Przejdź do zawartości

Ettore Bastico

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ettore Bastico
Ilustracja
Marszałek Włoch Marszałek Włoch
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1876
Bolonia, Włochy

Data i miejsce śmierci

2 grudnia 1972
Rzym, Włochy

Przebieg służby
Lata służby

1896–1943

Siły zbrojne

Regio Esercito

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna włosko-abisyńska,
hiszpańska wojna domowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Order Sabaudzki Wojskowy I Klasy Order Sabaudzki Wojskowy II Klasy Order Sabaudzki Wojskowy III Klasy Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (1951-2001) Wielki Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Włoch Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Kolonialnego Gwiazdy Włoch Srebrny Medal za Męstwo Wojskowe (Włochy, 1833–1946) Brązowy Medal za Męstwo Wojskowe (Włochy, 1833–1946) Krzyż Zasługi Wojennej nadany siedmiokrotnie (Królestwo Włoch) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Krzyż Wojenny 1914–1918 (Francja) Order Zasługi Wojskowej z Odznaką Czerwoną (Hiszpania) Złoty Krzyż Niemiecki (III Rzesza)

Ettore Bastico (ur. 9 kwietnia 1876 w Bolonii, zm. 2 grudnia 1972 w Rzymie) – włoski dowódca wojskowy, marszałek.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Bolonii. Brał udział w I wojnie światowej. W 1928 roku został awansowany na generała. Dowodził armią w wojnie włosko-abisyńskiej w 1936 roku oraz ochotniczymi siłami podczas hiszpańskiej wojny domowej. 19 lipca 1941 r. został gubernatorem Libii, a także dowódcą wszystkich Włoskich sił w Afryce Północnej. Miał także pewną kontrolę nad niemieckim DAK gen. Erwina Rommla – dopiero w 1942 roku Rommel zaczął dowodzić całą włoską armią. Bastico zatrzymał dla siebie jedynie wojska stacjonujące w Libii.

12 sierpnia 1942 roku został awansowany na marszałka polnego. Zwolniony z gubernatorstwa po zajęciu Libii przez aliantów, do końca wojny czekał na dalsze rozkazy. Po wojnie resztę życia poświęcił studiom historii wojskowości. Zmarł 2 grudnia 1972 roku w Rzymie w wieku 96 lat.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony następującymi odznaczeniami[1]:

  • Krzyż Wielki Orderu Sabaudzkiego Wojskowego (1942)
  • Wielki Oficer Orderu Sabaudzkiego Wojskowego (1939)
  • Komandor Orderu Sabaudzkiego Wojskowego (1936)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Le onorificenze della Repubblica Italiana [online], www.quirinale.it [dostęp 2022-11-07].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • S. Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań 2013, s. 36-37.