Przejdź do zawartości

ePUAP

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ePUAP
Ilustracja
Logotyp systemu ePUAP
Typ strony

platforma teleinformatyczna

Komercyjna

nie

Data powstania

2008

Rejestracja

opcjonalnie

Wersje językowe

polska

Strona internetowa

ePUAP, pełna nazwa: Elektroniczna Platforma Usług Administracji Publicznej – ogólnopolska platforma teleinformatyczna służąca do komunikacji obywateli z jednostkami administracji publicznej w ujednolicony, standardowy sposób. Zbudowana w ramach projektu ePUAP-WKP (Plan Informatyzacji Państwa). Usługodawcami są jednostki administracji publicznej oraz instytucje publiczne (zwłaszcza podmioty wykonujące zadania zlecone przez państwo).

ePUAP został uruchomiony 14 kwietnia 2008 roku[1].

Platforma udostępnia usługodawcom infrastrukturę technologiczną do świadczenia usług obywatelom (usługobiorcom). Wśród uczestników ePUAP znajdują się zarówno jednostki administracji centralnej, jak i samorządy, a wśród nich urzędy gminne. Wśród usług oferowanych przez ePUAP są także:

Obszary zastosowania

[edytuj | edytuj kod]
  • udostępnianie usług publicznych: jako wspólna infrastruktura wykorzystywana przez instytucje publiczne do udostępniania własnych usług
  • zintegrowany dostęp do usług publicznych: jako wspólna infrastruktura dla zintegrowanego („odresortowionego”, „odmiejscowionego”), ujednoliconego, zagregowanego dostępu do wykorzystywanych usług publicznych
  • repozytorium wzorów dokumentów elektronicznych
  • portal interoperacyjności: jako narzędzie pracy dla „organizacji interoperacyjności”

Założenia działania

[edytuj | edytuj kod]
  • zachowanie jawności, otwartości oraz neutralności technologicznej interfejsów systemów teleinformatycznych
  • dążenie do jak największej standaryzacji formatów danych wymienianych pomiędzy instytucjami publicznymi a usługobiorcami oraz między samymi instytucjami publicznymi
  • jednolity dostęp do usługi bez ponoszenia znaczących kosztów

Umocowanie prawne

[edytuj | edytuj kod]

Podstawą prawną funkcjonowania ePUAP i profilu zaufanego jest ustawa z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2023 r. poz. 57).

Zgodnie z przepisami prawa od 1 maja 2008 r. organy władzy publicznej zobowiązane są do przyjmowania dokumentów w postaci elektronicznej (wnoszenia podań i wniosków oraz innych czynności w postaci elektronicznej). ePUAP umożliwia instytucjom publicznym spełnienie tego wymogu poprzez udostępnienie infrastruktury usług, pozwalających na założenie skrzynki podawczej. Skrzynka podawcza na ePUAP spełnia wymogi prawa, a w szczególności:

  • wystawianie urzędowego poświadczenia odbioru zgodnego z rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 września 2011 r. w sprawie sporządzania pism w formie dokumentów elektronicznych, doręczania dokumentów elektronicznych oraz udostępniania formularzy, wzorów i kopii dokumentów elektronicznych
  • współpraca ze sprzętowymi modułami bezpieczeństwa – HSM, spełniającymi wymogi techniczne określone w prawie
  • obsługa dokumentów elektronicznie zgodnie z minimalnymi wymaganiami określonymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 maja 2024 r. w sprawie Krajowych Ram Interoperacyjności, minimalnych wymagań dla rejestrów publicznych i wymiany informacji w postaci elektronicznej oraz minimalnych wymagań dla systemów teleinformatycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 773).

Kontrowersje

[edytuj | edytuj kod]

Awarie

[edytuj | edytuj kod]

Systemowi ePUAP bardzo często zdarzają się mniejsze lub większe awarie[2][3][4][5]. Ponieważ jest on wykorzystywany do podpisywania wniosków profilami zaufanymi również w innych elektronicznych systemach administracji publicznej, przykładowo na Platformie Usług Elektronicznych stworzonej przez ZUS, to usterki systemu ePUAP bardzo utrudniają załatwienie większości spraw urzędowych drogą elektroniczną[2]. System padał również ofiarą ataków cyberprzestępców[6].

Infoafera

[edytuj | edytuj kod]

Według TVN[7] i wydania Wiadomości TVP z 10 kwietnia 2014, powstanie ePUAP wiązane jest też z tak zwaną infoaferą. 10 kwietnia 2014 minister spraw wewnętrznych Polski potwierdził informacje, że amerykański koncern HP przyznał się do swojego udziału w polskiej infoaferze i do korumpowania polskich urzędników[8][9].

Do marca 2014 budowa ePUAP i jego utrzymanie kosztowało 98,4 mln zł. Do wykorzystania w ramach tego projektu zostało jeszcze 67,8 mln zł. Zakwestionowane wydatki tylko na sam portal to ok. 20 mln zł[10].

  1. Mechanizm wykorzystujący Security Assertion Markup Language.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Serwis ePUAP – Cyfryzacja KPRM – Portal Gov.pl. Cyfryzacja KPRM. [dostęp 2023-01-23].
  2. a b Arkadiusz Przybysz, Maciej Bednarek: Kolejna awaria ePUAP. Streżyńska: System do zaorania. wyborcza.biz, 2016-05-09. [dostęp 2016-05-10].
  3. Daniel Maikowski: Kompromitacji ePUAP ciąg dalszy. Ministerstwo: Wciąż nie wiemy, kiedy system zostanie naprawiony. gazeta.pl NEXT, 2016-05-09. [dostęp 2016-05-10].
  4. Monika Krześniak-Sajewicz: Kolejna awaria platformy ePUAP. rp.pl, 2016-05-09. [dostęp 2016-05-10].
  5. Adam Golański: Po kolejnej awarii ePUAP – może jednak czas zaorać e-administracyjny niewypał?. dobreprogramy.pl, 2016-05-09. [dostęp 2016-05-10].
  6. Atak hackerski na rządowe strony ePUAP. interaktywnie.com. [dostęp 2023-08-29].
  7. Kulisy wielkiej korupcji.
  8. Hewlett-Packard przyzna się do korumpowania polskich urzędników. rp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-13)].
  9. kd: HP zapłaci ponad 100 mln dol. kary za korumpowanie polskich urzędników. [w:] forbes.pl [on-line]. Forbes, 2014-04-10. [dostęp 2016-02-18].
  10. Kwadratowe złotówki. Kolejne zmarnowane pieniądze.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]