DeSoto (marka samochodów)
Logotyp DeSoto | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data założenia |
1928 |
Data likwidacji |
1961 |
Udziałowcy |
Chrysler (100%) |
DeSoto – dawny amerykański producent samochodów osobowych, z siedzibą w Highland Park, działający w latach 1928-1961. Należał do amerykańskiego koncernu Chrysler.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Marka DeSoto powstała z inicjatywy prezesa koncernu Chryslera w sierpniu 1928 roku jako bardziej luksusowa alternatywa dla marek Dodge i Plymouth w celu konkurowania m.in. z Buickiem czy Oldsmobile. Nazwa została zainspirowana hiszpańskim odkrywcą Hernando de Soto, którego wizerunek został utrwalony w logotypie firmy[1]. Produkowane były w Detroit[2].
Przez pierwszą dekadę istnienia DeSoto, która przypadła na okres przedwojenny, ofertę przedsiębiorstwa zasiliły głównie o wyższej klasy modele oparte na pokrewnych konstrukcjach firmy Dodge. W 1934 roku wypuszczono zaawansowany konstrukcyjnie własny model Airflow, który jednak nie zyskał popularności i udział marki w rynku amerykańskim spadł w tym roku poniżej 1%, jedyny raz przed wojną[3]. Okres II wojny światowej oznaczał przerwę w funkcjonowaniu amerykańskiego przemysłu motoryzacyjnego w celach komercyjnych począwszy od stycznia 1942 roku, także w przypadku DeSoto[4][5].
Po wojnie DeSoto wznowił produkcję samochodów w lutym 1946 roku[2]. Marka postrzegana była jako nieco tańsza i mniej prestiżowa odmiana samochodów Chryslera, budowana na tych samych podwoziach i z podobnymi nadwoziami[2]. Oferując zgodnie z amerykańską modą nieco zmienione co rok samochody, DeSoto wprowadzał całkiem nowe modele w 1949, 1953, 1955, 1957 (dwa ostatnie w ramach programu Chryslera Forward Look) i 1960 roku[6]. W 1952 roku w modelu Firedome zadebiutował silnik V8, obok jednostek sześciocylindrowych[7]. W 1957 roku wprowadzono także tańszy model Firesweep oparty na konstrukcji Dodge′a[8]. Główną konkurencją były samochody wyższego segmentu cenowego marek takich jak: Buick, Oldsmobile, Mercury, Hudson, Kaiser, Nash[9]. Jedynie na eksport pod marką DeSoto sprzedawano też modele najtańszego Plymoutha.
W 1946 roku DeSoto wyprodukował prawie 64 tysiące samochodów, zajmując 12. miejsce na amerykańskim rynku, z udziałem 2,9%[2]. Udział w rynku między 1% a 3% utrzymywał się w kolejnych latach, przy zwiększającej się produkcji. W 1948 roku obok fabryki w Detroit doszły zakłady w Los Angeles[10]. W 1950 roku produkcja sięgnęła maksimum: 133 850 samochodów (2,02% udziału w rynku)[9]. Jeszcze w 1957 roku produkcja wyniosła 133 685 samochodów, co dało marce 10. miejsce na rynku, jednakże od następnego roku sprzedaż znacząco spadła i w 1959 roku udział marki w rynku amerykańskim ponownie spadł poniżej 1% (45 724 samochody)[11]. W tym samym roku zbudowano dwumilionowy samochód marki[12]. W ramach restrukturyzacji, od 1959 roku produkcję przeniesiono z własnej fabryki na Warren Avenue w Detroit do fabryki Chryslera na Jefferson Avenue[13]. Połączono też dział projektowania DeSoto z Chryslerem i samochody DeSoto z 1960 roku minimalnie już tylko różniły się od Chryslera[3]. W tym roku z nowości technicznych wprowadzono nadwozia samonośne[3]. Sprzedaż jednak dalej spadała i koncern Chryslera podjął decyzję o likwidacji marki DeSoto i zakończeniu produkcji 30 listopada 1960 roku[14]. Ostatni model DeSoto z 1961 roku modelowego, wprowadzony w październiku 1960 roku, oferowany był po prostu pod tą marką bez dodatkowej nazwy przez nieco ponad miesiąc[15]. DeSoto został zastąpiony w koncernie przez najtańszy model Chryslera Newport, a z drugiej strony przez nowy najdroższy model Dodge′a Custom 880[16].
Modele samochodów
[edytuj | edytuj kod]Historyczne
[edytuj | edytuj kod]- Series K-SA (1929–1932)
- Series SC-SD (1933–1934)
- Airflow (1934–1936)
- Airstream (1935–1936)
- Series S (1931–1942)
- Custom (1946–1952)
- Deluxe (1946–1952)
- Suburban (1946–1954)
- Powermaster (1953–1954)
- Series S (1946–1957)
- Firedome (1952–1959)
- Firesweep (1957–1959)
- Fireflite (1955–1960)
- Adventurer (1956–1960)
- DeSoto (1960)
- Diplomat (1946–1962)
- Rebel (1961–1963)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ DeSoto: A Brief History. [dostęp 2020-05-28]. (ang.).
- ↑ a b c d Flory 2008 ↓, s. 33-34.
- ↑ a b c Flory 2008 ↓, s. 960-961.
- ↑ How DeSoto went from sitting pretty to utter doom in just three years. [dostęp 2020-05-28]. (ang.).
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 8.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 204, 491, 621, 800, 961.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 413.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 801.
- ↑ a b Flory 2008 ↓, s. 270-272.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 144.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 801, 880, 961.
- ↑ Mal Pearson: The Story of DeSoto. 18 grudnia 2021. (ang.).
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 938.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 33, 97.
- ↑ Flory 2004 ↓, s. 97-98.
- ↑ Flory 2004 ↓, s. 76.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- The Standard Catalog of American Cars 1946-1975, John Gunnell, Editor. Krause Publications, 1987. ISBN 0-87341-096-3.
- J. „Kelly” Flory: American Cars, 1946–1959: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2008. ISBN 978-0-7864-3229-5. (ang.).
- J. „Kelly” Flory: American Cars, 1960–1972: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2004. ISBN 978-0-7864-1273-0. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- The Ultimate 1957 DeSoto Pages – specjalizowana witryna dotycząca DeSoto rocznik 1957
- Narodowy Klub DeSoto w USA
- DeSotoland
- Walter P. Chrysler Club
- Stare reklamówki DeSoto. vintageads.oldsads.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-22)].
- IMCDb.org: DeSoto w filmach i serialach