Przejdź do zawartości

Chrustalnyj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chrustalnyj
Хрустальний
ilustracja
Herb Flaga
herb Chrustalnego Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 ługański

Powierzchnia

153,56 km²

Populacja (2014)
• liczba ludności


82 228[1]

Kod pocztowy

94500

Położenie na mapie obwodu ługańskiego
Mapa konturowa obwodu ługańskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Chrustalnyj”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Chrustalnyj”
Ziemia48°07′38″N 38°55′09″E/48,127222 38,919167
Granice administracyjne miasta na tle obwodu ługańskiego

Chrustalnyj (ukr. Хрустальний, do 1920 Krindaczewka, do 2016 Krasnyj Łucz) – miasto na Ukrainie w obwodzie ługańskim. Od 2014 roku znajduje się pod kontrolą samozwańczej Ługańskiej Republiki Ludowej.

Stacja kolejowa[2][3]. Duży ośrodek eksploatacji węgla kamiennego w Donieckim Zagłębiu Węglowym. Ponadto rozwinięty przemysł maszynowy, materiałów budowlanych oraz drzewny.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W latach 80. XIX wieku w okolicach dzisiejszego Chrustalnego odkryto bogate złoża antracytu. Oficjalne założenie miasta nastąpiło w 1895 roku.

W 1920 roku zaczęto wydawać gazetę[4].

W grudniu 1920 roku władza radziecka podjęła decyzję o zmianie nazwy miasta na Krasnyj Łucz[2][3].

Prawa miejskie posiada od 1926[3], w 1939 liczyło 50,8 tys. mieszkańców[2].

Od 18 lipca 1942 roku do 1 września 1943 roku miasto znajdowało się pod okupacją hitlerowską[5]. Podczas okupacji w mieście powstały cztery obozy koncentracyjne dla ludności cywilnej[6].

W 1989 roku głównymi sektorami gospodarki były górnictwo węgla i przemysł maszynowy[3].

Do 1997 r. istniały tutaj dwie wyższe uczelnie (№ 17 i № 36). W maju 1997 r. wyższe uczelnie № 36 zostało zlikwidowano[7].

Do 12 maja 2016 roku nosiło nazwę Krasnyj Łucz (ukr. Красний Луч)[8].

Demografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1965 – 101 000[9]
  • 1989 – 113 278[10]
  • 2013 – 82 765[11]
  • 2014 – 82 228[1]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b ЧИСЕЛЬНІСТЬ НАЯВНОГО НАСЕЛЕННЯ УКРАЇНИ на 1 січня 2014 року [online], ukrstat.org [dostęp 2021-11-01] (ukr.).
  2. a b c Красный Луч // Большая Советская Энциклопедия. / редколл., гл. ред. Б. А. Введенский. 2-е изд. том 23. М., Государственное научное издательство «Большая Советская энциклопедия», 1953. стр.277.
  3. a b c d Красный Луч // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 1. М., „Советская энциклопедия”, 1991. стр.648.
  4. № 2904. Знамя коммунизма // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 – 1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.381.
  5. Історія міста Красний Луч. [dostęp 2015-10-03]. (ukr.).
  6. Концентрационные лагеря, образованные на территории СССР немецко-фашистскими захватчиками в 1941-1944 гг. Список составлен по материалам Чрезвычайной Государственной Комиссии (ЧГК) // газета „Судьба”, июнь 1995. стр.3-6.
  7. Професійно-технічне училище № 17 м. Красного Луча на базі краснолуцьких професійно-технічного училища № 17 і професійно-технічного училища № 36, що ліквідуються
    Постанова Кабінету міністрів України № 526 від 29 травня 1997 р. «Про вдосконалення мережі вищих та професійно-технічних навчальних закладів».
  8. Рада перейменувала населені пункти на окупованому Донбасі: Торез - на Чистякове, Краснодон - на Сорокине [online], www.unian.ua [dostęp 2021-04-17] (ukr.).
  9. В. П. Коленский. Красный Луч: путеводитель. Донецк, „Донбасс”, 1966. стр.4.
  10. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.
  11. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).