Przejdź do zawartości

Desiré Wilson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Desiré Wilson
Ilustracja
Samochód Lyny St. James, Desiré Wilson i Cathy Muller
Imię i nazwisko

Desiré Randall Wilson

Państwo

 Południowa Afryka

Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1953
Brakpan

Sukcesy

1980: Evening News Trophy (zwycięzca)

Desiré Randall Wilson (ur. 26 listopada 1953 roku w Brakpan) – południowoafrykańska zawodniczka startująca w wyścigach samochodowych.

Jedna z pięciu kobiet, która brała udział w Mistrzostwach Świata Formuły 1.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Formuła 1

[edytuj | edytuj kod]

W 1980 roku nie zakwalifikowała się do Grand Prix Wielkiej Brytanii na torze Brands Hatch.

Ponadto wystartowała w dwóch wyścigach niezaliczanych do punktacji Mistrzostw Świata (Race Of Champions 1979, gdzie zajęła dziewiąte miejsce oraz Grand Prix Republiki Południowej Afryki 1981, którego nie ukończyła z powodu awarii skrzyni biegów).

Większe sukcesy zanotowała w krótkotrwałych mistrzostwach Aurora F1 Series, gdzie jako jedyna kobieta w historii odniosła zwycięstwo w samochodzie Formuły 1 (Evening News Trophy 1980 na torze Brands Hatch)[1].

W latach 19821986 wzięła udział w 11 wyścigach serii CART. Jej najlepszym wynikiem było dziesiąte miejsce na torze w Cleveland w 1983 roku. Ponadto trzykrotnie próbowała zakwalifikować się do Indianapolis 500 (bezskutecznie).

W międzyczasie regularnie startowała w wyścigach samochodów sportowych, zarówno w Europie jak i Stanach Zjednoczonych. W 1983 roku zajęła siódme miejsce w 24 godzinnym wyścigu w Le Mans[2].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Od 1975 roku jest żoną architekta Alana Wilsona, z którym wspólnie prowadzi firmę, zajmującą się planami konstrukcji i przebudowy torów wyścigowych. Nie posiada dzieci.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Aurora F1 – 1980. Silhouet.com. [dostęp 2009-09-20]. (ang.).
  2. LI Grand Prix d'Endurance les 24 Heures du Mans 1983. Formula2.net. [dostęp 2009-09-20]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]