Darnków
wieś | |
Zbiornik wodny w Darnkowie i fragment wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | |
Wysokość |
500-550 m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
47[2] |
Strefa numeracyjna |
74 |
Kod pocztowy |
57-343[3] |
Tablice rejestracyjne |
DKL |
SIMC |
0853240 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
Położenie na mapie gminy Lewin Kłodzki | |
50°26′41″N 16°18′46″E/50,444722 16,312778[1] |
Darnków (dawniej czes. Drnkow, Drukow, Divinka, Dernka, niem. Trnckau, Dörnickau, Dörnikau, po 1945 również Tarnówka) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lewin Kłodzki, w dolinie Dańczówka[4]. W obręb Darnkowa wliczony jest przysiółek Kociołek, obecnie wyludniony, dawniej stanowiący samodzielną wieś.
Przynależność państwowa i administracyjna
[edytuj | edytuj kod]Kolejne zmiany:
- w XIV w. przypuszczalnie w składzie państwa homolskiego,
- do 1477 r. w czeskim królestwie Luksemburgów,
- od połowy XVIII w. w hrabstwie kłodzkim, w Królestwie Pruskim Hohenzollernów,
- do 1945 r. w Kreis Glatz (powiecie kłodzkim), w Rzeszy Niemieckiej,
- do 1973 r. w gromadzie Jeleniów w powiecie kłodzkim w województwie wrocławskim, w Polsce,
- do 1975 r. w gminie Lewin Kłodzki w województwie wrocławskim,
- do 1976 r. w gminie Lewin Kłodzki w województwie wałbrzyskim,
- do 1998 r. w gminie Kudowa-Zdrój w województwie wałbrzyskim,
- współcześnie w gminie Lewin Kłodzki, w powiecie kłodzkim, w województwie dolnośląskim.
Środowisko naturalne
[edytuj | edytuj kod]Wieś leży na wysokości 500–550 m n.p.m. w głębokiej dolinie rzeki Dańczówki i jej lewego, bezimiennego dopływu[5]. Wieś otaczają strome zbocza Darnkowskich Wzgórz w Górach Stołowych[5]. Zabudowane parcele i tereny uprawne skupione są w dolinie i na bezpośrednio przylegających partiach stoków[5]. W okolicy występują granitowe skałki, szczególnie na stoku Kruczej Kopy (721 m n.p.m.)[5]. Pod szczytem tej samej góry ponad wierzchołki drzew wystaje wielki krzyż górujący nad okolicą[4].
Otoczenie wsi stanowią świerkowe lasy regla dolnego domieszkowane bukiem[5]. Sąsiaduje z Parkiem Narodowym Gór Stołowych znajdując się w jego otulinie[5]. Dawniej wieś leżała w całości na terenie Stołowogórskiego Parku Krajobrazowego. W środkowej części wsi znajduje się pomnikowy okaz cisa pospolitego Taxus baccata L. o pierśnicy 1,1 m i wysokości ponad 8 m[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki wsi datuje się na XIV w. Powstała prawdopodobnie w obrębie niewielkiego feudalnego państwa homolskiego, do którego wówczas należała dolina Dańczówki[4]. Trudno dostępne rejony doliny powyżej wsi służyły za schronienie dla mieszkańców Lewina Kłodzkiego i okolicznych wsi podczas wojen husyckich i wojny trzydziestoletniej[4]. Po likwidacji państwa homolskiego i powstaniu hrabstwa kłodzkiego, Darnków w roku 1477 został włączony do dóbr kameralnych korony czeskiej[4].
Z przekazów wiadomo, że w roku 1765 mieszkało tu 30 chałupników trudniących się głównie tkactwem[4]. W roku 1787 odnotowano 18 zagrodników i chałupników, wśród których znajdowało się 11 płócienników[4]. We wsi funkcjonowała gorzelnia i królewski dworek myśliwski, a od roku 1873 była tam też wiejska szkoła[4].
W XIX w. powstały dwa przysiółki wsi, które nie zachowały się do czasów współczesnych. W roku 1840 działały: młyn wodny, gorzelnia oraz 10 rzemieślniczych warsztatów bawełnianych. Nieco później powstała królewska leśniczówka i szkoła. Pod koniec tego stulecia w Darnkowie uruchomiono gospodę obsługującą turystów i kuracjuszy z pobliskiej Kudowy-Zdroju podróżujących tędy licznie. Trasa z Lewina Kłodzkiego do Karłowa przez Darnków była polecana przez ówczesne przewodniki turystyczne jako bardzo malownicza.
