
Dane podstawowe
Państwo

 Czechosłowacja

Producent

Českomoravská Kolben Daněk

Typ pojazdu

pływający czołg rozpoznawczy

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

3

Historia
Prototypy

1939

Produkcja

1939-1941

Egzemplarze

2

Dane techniczne
Silnik

1 silnik benzynowy Praga F4, 4-cylindrowy o mocy 120 KM (73,9 kW) przy 2200 obr./mn.

Pancerz

6 – 14 mm

Długość

4,85 m

Szerokość

2,50 m

Wysokość

2,08 m

Masa

6 500 kg

Nacisk jedn.

0,50 kg/cm2

Osiągi
Prędkość

45 km/h (na drodze)
7 km/h (na wodzie)

Zasięg pojazdu

200 km

Pokonywanie przeszkód
Rowy (szer.)

220 cm

Ściany (wys.)

80 cm

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabin maszynowy ZB vz. 37 kal. 7,92 mm (zapas amunicji – 3000 sztuk)
Użytkownicy
Czechosłowacja, Niemcy

F-IV-Hczechosłowacki pływający czołg rozpoznawczy z okresu II wojny światowej.

Historia konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

W październiku 1936 roku w armii czechosłowackiej pojawiła się koncepcja budowy pływającego czołgu rozpoznawczego. Odpowiedziały na to zapotrzebowanie dwie czechosłowackiej firmy zbrojeniowe: Škoda w Pilźnie i Českomoravská Kolben Daněk w Pradze. Firma ČKD oparła swój projekt na podwoziu czołgu lekkiego LT vz. 38, w ten sposób powstał prototyp oznaczony jako F-IV-H, za który wojsko zapłaciła 718000 koron. Prototyp był gotowy jednak dopiero w 1939 roku, już po zajęciu Czechosłowacji przez Niemcy.

Próby tego czołgu rozpoczęły się w sierpniu 1939 roku, już przez Niemców. Po próbach, które trwały do 1940 roku, zgłoszono do prototypu szereg uwag i zlecono budowę kolejnego prototypu, w którym zamontowane większe pontony boczne, ponton z tyłu czołgu, poprawiono wieżyczkę oraz system wydechowy. Ten prototyp został zbudowany w 1941 roku i w 1942 roku poddano go próbom. Ostatecznie zrezygnowano z jego produkcji. Zbudowano tylko dwa prototypy.

Użycie

[edytuj | edytuj kod]

Czołg rozpoznawczy F-IV-H był używany tylko do prób fabrycznych i poligonowych, nie został przyjęty na uzbrojenie.

Opis pojazdu

[edytuj | edytuj kod]

Czołg F-IV-H został zbudowany na podwoziu czołgu lekkiego LT vz. 38, do którego po bokach zamiast osłon pancernych zamontowano pontony, które umożliwiały pływanie, w drugim prototypie dodatkowo zamontowano podobny ponton wypornościowy z tyłu. Załoga czołgu składała się z 3 członków, dowódcy/strzelca, kierowcy i radiotelegrafisty. Przedział bojowy znajdował się w przedniej części kadłuba, a w nim znajdowały się miejsca dla kierowcy i radiotelegrafisty, za nimi w obrotowej wieży znajdowało się stanowisko dowódcy. Czołg wyposażony był w czterocylindrowy silnik benzynowy, chłodzony wodą, przystosowany do stosowania mieszanki benzyny i etanolu, który umieszczony był w tylnej części kadłuba, oddzielonej grodzą ogniotrwała, od przedziału bojowego. Do pływania czołg posiadał dwie śruby. Uzbrojenie czołgu stanowił karabin maszynowy vz. 37 kal. 7,92 mm, umieszczony w kulistej lawecie w wieży czołgu i obsługiwany przez dowódcę czołgu. Pancerz czołgu był wykonany z płyt pancernych mocowany przy pomocy nitów do stalowych profili. Grubość pancerza wieżyczki, z przodu kadłuba wynosiła 14 mm, a góra i dół kadłuba 7 mm, pozostałe elementy zostały osłonięte blachami o grubości 6 mm.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Vladimír Francev, Charles K. Kliment: Československá obrněná vozidla 1918-1948. Praga: Vydavateľstvo Naše vojsko, 2004, s. 123, 338. ISBN 80-86158-40-3. (cz.).