Przejdź do zawartości

Eddie Johnson (piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Johnson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1984
Bunnell

Wzrost

183 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2006 FC Dallas 84 (24)
2006–2008 Kansas City Wizards 43 (17)
2008–2011 Fulham 8 (0)
2008–2009 Cardiff City (wyp.) 30 (2)
2010 Aris FC (wyp.) 12 (2)
2011 Preston (wyp.) 16 (0)
2012–2013 Seattle Sounders FC 49 (23)
2014 D.C. United 26 (7)
W sumie: 268 (75)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2000–2001  Stany Zjednoczone U-17 25 (23)
2002–2003  Stany Zjednoczone U-20 21 (12)
2004–2014  Stany Zjednoczone 63 (19)
W sumie: 109 (54)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Edward „Eddie” Johnson (ur. 31 marca 1984 w Bunnell) – piłkarz amerykański grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Piłkarskie treningi Johnson rozpoczął w IMG Soccer Academy w mieście Bradenton na Florydzie. W 2001 roku stał się jednym z najmłodszych piłkarzy w historii Major League Soccer, który startował w drafcie, a został wówczas wybrany przez zespół Dallas Burn. Przez pierwsze trzy sezony Johnson był tylko rezerwowym w drużynie z Dallas i w rozgrywkach MLS w tym okresie strzelił 7 goli, a największym sukcesem było dwukrotnie dotarcie do ćwierćfinałów play-off. Dopiero w 2004 roku Eddie zaczął grać w wyjściowej jedenastce Burn i wtedy to strzelił 12 goli w sezonie, ale jego klub nie awansował do play-off. W Dallas Johnson spędził także rok 2005, gdy zespół grał już pod inną nazwą – FC Dallas, ale tamtego sezonu nie mógł zaliczyć do udanych, gdyż zdobył w nim tylko 5 bramek i połowę sezonu opuścił z powodu kontuzji palców stopy.

14 lutego 2006 Johnson podpisał kontrakt z Kansas City Wizards. Jednak i z nowym klubem nie zdołał awansować do play-offów. Międzyczasie latem pojawiły się pogłoski o transferze Johnsona do hiszpańskiego Realu Sociedad, jednak nowy właściciel klubu zaprzestał rozmów o tej transakcji i tym samym Eddie nie stał się trzecim po Kaseyu Kellerze i Tabie Ramosie amerykańskim piłkarzem w Primera División.

23 stycznia 2008 odszedł do angielskiego Fulham, podpisując kontrakt z klubem do lata 2011 roku. W sierpniu 2008 został wypożyczony do Cardiff City na cały następny sezon. W nowej drużynie zadebiutował 26 sierpnia w pojedynku z Milton Keynes Dons. W Cardiff Johnson rozegrał 30 ligowych meczów, w których zdobył dwie bramki. W maju powrócił do Fulham. W styczniu 2010 Johnsona wypożyczono go greckiego Arisu Saloniki. Rok później dołączył do zespołu Preston również na zasadzie wypożyczenia.

W 2012 roku Johnson wrócił do Major League Soccer i został zawodnikiem Seattle Sounders FC. W 2014 roku grał w D.C. United, w którym zakończył karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2001 Dallas Burn Stany Zjednoczone  MLS 10 2
2002 Dallas Burn Stany Zjednoczone  MLS 11 2
2003 Dallas Burn Stany Zjednoczone  MLS 22 3
2004 Dallas Burn Stany Zjednoczone  MLS 26 12
2005 FC Dallas Stany Zjednoczone  MLS 15 5
2006 Kansas City Wizards Stany Zjednoczone  MLS 19 2
2007 Kansas City Wizards Stany Zjednoczone  MLS 24 15
2007/2008 Fulham Anglia  Premier League 6 0
2008/2009 Cardiff City Anglia  Championship 30 2
2009/2010 Fulham Anglia  Premier League 2 0
2009/2010 Aris FC Grecja  Alpha Ethniki 4 1
2010/2011 Fulham Anglia  Premier League 11 0
2010/2011 Preston North End Anglia  Championship 16 0
2012 Seattle Sounders FC Stany Zjednoczone  MLS 28 14
2013 Seattle Sounders FC Stany Zjednoczone  MLS 21 9
2014 D.C. United Stany Zjednoczone  MLS 26 7

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 2003 roku Johnson wystąpił z młodzieżową reprezentacją USA U-17 w Młodzieżowych Mistrzostwach Świata w ZEA. Z USA co prawda odpadł w ćwierćfinale, ale z 4 golami na koncie został królem strzelców turnieju.

W pierwszej reprezentacji Stanów Zjednoczonych Johnson zadebiutował 9 października 2004 w wygranym 2:0 meczu z Salwadorem, rozegranym w ramach kwalifikacji do Mistrzostw Świata w Niemczech i już 4 minuty po wejściu na boisku zdobył gola. Natomiast w meczu z Panamą, wygranym 6:0, ustrzelił hat-tricka, a w meczu z Jamajką (1:1) znów wpisał się na listę strzelców. Ogółem w kwalifikacjach Johnson zdobył 7 bramek i obok Landona Donovana był najskuteczniejszym zawodnikiem Amerykanów. W 2006 Bruce Arena powołał zawodnika do kadry na sam turniej o mistrzostwo świata. Tam był rezerwowym i zaliczył 2 mecze grupowe (oba wchodząc z ławki): przegrane 0:3 z Czechami oraz 1:2 z Ghaną.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]