Czesław Eckhardt

Czesław Eckhardt
	; Czesław Eckhardt (ok. 1937)
Data i miejsce urodzenia	28 czerwca 1877 ; Tarnopol
Data i miejsce śmierci	31 lipca 1943 ; Lwów
	Starosta powiatu przemyskiego
Okres	od 1 września 1924; do 15 stycznia 1926
Następca	Roman Frankowski
	Wicewojewoda lwowski
Okres	od początku 1926; do 1927
Następca	Leon Zamecznik
	Starosta powiatu lwowskiego
Okres	od 1927; do 27 lutego 1937
Następca	Leon Zamecznik
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Czesław Leon Eckhardt de Eckenfeld (ur. 28 czerwca 1877 w Tarnopolu, zm. 31 lipca 1943 we Lwowie) – polski urzędnik, starosta w II Rzeczypospolitej, działacz społeczny.

Życiorys

Urodził się jako trzecie z siedmiorga dzieci Józefa (pochodzącego z austriackiego rodu Eckhardt de Eckenfelds, lekarza, dyrektora szpitala w Tarnopolu) i Malwiny z domu Leszczyńska h. Sas-Drag. W 1897 ukończył C. K. Gimnazjum w Tarnopolu (w jego klasie był Zygmunt Klinger)^[1]. Studiował prawo w Wiedniu i Krakowie uzyskując tytuł magistra. Został urzędnikiem C. K. Namiestnictwa we Lwowie, w strukturze którego w 1911 był koncepistą w Zborowie^[2]. Pod koniec istnienia zaboru austriackiego został starostą powiatu zborowskiego.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w okresie II Rzeczypospolitej pełnił urząd starosty powiatu tarnopolskiego od 1921 do 1924, następnie starosty powiatu przemyskiego od 1 września 1924 do 15 stycznia 1926^[3]^[4]^[5]^[6]. Z początkiem stycznia 1926 został przeniesiony z Przemyśla do Urzędu Wojewódzkiego we Lwowie obejmując stanowisko naczelnika wydziału oraz funkcję wicewojewody województwa lwowskiego^[7]. W 1927, na własną prośbę został zwolniony z tej funkcji i mianowany na urząd starosty powiatu lwowskiego^[8]^[9]^[10]^[11]^[12]. Z tego stanowiska odszedł 27 lutego 1937 i został przeniesiony w stan spoczynku^[13]^[14].

W Przemyślu działał społecznie, pełnił funkcje prezesa oddziału powiatowego Ligi Obrony Powietrznej Państwa^[15], prezesa Towarzystwa Higienicznego, zainicjował stworzenie Sekcji Zwalczania Gruźlicy i utworzenie „Poradni dla piersiowo chorych” działał w Komitecie Budowy Domu Żołnierza, w Stowarzyszeniu „Chleb dzieciom”, w Czerwonym i Złotym Krzyżu^[5]. Działał także we lwowskim okręgu Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej^[16].

W 1933 wydał publikację pt. Odrodzona: widowisko fantastyczne w 5 obrazach^[17].

Zmarł 31 lipca 1943 we Lwowie, został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim^[18].

Życie prywatne

21 lutego 1908 żoną Czesława Eckhardta została Anna Baczyńska, która zmarła w 1913 (zmarła także ich córka). W 1916 ożenił się po raz drugi, z wdową Heleną^[5]^[19]^[20] Skubiejską, posiadającą już dwoje dzieci. Czesław i Helena mieli wspólnego syna, Czesława.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1927)^[21]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)^[22]
Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 1934^[23], 11 listopada 1936^[24]^[25]^[26])
Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia (1933)^[27]^[28]

Przypisy

↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Wyższego Gimnazyum w Tarnopolu za rok szkolny 1897. Tarnopol: 1897, s. 77.
↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911.
↑ Sprawozdanie dyrekcji. „Rocznik Przemyski”. VI, s. 168, 182, 1925. Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Przemyślu.
↑ W sprawie Tygodnia Lotniczego. „Ziemia Przemyska”, s. 2, Nr 36 z 5 września 1925.
↑ ^a ^b ^c Czesław Eckhardt. „Ziemia Przemyska”, s. 1, Nr 5 z 30 stycznia 1926.
↑ Uroczystość pożegnania starosty przemyskiego Czesława Eckhardta. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2015-03-07].
↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Województwa Lwowskiego”. Nr 1, s. 2, 1 stycznia 1926.
↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Województwa Lwowskiego”. Nr 10, s. 1, 15 października 1927.
↑ Dane z książki adresowej Rzeczypospolitej Polskiej z 1929 roku. lwow.home.pl. [dostęp 2015-03-07].
↑ Z życia powiatu lwowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 113 z 17 maja 1930.
↑ Spis urzędników i funkcjonariuszów niższych władz administracji ogólnej Województwa Lwowskiego według stanu z dnia 31 grudnia 1930 r, 1931, s. 10 .
↑ Odsłonięcie i poświęcenie płyty pamiątkowej ku czci Józefa Piłsudskiego w Zimnej Wodzie. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2015-03-07].
↑ Nowy starosta powiatu lwowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 46 z 26 lutego 1937.
↑ Wdzięczność powiatu lwowskiego dla starosty Czesława Eckhardta za ofiarną pracę o chlubnych wynikach. „Wschód”. Nr 41, s. 7, 10 marca 1937.
↑ Sprawozdanie. „Ziemia Przemyska”, s. 3, Nr 41 z 10 października 1925.
↑ Rozbudowa lwowskiego okręgu L. O. P. P.. „Wschód”. Nr 9, s. 7, 20 kwietnia 1936.
↑ Odrodzona: widowisko fantastyczne w 5 obrazach. books.google.pl. [dostęp 2015-03-07].
↑ Janusz Mierzwa Słownik biograficzny starostów Drugiej Rzeczypospolitej. Tom 1 , wyd. LTW, Łomianki 2018, s. 162
↑ Kronika. Stowarzyszenie Pań Wincentego à Paulo. „Ziemia Przemyska”, s. 4, Nr 1 z 2 stycznia 1926.
↑ Maria Anna Eckhardt. Przemyski karnawał sprzed osiemdziesięciu lat. „Niedziela”, Nr 5 / 2006.
↑ M.P. z 1927 r. nr 258, poz. 708 „za długoletnią wyjątkowo gorliwą i nieskazitelną pracę w służbie państwowej”.
↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 32.
↑ Kronika miejska. Dekoracja Krzyżem Zasługi. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 45 z 24 lutego 1935.
↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi w służbie państwowej”.
↑ Odznaczenia Krzyżem Zasługi. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 260 z 11 listopada 1936.
↑ Odznaczenia zasłużonych działaczy w terenu Ziem Południowo-Wschodnich. „Wschód”. Nr 30, s. 5, 20 listopada 1936.
↑ Odznaczenia za zasługi dla L. O. P. P.. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 1, Nr 449 z 9 grudnia 1933.
↑ Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 280.

