Elke Barth
| Data i miejsce urodzenia |
19 października 1956 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
167 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Elke Barth, po mężu Schmitz (ur. 19 października 1956 w Stolbergu[1]) – niemiecka lekkoatletka, sprinterka. W czasie swojej kariery startowała w barwach Republiki Federalnej Niemiec.
Specjalizowała się w biegu na 400 metrów. Zajęła 5. miejsce w tej konkurencji oraz 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1973 w Duisburgu[2]. Zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[3].
Zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 2 okrążenia (w składzie: Barth, Brigitte Koczelnik, Silvia Hollmann i Rita Wilden) na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach[4]. 18 lipca 1975 w Durham ustanowiła rekord świata w sztafecie 4 × 440 jardów wynikiem 3:30,3 (sztafeta RFN biegła w składzie: Christiane Krause, Dagmar Jost, Erika Weinstein i Barth)[5].
Zajęła 5. miejsca w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1] i na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze[6].
Była wicemistrzynią RFN w biegu na 400 metrów w 1974 i 1975 oraz brązową medalistką na tym dystansie w 1976[7]. W hali była mistrzynią w biegu na 400 metrów w 1975 oraz brązową medalistką w 1976[8].
Dwukrotnie poprawiała rekord RFN w sztafecie 4 × 400 metrów do rezultatu 3:25,71, osiągniętego 31 lipca 1976 w Montrealu[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Elke Barth [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-02] (ang.).
- ↑ European Junior Championships 1973 [online], wjah.co.uk [dostęp 2019-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 553 [dostęp 2019-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 442 [dostęp 2019-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 302 [dostęp 2019-08-19] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 561 [dostęp 2019-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (400m – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2019-08-19] (niem.).
- ↑ Deutsche Hallen – Leichtathletik – Meisterschaften (400m – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2019-08-19] (niem.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 371. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).