Cewi Dinstein

Cewi Dinstein

‏צבי דינשטיין‎

Data i miejsce urodzenia	24 lipca 1926 Tel Awiw, Palestyna
Data śmierci	10 kwietnia 2012
Wiceminister obrony w III rządzie Eszkola
Okres	od 17 stycznia 1966 do 5 czerwca 1967
Przynależność polityczna	Koalicja Pracy
Wiceminister finansów w III rządzie Eszkola oraz w I rządzie Meir
Okres	od 24 lipca 1967 do 15 grudnia 1969
Przynależność polityczna	Koalicja Pracy, Partia Pracy
Wiceminister finansów w II rządzie Meir
Okres	od 22 grudnia 1969 do 10 marca 1974
Przynależność polityczna	Koalicja Pracy
Poseł do Knesetu
Okres	od 22 listopada 1965 do 21 stycznia 1974
Przynależność polityczna	Koalicja Pracy, Partia Pracy

Cewi Dinstein (hebr.: צבי דינשטיין, ang.: Zvi Dinstein, ur. 24 lipca 1926 w Tel Awiwie, zm. 10 kwietnia 2012) – izraelski przedsiębiorca i polityk, w latach 1966–1967 wiceminister obrony, w latach 1967–1974 wiceminister finansów, w latach 1965–1974 poseł do Knesetu z list Koalicji Pracy.

Życiorys

Urodził się 24 lipca 1926 w Tel Awiwie, w ówczesnym Brytyjskim Mandacie Palestyny. W rodzinnym mieście ukończył szkołę średnią.

Ukończył studia na Uniwersytecie Hebrajskim, a następnie uzyskał doktorat na Uniwersytecie Genewskim.

W wyborach parlamentarnych w 1965 po raz pierwszy dostał się do izraelskiego parlamentu. W piątym Knesecie był członkiem komisji finansów, w trakcie kadencji zasiadał przez pewien czas – jak większość posłów Koalicji Pracy – we frakcji Partii Pracy. 17 stycznia 1966 wszedł w skład, powołanego kilka dni wcześniej, trzeciego rządu Lewiego Eszkola, jako wiceminister obrony, w resorcie kierowanym przez samego premiera. 5 czerwca 1967, kiedy ministrem obrony został Mosze Dajan, Dinstein został odwołany z zajmowanego stanowiska. 24 lipca objął stanowisko wiceministra finansów, jako zastępca Pinchasa Sapira. Pozostał na tym stanowisku również po objęciu funkcji ministerialnej przez Ze’ewa Szerfa (5 sierpnia 1968), a także powołaniu 17 marca 1969 pierwszego rządu Goldy Meir. Został odwołany z końcem kadencji 15 grudnia 1969.

Wcześniej, w wyborach w październiku 1969, ponownie został wybrany posłem. 22 grudnia powrócił na stanowisko wiceministra finansów w drugim rządzie Meir, w resorcie kierowanym przez Pinchasa Sapira i pozostał na stanowisku do końca kadencji tego rządu – 10 marca 1974. W wyborach w grudniu 1973 nie uzyskał reelekcji.

Zmarł 10 kwietnia 2012.