Przejdź do zawartości

Czesław Aniołkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Aniołkiewicz
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1905
Wierzchy

Data i miejsce śmierci

7 kwietnia 1973
Łódź

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna, muzyka filmowa

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Czesław Aniołkiewicz (ur. 22 stycznia 1905 w Wierzchach[1], zm. 7 kwietnia 1973[2][3] w Łodzi[1]) – polski pedagog, pianista i kompozytor. Twórca muzyki do filmu Przygoda na Mariensztacie (1952).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, jednocześnie ucząc się gry na fortepianie u profesora Neutzkego – wykładowcy Konserwatorium Muzycznego w Lipsku[4]. Następnie ukończył kurs nauczycielski oraz podjął pracę nauczyciela matematyki w szkołach w Łodzi. W latach 1934–1939 studiował grę na fortepianie w Konserwatorium Warszawskim pod kierunkiem Margerity Trombini-Kazuro[1]. Był także uczniem Antoniego Dobkiewicza[5].

Podczas II wojny światowej nauczał matematyki w warszawskich szkołach oraz prowadził tajne nauczanie. Od 1945 roku pracował w Polskim Radiu w Warszawie, a następnie w Redakcji Programów dla Dzieci i Młodzieży oraz w Redakcji Programów Muzycznych Komitetu do Spraw Radia i Telewizji „Polskie Radio i Telewizja”. Był współpracownikiem m.in. Władysława Szpilmana i Stefana Rachonia. W latach 1960–1967 pracował jako kierownik muzyczny Zjednoczonych Przedsiębiorstw Rozrywkowych. W 1953 roku został członkiem Związku Kompozytorów Polskich[1]. Był również doradcą artystycznym Chóru Czejanda[6].

Został pochowany w części rzymskokatolickiej Starego Cmentarza w Łodzi[2][3].

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Aniołkiewicz był kompozytorem samoukiem. Pierwsze kompozycje tworzył w młodości. W wieku 23 lat skomponował swój pierwszy utwór symfoniczny – Suitę ludową, powstałą w Polskim Radiu w Łodzi. Po II wojnie światowej komponował przede wszystkim pieśni, piosenki i ilustracje muzyczne do słuchowisk radiowych. Stworzył również kilka operetek, baletów ludowych oraz muzykę do filmów, m.in. Przygody na Mariensztacie[1].

  • Suita ludowa na orkiestrę symfoniczną (1928)
  • Fantazja na orkiestrę symfoniczną (1942)
  • Preludia fortepianowe (1943)
  • Gaicek – suita ludowa na chór mieszany i kapelę ludową (1948)
  • Będzie chleba dosyć – suita ludowa na chór mieszany i kapelę ludową (1949)
  • Cyrulik sewilski – komedia muzyczna na mały zespół muzyczny (1951)
  • Bajka o grajku i królewnie żabce (1951)
  • Zakochany duch (Szarlatan) – operetka w 3 aktach (1952)
  • Tajemnica Dedala – operetka w 3 aktach (1955)
  • Trzy pieśni gruzińskie (1957)
  • Concertino na skrzypce i orkiestrę
  • Fantazja-suita na skrzypce
  • Pięć tańców polskich
  • Preludium na orkiestrę
  • Souvenir na skrzypce
  • Tańce polskie dla baletu „Malwy”[1]

Pieśni na chór, piosenki dla dzieci, muzyka taneczna

[edytuj | edytuj kod]
  • Muzyka do słuchowisk radiowych:
  • Tartarin de Tarascon
  • Car Sołtan
  • Baśń o szlachetnym Gotfrydzie
  • Baśń o rybaku i złotej rybce
  • Liczyrzepa
  • Zaczarowany ogród[1]

Muzyka do filmów

[edytuj | edytuj kod]
  • Przygoda na Mariensztacie (1952)
  • Trzy pióra (1958)
  • Ballada o ślicznej Tatarównie (1966)
  • Ballada o Kasiuleńce i Jasiu (1966)

Źródło: Polskie Centrum Informacji Muzycznej[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k Anna Iwanicka-Nijakowska, Czesław Aniołkiewicz, [w:] Polskie Centrum Informacji Muzycznej [online], ZKP, NIMiT [dostęp 2023-11-30].
  2. a b Czesław Aniołkiewicz, Kompozytor 7 April 1973 w BillionGraves GPS Headstones | BillionGraves [online], billiongraves.com [dostęp 2023-11-27].
  3. a b c d nekrolog, „Dziennik Łódzki” (85), bc.wbp.lodz.pl, 10 kwietnia 1973, s. 6 [dostęp 2023-11-27].
  4. Anna Iwanicka-Nijakowska, Czesław Aniołkiewicz [online], www.polmic.pl [dostęp 2023-12-17].
  5. Stanisław Dybowski, Słownik pianistów polskich, Selene, 2003, ISBN 978-83-910515-5-9 [dostęp 2023-11-27] (pol.).
  6. FilmPolski.pl [online], FilmPolski [dostęp 2023-11-27] (pol.).