Przejdź do zawartości

Chanka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chanka
Oзеро Ханка
Xīngkǎi Hú
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Rosja
 Chiny

Lokalizacja

Kraj Nadmorski
Heilongjiang

Morfometria
Powierzchnia

ok. 4190 km²

Głębokość
• średnia


10,6 m

Hydrologia
Rzeki wypływające

Sungacza

Położenie na mapie Kraju Nadmorskiego
Mapa konturowa Kraju Nadmorskiego, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Chanka”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, na dole po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Chanka”
Ziemia45°00′N 132°25′E/45,000000 132,416667

Chanka (ros. Oзеро Ханка, chin. upr. 兴凯湖, chin. trad. 興凱湖, pinyin Xīngkǎi Hú) – przepływowe jezioro w dalekowschodniej części Azji, położone na pograniczu Rosji i Chin, na północ od Władywostoku (współrzędne geograficzne: 45°0′ N, 132°25′ E).

Morfometria

[edytuj | edytuj kod]

Akwen leży na wysokości 68 m n.p.m. Powierzchnia jeziora wynosi średnio 4190 km² (jednak występują duże sezonowe wahania od 4000 do 4400 km²), z których 3030 km² leży w granicach Rosji, a pozostała część – 1160 km² w Chinach. Głębokość jeziora dochodzi do 10,6 m, średnio waha się od 1 do 3 m. Z Chanki wypływa Sungacza będąca dopływem Ussuri.

Przyroda i gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Okolice jeziora stanowią mokradła, które po chińskiej stronie tworzą Narodowy Rezerwat Przyrody. Po stronie rosyjskiej znajduje się Chankajski Rezerwat Biosfery. Po chińskiej stronie utworzono także rezerwat biosfery pod nazwą Rezerwat Biosfery Jeziora Chanka[1]. Jest to miejsce ochrony przyrody, ekoturystyki oraz badań naukowych dotyczących migracji ptaków. Chińska część powierzchni jeziora należy do chińskiego rządu i jest wykorzystywana przez gospodarstwa państwowe do połowu ryb (występują tu m.in. karpie i kaługi[2]), rolnictwa i hodowli bydła. Prowadzi się tam również polowania na piżmaki.

Żegluga

[edytuj | edytuj kod]

Jezioro jest żeglowne pomiędzy kwietniem a listopadem.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zmiany polskich egzonimów na 105. posiedzeniu KSNG.
  2. S.P. Susłow, Geografia fizyczna azjatyckiej części ZSRR, PWN, Warszawa, 1961, s. 455