Przejdź do zawartości

David Pizarro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
David Pizarro
Ilustracja
David Pizarro (2013)
Pełne imię i nazwisko

David Marcelo Pizarro Cortés

Data i miejsce urodzenia

11 września 1979
Valparaíso

Wzrost

170 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Universidad de Chile

Numer w klubie

8

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1997–1999 Santiago Wanderers 41 (3)
1999–2001 Udinese Calcio 9 (0)
2001 Universidad de Chile 6 (1)
2001–2005 Udinese Calcio 117 (14)
2005–2006 Inter Mediolan 24 (1)
2006–2012 AS Roma 148 (9)
2012 Manchester City (wyp.) 5 (0)
2012–2015 ACF Fiorentina 83 (4)
2015–2016 Santiago Wanderers 9 (0)
2017– Universidad de Chile 49 (5)
W sumie: 491 (37)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1999–2015  Chile 46 (2)
  1. Aktualne na: 3 listopada 2018. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
złoto Chile 2015
Igrzyska olimpijskie
brąz Sydney 2000 piłka nożna

David Pizarro, właśc. David Marcelo Pizarro Cortés (ur. 11 września 1979 w Valparaíso) – chilijski piłkarz grający na pozycji środkowego pomocnika. Zawodnik klubu Universidad de Chile.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Pizarro urodził się w dużym nadmorskim porcie Chile, Valparaíso. Piłkarską karierę zaczynał w tamtejszym klubie o nazwie Santiago Wanderers. W barwach Wanderers Pizarro zadebiutował w pierwszej lidze Chile w roku 1997. Jednak rok w rok klub Wanderers bronił się przed spadkiem. O ile w 1997 roku z Pizarro w składzie zajęli 14. miejsce zostając w ekstraklasie, o tyle w 1998 spotkała ich już degradacja o klasę niżej. David łącznie w 41 meczach zdobył 3 bramki, a w roku 1999 grał z Wanderersna drugim froncie, ale latem tamtego roku dość niespodziewanie zauważono go we Włoszech i Pizarro podpisał kontrakt z występującym w Serie A, Udinese Calcio. W drużynie z Udine pojawiał się na boisku sporadycznie, czasami zastępując o wiele bardziej znanych kolegów z drużyny jak np. Giuliano Giannicheddę, Stephena Appiaha czy Stefano Fiore. W pierwszym swoim sezonie we Włoszech miał uczyć się piłkarskiego rzemiosła od tych graczy i zagrał dlatego tylko 5 meczów. W sezonie 2000/2001 Davidowi także nie dawano większych szans na grę w Udinese i w rundzie jesiennej rozegrał 6 meczów, po czym został wypożyczony na pół roku do Club Universidad de Chile. W barwach tego klubu ze stolicy kraju, Santiago, zadebiutował między innymi w Copa Libertadores.

