Przejdź do zawartości

Daphnis (księżyc)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daphnis
Ilustracja
Najdokładniejsze zdjęcie księżyca, wykonane przez sondę Cassini
Planeta

Saturn

Odkrywca

Carolyn Porco (Cassini Imaging Science Team)

Data odkrycia

1 maja 2005

Tymczasowe oznaczenie

S/2005 S1

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

136 504 km[1]

Mimośród

0,0000[1]

Okres obiegu

0,594 d[1]

Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a

0,003°[1]

Długość węzła wstępującego

132,867°[1]

Argument perycentrum

266,931°[1]

Anomalia średnia

113,790°[1]

Własności fizyczne
Wymiary

8,6 × 8,2 × 6,4 km[2]

Masa

(0,0077 ± 0,0015)× 1016 kg[2]

Średnia gęstość

(0,340 ± 0,260) g/cm³[2]

Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni

0,0001 - 0,0004 m/s²[2]

Albedo

0,5

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

24m

Temperatura powierzchni

78 K

Daphnis (Saturn XXXV) – jeden z małych wewnętrznych księżyców Saturna, odkryty przez sondę Cassini. Krąży w obrębie pierścienia A, w obrębie przerwy Keelera.

Jego nazwa pochodzi z mitologii greckiej. Dafnis – syn Hermesa i brat Pana – był pasterzem, który zasłynął z gry na fletni Pana i tworzenia utworów sielankowych[3].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]
Przyciąganie Daphnisa powoduje powstanie fal na brzegach przerwy Keelera. Zdjęcie wykonane podczas równonocy ukazuje cienie, rzucane przez księżyc i fale.

Daphnis jest trzecim najbliższym planety księżycem, po Panie i S/2009 S 1. Jego grawitacja odpowiada za istnienie szczeliny w pierścieniu A, jaką jest przerwa Keelera. Ma także wpływ na jej strukturę – przyciąganie księżyca powoduje powstanie fal gęstości na obu krawędziach przerwy; ich obserwacja poprzedziła odkrycie samego księżyca. Fale wznoszą się ponad płaszczyznę pierścienia, co uwidoczniły zdjęcia wykonane przez sondę Cassini w czasie równonocy na Saturnie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-23]. (ang.).
  2. a b c d P.C. Thomas. Sizes, shapes, and derived properties of the saturnian satellites after the Cassini nominal mission. „Icarus”. 208 (1), s. 395-401, lipiec 2010. DOI: 10.1016/j.icarus.2010.01.025. (ang.). 
  3. Daphnis: In Depth. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Daphnis. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-08)].
  • Daphnis: In Depth. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-26]. (ang.).