Przejdź do zawartości

Ewa Michnik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewa Michnik
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1943
Bochnia

Zawód, zajęcie

dyrygent

Tytuł naukowy

profesor sztuk muzycznych

Alma Mater

Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna w Krakowie

Uczelnia

Akademia Muzyczna w Krakowie

Stanowisko

dyrektor Opery Krakowskiej (1981–1995), dyrektor Opery Wrocławskiej (1995–2016)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka Honorowa Wrocławia Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RFN

Ewa Barbara Michnik-Szynalska (ur. 15 lutego 1943 w Bochni) – polska dyrygent, wieloletnia dyrektor Opery Krakowskiej i Opery Wrocławskiej, profesor sztuk muzycznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1972 została absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie. Studiowała teorię muzyki, dyrygenturę i wychowanie muzyczne. Od 1972 do 1978 była dyrygentem w Filharmonii Zielonogórskiej. W latach 1981–1995 pełniła funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Opery Krakowskiej, w 1995 objęła tożsame stanowisko w Operze Wrocławskiej, które zajmowała do 2016. Od 1997 do 2002 była także dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Oratoryjno-Kantatowego Wratislavia Cantans[1].

W 2000 otrzymała tytuł naukowy profesora. Została wykładowczynią w Instytucie Dyrygentury Chóralnej i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej w Krakowie[2], a także kuratorem ds. opery podczas przygotowań Wrocławia do obchodów Europejskiej Stolicy Kultury 2016[3].

Występowała gościnnie z różnymi orkiestrami zagranicznymi. W ramach Opery Wrocławskiej zrealizowała takie widowiska jak Aida, Nabucco, Trubadur, Carmen, Carmina burana czy Straszny dwór. W latach 2001–2007 poprowadziła także około 200 przedstawień operowych wystawianych poza granicami kraju[1].

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczona Krzyżem Oficerskim (2001)[4], Komandorskim (2010)[5] i Komandorskim z Gwiazdą (2016)[6][7] Orderu Odrodzenia Polski. W 2007 otrzymała nadany przez Prezydenta Republiki Federalnej Niemiec Krzyż Zasługi na Wstędze Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. Wyróżniona także m.in. nagrodą muzyczną Fryderyka, Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005)[8], Srebrną Odznaką Honorową Wrocławia (2016)[9] oraz licznymi nagrodami kulturalnymi. Członkini honorowa Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów Śpiewu[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Michnik-Szynalska Ewa, [w:] Encyklopedia Krakowa, Wyd. 2 zm. i rozsz., Kraków: Biblioteka Kraków, Muzeum Krakowa, 2023, s. 966–967, ISBN 978-83-66334-91-5.
  2. Prof. przew. kwal. I Ewa Michnik-Szynalska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-03-22].
  3. Ewa Michnik, wroclaw216.pl [zarchiwizowane 2016-04-27].
  4. M.P. z 2001 r. nr 36, poz. 934
  5. M.P. z 2010 r. nr 87, poz. 1019
  6. M.P. z 2017 r. poz. 153
  7. Order Odrodzenia Polski dla Ewy Michnik-Szynalskiej Dyrektor Opery Wrocławskiej, prezydent.pl, 16 grudnia 2016 [zarchiwizowane 2016-12-20].
  8. 60-lecie Opery we Wrocławiu [online], duw.pl, 8 września 2005 [dostęp 2013-01-20].
  9. Prezydent wręczył Honorowe Odznaki Wrocławia [online], wroclaw.pl, 16 grudnia 2016 [dostęp 2017-01-04].
  10. Eugeniusz Sąsiadek (red.), Działalność Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów Śpiewu w kadencji 2013–2017. Kronika Nr 5, Wrocław: Polskie Stowarzyszenie Pedagogów Śpiewu, 2017, s. 149, ISBN 978-83-938902-2-4 [dostęp 2023-05-22].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]