Przejdź do zawartości

Christl Cranz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christl Cranz
Ilustracja
Christl Cranz w 1936 r.
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1914
Bruksela

Data i miejsce śmierci

28 września 2004
Oberstaufen

Klub

SC Oberstaufen

Dorobek medalowy
Reprezentacja  III Rzesza
Igrzyska olimpijskie
złoto Garmisch-Partenkirchen 1936 narciarstwo alpejskie
(kombinacja)
Mistrzostwa świata
złoto Sankt Moritz 1934 slalom
złoto Sankt Moritz 1934 kombinacja
złoto Mürren 1935 zjazd
złoto Mürren 1935 kombinacja
złoto Chamonix 1937 zjazd
złoto Chamonix 1937 slalom
złoto Chamonix 1937 kombinacja
złoto Engelberg 1938 slalom
złoto Engelberg 1938 kombinacja
złoto Zakopane 1939 zjazd
złoto Zakopane 1939 slalom
złoto Zakopane 1939 kombinacja
srebro Sankt Moritz 1934 zjazd
srebro Mürren 1935 slalom
srebro Engelberg 1938 zjazd
Zakończenie kariery: 1941 r.

Christel Franziska Antonia „Christl” Cranz-Borchers (ur. 1 lipca 1914 w Brukseli, zm. 28 września 2004 w Oberstaufen) – niemiecka narciarka alpejska, mistrzyni olimpijska oraz wielokrotna medalistka mistrzostw świata. Jedna z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii narciarstwa alpejskiego. Startowała w barwach klubu SC Oberstaufen.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Christl Cranz urodziła się w Brukseli, z której jej rodzina uciekła do Reutlingen po wybuchu I wojny światowej. Na początku lat 30' należała do Bund Deutscher Mädel, organizacji będącej częścią Hitlerjugend. Pierwsze sukcesy osiągnęła podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz w 1934 roku, gdzie zwyciężyła w slalomie i kombinacji, a zjazd ukończyła na drugiej pozycji. W ostatniej konkurencji lepsza okazała się jedynie Anny Rüegg ze Szwajcarii, która była szybsza o 2,6 sekundy. Podobne wyniki osiągnęła na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Mürren, wygrywając kombinację i zjazd. Srebrny medal zdobyła tym razem w slalomie, w którym uległa tylko Anny Rüegg. W 1936 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Garmisch-Partenkirchen, gdzie sięgnęła po złoty medal w rozegranej po raz pierwszy kombinacji. Po zjeździe do kombinacji, w którym upadła, Cranz zajmowała szóste miejsce, tracąc do prowadzącej Laili Schou Nilsen z Norwegii 6,6 sekundy. W slalomie uzyskała jednak zdecydowanie najlepszy czas, co dało jej najlepszy łączny wynik i zwycięstwo. Na podium wyprzedziła swą rodaczkę, Käthe Grasegger oraz Nilsen. Podczas mistrzostw świata w Chamonix w 1937 roku i rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Zakopanem Cranz wygrywała wszystkie konkurencje. W międzyczasie wystąpiła także na mistrzostwach świata w Engelbergu, gdzie wygrywała slalom i kombinację, a w zjeździe była druga za rodaczką Lisą Resch. Niemka zdobyła także złote medale w zjeździe i kombinacji oraz srebrny w slalomie podczas mistrzostw świata w Cortina d’Ampezzo w 1941 roku. W 1946 roku Międzynarodowa Federacja Narciarska uznała te mistrzostwa za niebyłe, bowiem udział wzięli przedstawiciele tylko pięciu państw.

Ponadto dwukrotnie wygrywała prestiżowe zawody w Arlherg-Kandahar: w 1937 roku w Mürren w slalomie i kombinacji, a siedmiokrotnie była najlepsza w zawodach SDS-Rennen w Grindelwald: w 1937 roku w zjeździe, slalomie i kombinacji oraz zjeździe i kombinacji w latach w 1938 i 1939. Wielokrotnie zdobywała mistrzostwo kraju: w kombinacji w latach 1934-1941, w slalomie w latach 1938-1941 oraz biegu zjazdowym w latach 1938-1940. Wygrała również mistrzostwa Szwajcarii w 1938 roku w slalomie i kombinacji oraz mistrzostwa Austrii w kombinacji w 1937 roku. W 1941 roku zakończyła karierę sportową.

W 1943 roku Cranz wyszła za mąż za pilota Adolfa Borchersa. Po zakończeniu II wojny światowej została aresztowana i spędziła 11 miesięcy w obozie pracy przymusowej[1]. Następnie wraz z mężem osiedliła się w Steibis, gdzie razem prowadzili szkołę narciarską. W latach 1956–1960 była trenerem Wspólnej Reprezentacji Niemiec. Była także jednym z sędziów podczas zawodów alpejskich na igrzyskach olimpijskich w Squaw Valley w 1960 roku i rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Innsbrucku.

Jej młodszy brat Rudolf Cranz również uprawiał narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
1. 8 lutego 1936 III Rzesza Garmisch-Partenkirchen Kombinacja 97,06 pkt
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
2. 15 lutego 1934 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 5:38,0 min +2,6 s Anny Rüegg
1. 16 lutego 1934 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 1:57,0 min
1. 16 lutego 1934 Szwajcaria Sankt Moritz Kombinacja 99,62 pkt
2. 22 lutego 1935 Szwajcaria Mürren Slalom 2:23,2 min +2,3 s Anny Rüegg
1. 23 lutego 1935 Szwajcaria Mürren Zjazd 3:27,2 min
1. 23 lutego 1935 Szwajcaria Mürren Kombinacja 99,21 pkt
1. 13 lutego 1937 Francja Chamonix Zjazd 5:17,0 min
1. 15 lutego 1937 Francja Chamonix Slalom 2:29,2 min
1. 15 lutego 1937 Francja Chamonix Kombinacja 511,0 pkt
2. 5 marca 1938 Szwajcaria Engelberg Zjazd 3:32,2 min +2,4 s III Rzesza Lisa Resch
1. 6 marca 1938 Szwajcaria Engelberg Slalom 2:51,9 min
1. 6 marca 1938 Szwajcaria Engelberg Kombinacja 352,0 pkt
1. 12 lutego 1939 Polska Zakopane Zjazd 3:25,24 min
1. 15 lutego 1939 Polska Zakopane Slalom 2:36,3 min
1. 15 lutego 1939 Polska Zakopane Kombinacja 330,2 pkt

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bartłomiej Kuraś, Paweł Smoleński, Krzyżyk niespodziany: czas Goralenvolk, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2017, s. 36, ISBN 978-83-8049-458-9 [dostęp 2024-02-10].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]