Bibliografia

Czesław Eckhardt. „Ziemia Przemyska”, s. 1, Nr 5 z 30 stycznia 1926.
Maria Anna Eckhardt. Okruchy historii ocalić od zapomnienia. „Niedziela”, Nr 52 / 2001.

[1] Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Wyższego Gimnazyum w Tarnopolu za rok szkolny 1897. Tarnopol: 1897, s. 77.

[2] Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911.

[3] Sprawozdanie dyrekcji. „Rocznik Przemyski”. VI, s. 168, 182, 1925. Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Przemyślu.

[4] W sprawie Tygodnia Lotniczego. „Ziemia Przemyska”, s. 2, Nr 36 z 5 września 1925.

[ZP1926-5-5] Czesław Eckhardt. „Ziemia Przemyska”, s. 1, Nr 5 z 30 stycznia 1926.

[6] Uroczystość pożegnania starosty przemyskiego Czesława Eckhardta. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2015-03-07].

[7] Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Województwa Lwowskiego”. Nr 1, s. 2, 1 stycznia 1926.

[8] Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Województwa Lwowskiego”. Nr 10, s. 1, 15 października 1927.

[9] Dane z książki adresowej Rzeczypospolitej Polskiej z 1929 roku. lwow.home.pl. [dostęp 2015-03-07].

[10] Z życia powiatu lwowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 113 z 17 maja 1930.

[11] Spis urzędników i funkcjonariuszów niższych władz administracji ogólnej Województwa Lwowskiego według stanu z dnia 31 grudnia 1930 r, 1931, s. 10 .

[12] Odsłonięcie i poświęcenie płyty pamiątkowej ku czci Józefa Piłsudskiego w Zimnej Wodzie. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2015-03-07].

[13] Nowy starosta powiatu lwowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 46 z 26 lutego 1937.

[14] Wdzięczność powiatu lwowskiego dla starosty Czesława Eckhardta za ofiarną pracę o chlubnych wynikach. „Wschód”. Nr 41, s. 7, 10 marca 1937.

[15] Sprawozdanie. „Ziemia Przemyska”, s. 3, Nr 41 z 10 października 1925.

[16] Rozbudowa lwowskiego okręgu L. O. P. P.. „Wschód”. Nr 9, s. 7, 20 kwietnia 1936.

[17] Odrodzona: widowisko fantastyczne w 5 obrazach. books.google.pl. [dostęp 2015-03-07].

[slo-18] Janusz Mierzwa Słownik biograficzny starostów Drugiej Rzeczypospolitej. Tom 1 , wyd. LTW, Łomianki 2018, s. 162

[19] Kronika. Stowarzyszenie Pań Wincentego à Paulo. „Ziemia Przemyska”, s. 4, Nr 1 z 2 stycznia 1926.

[20] Maria Anna Eckhardt. Przemyski karnawał sprzed osiemdziesięciu lat. „Niedziela”, Nr 5 / 2006.

[21] M.P. z 1927 r. nr 258, poz. 708 „za długoletnią wyjątkowo gorliwą i nieskazitelną pracę w służbie państwowej”.

[22] Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 32.

[23] Kronika miejska. Dekoracja Krzyżem Zasługi. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 45 z 24 lutego 1935.

[24] M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi w służbie państwowej”.

[25] Odznaczenia Krzyżem Zasługi. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 260 z 11 listopada 1936.

[26] Odznaczenia zasłużonych działaczy w terenu Ziem Południowo-Wschodnich. „Wschód”. Nr 30, s. 5, 20 listopada 1936.

[27] Odznaczenia za zasługi dla L. O. P. P.. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 1, Nr 449 z 9 grudnia 1933.

[28] Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 280.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]