Przejdź do zawartości

Epistilbit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Epistilbit
Ilustracja
Epistilbit z dystryktu Jalgaon, Maharasztra, Indie
(4,2 x 3,7 x 3,0 cm)
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

uwodniony glinokrzemian wapnia
Ca[Al2Si6O16] x 5 H2O

Twardość w skali Mohsa

4

Przełam

nierówny

Łupliwość

niewyraźna

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Gęstość minerału

2,25 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

bezbarwny, biały, różowy, czerwonawy

Rysa

biała

Połysk

szklisty

Epistilbitminerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów. Należy do grupy minerałów rzadkich.

Nazwa pochodzi od gr. epi = bliski i nazwy minerału „stilbit” i nawiązuje do podobieństwa obu tych minerałów.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupkowym, igiełkowym, rzadko tabliczkowym. Występuje w skupieniach zbitych, promienistych, sferolitowych. Jest kruchy i przezroczysty. Współwystępuje z kwarcem, kalcytem, heulandytem, laumontytem, chabazytem, mezolitem.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Jest produktem procesów hydrotermalnych. Występuje w pęcherzach pogazowych i szczelinach skał wylewnych (w bazaltach i melafirach), w druzach pegmatytów.

Miejsca występowania:

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • ma znaczenie naukowe – wskaźnik procesów hydrotermalnych

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • R. Hochleitner: Minerały i kryształy, „Muza S.A.” 1994 r.
  • J. Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów, Videograf II Sp. z o. o 2003 r.
  • J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]