Dymaczewo Stare
wieś | |
Fragment centrum wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2016) |
383[2] |
Strefa numeracyjna |
61 |
Kod pocztowy |
62-050[3] |
Tablice rejestracyjne |
PZ |
SIMC |
0589725 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu poznańskiego | |
Położenie na mapie gminy Mosina | |
52°13′48″N 16°46′35″E/52,230000 16,776389[1] |
Dymaczewo Stare – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Mosina[4].
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0589731 | Kierzki | część wsi |
Historia i pamiątki
[edytuj | edytuj kod]Lokacja przywilejem z 13 maja 1751 na prawach wsi olęderskiej. Pierwotna nazwa - Dymaczewskie Stare Olendry.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego[6].
W centrum wsi pomnik (obelisk) ku czci Ludwika Bajera, powieszonego przez hitlerowców na gruszy za pomoc, jakiej udzielił zbiegłym jeńcom rosyjskim i angielskim. Egzekucji dokonano 22 maja 1942. Pomnik ufundowało społeczeństwo wsi i okolic, a odsłonięcie nastąpiło 13 października 1945. Główna ulica wsi również nosi miano tego bohatera[7].
Przy ul. Bajera pozostałości cmentarza ewangelickiego (bez nagrobków). W stronę Górki prowadzi aleja czereśniowa (zabytek przyrody).
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Przy przystanku PKS w Dymaczewie Starym znajduje się koniec szlaku turystycznego Trzebaw Rosnówko – Dymaczewo Stare[6].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Cmentarz ewangelicki
-
Pomnik Ludwika Bajera
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 128973
- ↑ Ludność. Urząd Miejski w Mosinie, 31 grudnia 2016. [dostęp 2017-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 241 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Alicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.
- ↑ tablica in situ