Przejdź do zawartości

Choroby układowe tkanki łącznej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Choroby układowe tkanki łącznej (ang. connective tissue disease, CTD) – grupa zapalnych chorób o różnorodnej symptomatologii i o podłożu autoimmunologicznym, w których pierwotne zmiany patologicznie obejmują tkankę łączną.

Dawna nazwa zapalnych chorób tkanki łącznej – kolagenozy sugerowała, że choroby te dotyczą tylko kolagenu, natomiast w rzeczywistości obejmują one także innych składników tkanki łącznej. Proces chorobowy często obejmuje, nie pojedyncze, lecz liczne narządy i układy organizmu, ze względu na to, że tkanka łączna wchodzi w ich skład.

Według podziału chorób reumatycznych opartej na klasyfikacji American Rheumatism Association (ARA) do układowych chorób tkanki łącznej należą:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mariusz Puszczewicz (red.): Wielka Interna. Tom 9. Reumatologia. Warszawa: Medical Tribune Polska, 2011. ISBN 978-83-62597-06-2.