Przejdź do zawartości

Droga międzynarodowa E7 (Polska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
E7
Początek drogi

Granica państwa Cieszyn

Koniec drogi

Warszawa

Województwa

bielskie,
krakowskie,
kieleckie,
radomskie,
warszawskie

Droga międzynarodowa E7 – byłe oznaczenie drogi w Polsce w latach 1962–1985, prowadzącej od przejścia granicznego w Cieszynie z Czechosłowacją do Warszawy. Na odcinku Warszawa – Kraków – Głogoczów była nazywana Traktem Krakowskim[1].

Droga E7 była częścią trasy europejskiej E7 o przebiegu: RzymOrtePerugiaCesenaForliBoloniaFerraraPadwaMestreCervignanoUdineTarvisVillachBruck an der MurWiedeńDrasenhofenBrnoOłomuniecCzeski CieszynKrakówRadomWarszawa[2].

Na przełomie lat 70. i 80. XX w. opracowano nowy system numeracji. Za następcę E7 można uznać E77, o niemal identycznym przebiegu w Polsce, jednak wydłużoną na północ i obejmującą zasięgiem Rosję i kraje bałtyckie (Litwę, Łotwę i Estonię), zaś na południu poprowadzono ją przez terytorium Słowacji i Węgier. W 1985 roku Polska przyjęła nowy system numeracji dróg międzynarodowych, a 14 lutego 1986 r. zaczął obowiązywać nowy wykaz dróg krajowych[3]. Trasy europejskie otrzymały numery krajowe używane zamiennie (równolegle) z międzynarodowymi. Trasa E77 otrzymała numer 7, który co do podstawowej zasady obowiązuje do dziś.

Obecnie polski odcinek posiada następujące oznaczenia krajowe:

Numer Przebieg
 S52  CieszynBielsko-Biała
 52  Bielsko-Biała – Głogoczów
 7 
 S7 

Historyczny przebieg E7

[edytuj | edytuj kod]

Przebieg w Krakowie

[edytuj | edytuj kod]
ul. Zakopiańskaul. Wadowicka

odcinek wspólny z drogą międzynarodową E22

ul. Konopnickiejmost Dębnickial. Krasińskiego

al. Mickiewiczaal. J. Słowackiegoul. Kamiennaal. 29 Listopada

Przebieg w Warszawie

[edytuj | edytuj kod]
odcinek wspólny z drogą międzynarodową E82
al. Krakowskaul. Grójeckapl. Narutowiczaul. Grójeckapl. Zawiszyal. Jerozolimskie do skrzyżowania z ulicą Marchlewskiego i ulicą Chałubińskiego.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Oznaczenie obowiązywało od lat 70. do 1985 roku.
  2. Do lat 70. obowiązywały oznaczenia dróg państwowych nr 29 i 28. W latach 70. zostały one przemianowane na drogę międzynarodową T12; numer ten obowiązywał do 1985 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kunta_Kinte, #2,890, [w:] [Polska] Historia budowy i eksploatacji dróg do 1989 roku [online], SkyscraperCity, 10 listopada 2020 [dostęp 2021-01-08].
  2. Deklaracja w sprawie budowy głównych tras międzynarodowych, Genewa 1950.
  3. Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16)
  4. Plan Krakowa. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972.
  5. TRASBUS - historia warszawskiej komunikacji miejskiej. [online], www.trasbus.com [dostęp 2021-04-17].
  6. TRASBUS - historia warszawskiej komunikacji miejskiej. [online], www.trasbus.com [dostęp 2021-04-17].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]