Po roku 1945 przez kilka lat w Darnkowie działał ośrodek YMCA, przekształcony po likwidacji tej organizacji w zakładowy dom wczasowy.
Zabudowa
[edytuj | edytuj kod]Wieś
[edytuj | edytuj kod]Wieś ma układ łańcuchowy, choć mocno przerzedzony. Zajmuje obszar 344 ha, z czego 98 ha to użytki rolne, a 230 ha to tereny leśne. W dolnej części wsi wybudowany jest zbiornik wody pitnej dla pobliskiej Kudowy-Zdroju, a cały teren wsi stanowi obszar bezpośredniej ochrony wodnej. W latach 90. XX wieku czynnych było we wsi zaledwie 8 gospodarstw rolnych, a tylko 25% mieszkańców pracowało w rolnictwie. Działał też zakładowy ośrodek wczasowy. Zachowało się kilka starych domów murowanych i murowano-drewnianych z XIX w. Do najciekawszych z nich należą domy nr 11, 11a, 14, 17, 21 i 25.
Zmiany liczby mieszkańców | ||
---|---|---|
Rok | Liczba ludności | Adnotacje |
1787 | 93 | |
1815 | 89 | |
1825 | 105 | |
1840 | 115 | |
1910 | 128 | |
1933 | 175 | |
1950 | 83 | Narodowy Spis Powszechny 1950 |
1960 | 66 | Narodowy Spis Powszechny 1960 |
1970 | 31 | Narodowy Spis Powszechny 1970 |
1978 | 36 | Narodowy Spis Powszechny 1978 |
2011 | 47 | Narodowy Spis Powszechny 2011 |
Leśniczówka
[edytuj | edytuj kod]Pod numerem 21, we wschodniej części wsi znajduje się leśniczówka „Tarnówka” mieszcząca się w pochodzącym z początku XX w. drewnianym domu z kamienną podmurówką. Przy domu również drewniano-kamienne zabudowania gospodarcze, stary sad oraz zabytkowa kapliczka w formie żeliwnego krzyża. Nieco poniżej leśniczówki na rozstaju dróg stoi kamienny drogowskaz datowany na rok 1892
Ośrodek buddyjski
[edytuj | edytuj kod]W roku 1995 dwóch członków sanghi podarowało j. św. Czime Rigdzinowi rinpocze 7,2 ha ziemi w najwyższym punkcie wsi, w miejscu zrujnowanych zabudowań. Od roku 1994 funkcjonuje tam Związek Buddyjski Khordong w Polsce, prowadząc ośrodek i centrum odosobnień rozwijające tradycje Dziangter i Khordong[4]. Przez kilkanaście lat na tym terenie powstało dormitorium, gompa, biuro, budynki zaplecza mieszkalnego i sanitarnego dla gości oraz pole namiotowe. Organizowane są tam regularne kursy z nauczycielami buddyzmu tybetańskiego, gdzie możliwa jest praktyka grupowa i indywidualna, tłumaczy się, wydaje i przechowuje buddyjskie teksty. Od roku 1997 w Darnkowie corocznie odbywa się ceremonia ofiarowania lampek maślanych, podczas której 111 111 lampek płonie w intencji pokoju na świecie.
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- Kulin Kłodzki – Kulin Kłodzki (przystanek kolejowy) – Gołaczów – Żyznów – Cisowa – Darnków – Pod Kruczą Kopą – Dańczów – Lewin Kłodzki (stacja kolejowa) – Jarków – Pod Ptasznicą PL/CZ – Česká Čermná – Česká Čermná CZ/PL – Brzozowie – Źródło Marii – Kudowa-Zdrój[6]
- z Kudowy-Zdroju przez Kruczą Kopę na Rozdroże pod Lelkową.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 21507
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 209 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b c d e f g h i j Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 313. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „KRAJ”, 1992, s. 64,65. ISBN 83-7005-301-7.
- ↑ Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 2017-07-09.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „KRAJ”, 1992, ISBN 83-7005-301-7.
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak , Iwona Chomiak , Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Opis wycieczki z Kudowy-Zdroju do Darnkowa. kudowa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-10)].