Edmund Piotrowicz
| Data i miejsce urodzenia |
1915 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 lutego 1991 |
| Narodowość |
polska |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Edmund Piotrowicz (ur. 1915 w Chersoniu, zm. 1 lutego 1991 w Warszawie) – polski malarz i grafik.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Bolesława. W 1953 otrzymał dyplom ukończenia Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, na której studiował w latach 1945–1950 u Jana Cybisa. Pracował w Państwowym Liceum Technik Teatralnych w Warszawie; w latach 1964–1965 był jego dyrektorem. Od 1962 wykładał na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1962 do 1980 kierował jego Zakładem i Katedrą Grafiki[1]. W 1973 uzyskał tytuł profesora. Należał do ZPAP i Stowarzyszenia Marynistów Polskich (od 1968). W 1974 otrzymał nagrodę Ministra Handlu Zagranicznego za twórczość marynistyczną[2]. W grafice specjalizował się w technice suchej igły. Uprawiał także malarstwo sztalugowe i akwafortę. W latach 1960–1972 regularnie wystawiał na Międzynarodowym Biennale Grafiki w Krakowie. Odbył podróże twórcze m.in. do Włoch, na Kubę i do Maroka[3].
Zmarł w Warszawie, spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 179-4-23)[4].
Ordery i odnaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (11 lipca 1955)[5]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ EDMUND PIOTROWICZ [online], historia.wsp.umk.pl [dostęp 2021-03-21] (pol.).
- ↑ Edmund Piotrowicz [online], zacheta.art.pl [dostęp 2021-03-21] (pol.).
- ↑ Edmund PIOTROWICZ (1915-1991) [online], desa.art.pl [dostęp 2021-03-21] (pol.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ANTONI CHROSTOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-03-21].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.