Przejdź do zawartości

Edmund Scholz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edmund Scholz
Wikariusz generalny
Ilustracja
Kraj działania

Królestwo Prus

Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1835
Łężyce

Data i miejsce śmierci

2 listopada 1920
Gorzanów

Wikariusz generalny archidiecezji praskiej
Okres sprawowania

1909–1920

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1859

Edmund Scholz (ur. 10 sierpnia 1835 w Łężycach, zm. 2 listopada 1920 w Gorzanowie) – niemiecki duchowny katolicki, wielki dziekan kłodzki od 1909, wikariusz arcybiskupi dla wiernych hrabstwa kłodzkiego w latach 1909–1920 i wikariusz generalny archidiecezji praskiej w Prusach od 1920 r.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości podjął studia teologiczne na Śląskim Uniwersytecie im. Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie przyjął w 1859 r.[1]

Skierowany został do pracy duszpasterskiej w Bystrzycy Kłodzkiej, gdzie pełnił funkcję prefekta szkolnego w seminarium nauczycielskim. Był jednym z inicjatorów wydawania kwartalnika historycznego „Vierteljährschrift für Geschichte und Heimatkunde der Grafschaft Glatz” razem z Franzem Volkmerem i Wilhelmem Hohausem.

W 1886 został nominowany przez ks. Hoffmanna proboszczem gorzanowskim. W 1909 w rocznicę 50-lecia święceń kapłańskich Wydział Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego nadał mu tytuł doktora honoris causa. W 1910 mianowano go wielkim dziekanem kłodzkim i wikariuszem arcybiskupa praskiego dla wiernych hrabstwa kłodzkiego. Po powołaniu w ramach archidiecezji praskiej generalnego wikariatu kłodzkiego w 1920 został wikariuszem generalnym z prawem noszenia pektorału, infuły i pastorału oraz z prawem uczestniczenia w fuldajskiej konferencji biskupów[2].

Z okazji swojego jubileuszu posługi kapłańskiej za wkład w historiografię ziemi kłodzkiej, otrzymał doktorat honoris causa Wydziału Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego[3].

Zmarł nagle w 1920 i został pochowany w Gorzanowie, gdzie na cmentarzu przykościelnym zachował się jego grób.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. A. Herzig, M. Ruchniewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej, Hamburg-Wrocław 2006, s. 371.
  2. A. Herzig, M. Ruchniewicz, op. cit., s. 368.
  3. A. Herzig, M. Ruchniewicz, op. cit., s. 371.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • A. Herzig, M. Ruchniewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej, Hamburg-Wrocław 2006.
  • A. Bernatzky, Lexikon der Grafschaft Glatz, Leimen 1988.