Casa Milà
 Casa Milà, widok ogólny (2018) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Passeig de Grácia 92 |
| Typ budynku |
kamienica |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Rozpoczęcie budowy |
1906 |
| Ukończenie budowy |
1910 |
| Pierwszy właściciel |
Pere Milí |
Położenie na mapie Hiszpanii  | |
Położenie na mapie Katalonii  | |
Położenie na mapie prowincji Barcelony  | |
Położenie na mapie Barcelony  | |
 41°23′43″N 2°09′42″E/41,395278 2,161667
| |
| Strona internetowa | |
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
|
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
I, II, IV |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę | |
Casa Milà (La Pedrera, dom Mili) – budynek w Barcelonie powstały w latach 1906-1910. Znajduje się na rogu ulic Passeig de Grácia i Provença, w środkowej części miasta, w dzielnicy Eixample.
Projekt
[edytuj | edytuj kod]Zaprojektował go i wykonał Antoni Gaudí dla przedsiębiorcy Pere Mili i jego żony. Jest to najbardziej dojrzały i ostatni projekt „świecki” tego architekta. Casa Milá, jak pragnął sam Gaudí, miała być odpowiedzią na brak interesujących budynków w mieście. Ze względu na prezencję (budynek wygląda jak potężny skalny blok) barcelończycy przezwali go La Pedrera, co znaczy Kamieniołom.
W projekcie tym Gaudí nie używał, lub używał minimalnie, prostej kreski. Powoduje to, że fasada budynku przypomina wzburzone morze. Wygląda ciężko i monumentalnie choć wzniesiona jest z cienkich wapiennych płyt. Balkony zdobią kute z żelaza balustrady przybierające kształt dzikich chaszczy. Ozdobą fasady głównej są również specjalnie rozmieszczone ptaki, które maja sprawiać wrażenie szykujących się do odlotu. W środku budowli widać dbałość Gaudíego o szczegóły; każdy sufit posiada własną formę gipsową. Godne uwagi są też liczne mozaiki i stolarka. Na dachu architekt stworzył kominy przypominające kształtem dym. Całość wzniesiona została na nowatorskiej konstrukcji słupowo-belkowej, która jest wykonana w taki sposób, aby zmniejszyć ilość przekrojów (spowodowane było to niemożliwością opłacenia droższych materiałów)
Casa Milà nie została skończona z powodów zatargów z inwestorem. Pomimo to uważa się ją powszechnie za najpełniejsze dzieło Gaudíego, w którym zastosował w pełni owoce swego doświadczenia.
Casa Milà w literaturze i mediach
[edytuj | edytuj kod]- Jedna ze scen w filmie Zawód: Reporter, wyreżyserowanym przez Michelangelo Antonioniego, została nakręcona na dachu budynku.
- Eoin Colfer wspomina budynek w swojej książce pt. Artemis Fowl: The Lost Colony.
- Wiele scen z filmu Gaudi Afternoon zostało nakręconych przed Casa Milà.
- Budynek występuje w powieści Początek Dana Browna.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- S. Tschudi Madsen: Art Nouveau. Warszawa: WAiF, 1987, s. 126-128.
- G. van Hensbergen: Gaudi. Poznań: Zysk i Ska, 2003, s. 145-162.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona (kat. • ang. • hiszp.)