Latem 2001 wrócił do Udinese, gdzie zaczął grać coraz częściej i szybko wywalczył miejsce w składzie. Nowy trener, Luciano Spalletti zdecydowanie postawił na Chiljczyka, widząc w nim lidera drugiej linii. Najpierw David znacznie przyczynił się do utrzymania w lidze przez „bianco-nerich”, a w kolejnym sezonie (2002/2003) wprowadził ich do Puchar UEFA. Udinese zajęło dobre 6. miejsce w lidze, a Pizarro zdobył aż 7 bramek i uzyskał status gwiazdy zespołu. Podobnie było rok później – Udinese z 7. miejsca znów trafiło do Pucharu UEFA i także przy pewnym wkładzie Pizarro. Natomiast sezon 2004/2005 to popis piłkarzy Udinese, w tym także Davida. Przez dłuższy czas utrzymywali się oni w czołówce ligi i ostatecznie zajęli 4. miejsce najwyższe w historii, gwarantujące start w eliminacjach Ligi Mistrzów. To spowodowało, że Pizarro interesowały się najsilniejsze kluby we Włoszech, a także Hiszpanii i Anglii. Ostatecznie 14 lipca 2005 za kwotę 12 milionów euro Roberto Mancini ściągnął Pizarro do Interu Mediolan, który podpisał 4-letni kontrakt z mediolańskim klubem (do tego Udinese dostało 50% praw Gorana Pandeva). Tuż po przyjściu do klubu zdobył z nim Superpuchar Włoch, a z czasem stał się podstawowym zawodnikiem pomocy Interu. Zaliczył całkiem udany sezon. Po korekcie tabeli i odebraniu punktów Juventusowi i A.C. Milan Interowi przyznano mistrzostwo Włoch, a parę tygodni wcześniej Pizarro zdobył ze swoim klubem Puchar Włoch. David po sezonie stwierdził nawet, że z chęcią zakończy karierę w koszulce „nerazzurrich”. Jednak na letnie sparingi trener Mancini nie widział dla Pizarro miejsca w składzie i ten zdenerwowany całą sytuacją postanowił odejść i w sierpniu podpisał kontrakt z AS Romą, do której ściągnął go jego trener z Udinese, Spalletti. Stołeczny klub zapłacił za niego sumę 6,5 miliona euro. U Spallettiego w Romie, Pizarro także jest liderem środkowej linii. 12 września zdobył gola w Lidze Mistrzów, w wygranym 4:0 meczu z Szachtarem Donieck, a tydzień później strzelił gola Sienie, a Roma wygrała 3:1.

31 stycznia 2012 roku został wypożyczony do Manchesteru City[1].

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1997 Santiago Wanderers Chile  Primera división 18 0
1998 Santiago Wanderers Chile  Primera división 23 3
1999 Santiago Wanderers Chile  Segunda División ? ?
1999/00 Udinese Calcio Włochy  Serie A 5 0
2000/01 Udinese Calcio Włochy  Serie A 4 0
2001 Universidad de Chile Chile  Primera división 6 1
2001/02 Udinese Calcio Włochy  Serie A 31 2
2002/03 Udinese Calcio Włochy  Serie A 33 7
2003/04 Udinese Calcio Włochy  Serie A 19 3
2004/05 Udinese Calcio Włochy  Serie A 34 2
2005/06 Inter Mediolan Włochy  Serie A 24 1
2006/07 AS Roma Włochy  Serie A 32 4
2007/08 AS Roma Włochy  Serie A 31 3
2008/09 AS Roma Włochy  Serie A 25 2
2009/10 AS Roma Włochy  Serie A 31 2
2010/11 AS Roma Włochy  Serie A 22 1
2011/12 AS Roma Włochy  Serie A 7 1
2011/12 Manchester City Anglia  Premier League 5 0
2012/13 ACF Fiorentina Włochy  Serie A 29 3
2013/14 ACF Fiorentina Włochy  Serie A 28 1
2014/15 ACF Fiorentina Włochy  Serie A 26 0
2015/16 Santiago Wanderers Chile  Primera división 9 0
2016/17 Universidad de Chile Chile  Primera división 28 3
Łącznie w chilijskiej Primera División 84 7
Łącznie w Serie A 342 25

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjna kariera Davida Pizarro jest dość krótka. Zadebiutował on w reprezentacji w 1999 roku i do tej pory rozegrał 16 meczów. Ze względu na to, że reprezentacja Chile nie awansowała do finałów Mistrzostw Świata w Niemczech, zrezygnował on z występów w kadrze. Jednak największym jego sukcesem na niwie reprezentacyjnej jest występ w reprezentacji olimpijskiej na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney w 2000 roku. Drużyna Chile zdobyła tam brązowy medal w meczu o 3. miejsce wygrywając z USA 2:0.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
  • Mistrzostwo Włoch: 2006
  • Puchar Włoch: 2006
  • Superpuchar Włoch: 2005
  • Brązowy medal Igrzysk Olimpijskich: 2000.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pizarro joins City on loan from Roma. Manchester City FC. [dostęp 2012-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 lutego 2012)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]