Przejdź do zawartości

Campo Santo Teutonico

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Campo Santo Teutonico
Ilustracja
Widok na cmentarz z dachu bazyliki Świętego Piotra. Tuż za cmentarzem dostrzec można modernistyczny budynek auli Pawła VI
Nazwa pełna

Campo Santo dei Teutonici e dei Fiamminghi

Państwo

 Włochy

Miejscowość

Rzym

Adres

Sagrestia 17

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

rzymskokatolicki

Stan cmentarza

czynny

Data otwarcia

799

Położenie na mapie Watykanu
Mapa konturowa Watykanu, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Campo Santo Teutonico”
Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Campo Santo Teutonico”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Campo Santo Teutonico”
Ziemia41°54′04″N 12°27′16″E/41,901111 12,454444

Campo Santo Teutonico, oficjalnie Campo Santo dei Teutonici e dei Fiamminghi (pol. cmentarz niemiecki lub cmentarz Niemców i Flamandów) – niewielki zabytkowy cmentarz znajdujący się w Rzymie, między bazyliką Świętego Piotra a aulą Pawła VI.

Cmentarz jest położony na terytorium Włoch na granicy z Watykanem, jednakże na mocy traktatów laterańskich z 1929, obszar na którym się znajduje, został uznany za eksterytorialny na korzyść Stolicy Apostolskiej[1]. Od północy i zachodu otacza go wysoki mur, od południa przylega budynek Kolegium Niemieckiego, natomiast od wschodu kościół Matki Bożej Miłosierdzia. Teren cmentarza porośnięty jest przez ozdobne drzewa oraz krzewy[2][3].

W 1990 został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, w ramach zespołu zabytkowego Rzymu, dóbr Stolicy Apostolskiej leżących na terenie Rzymu, korzystających z prawa eksterytorialności i kościoła Św. Pawła za Murami[4][5].

W starożytności znajdował się tu cyrk Nerona na którym zginęło wielu prześladowanych chrześcijan. Cmentarz został założony na przełomie VIII i IX wieku, wraz z Scholą Francorum (szpitalem dla niemieckojęzycznych pielgrzymów). Wedle XV wiecznych przekazów założenia miał dokonać Karol Wielki. W trakcie swego funkcjonowania wielokrotnie przebudowywany oraz odrestaurowywany (ostatni raz w latach 70. XX w.)[6].

Dotychczas (2019) pochowano na nim takie osoby jak m.in.: Joseph Anton Koch (artysta), Johann Martin von Wagner (archeolog), Anton de Waal (pierwszy rektor Kolegium Niemieckiego), Engelbert Kirschbaum SJ (archeolog), Stefan Andres (pisarz), kard. Gustaw Adolf von Hohenlohe-Schillingsfürst; kard. Augustin Theiner, czy s. Pascalina Lehnert[6][7]. W lutym 2015 na cmentarzu, za zgodą papieża Franciszka, pogrzebano ciało pochodzącego z Belgii osiemdziesięcioletniego bezdomnego mężczyzny, żyjącego przez wiele lat w okolicach placu Świętego Piotra[8].

11 lipca 2019 w związku z poszukiwaniem zaginionej w 1983 Emanueli Orlandi, dokonano otwarcia dwóch grobów. W żadnym z nich nie znaleziono ciała Orlandi, jak też pochowanych w XIX w. dwóch księżnych: Sophie von Hohenlohe oraz Carlott Federik Meklemburskiej[9][10]. 20 lipca przy okazji dalszych badań w sprawie odkryto dwa nieznane wcześniej ossuaria, zawierające szczątki wielu osób[11].

Obecnie prawo do pochówku mają jedynie: członkowie Bractwa Matki Bożej Bolesnej i ich małżonkowie, duchowni instytucji kościelnych z siedzibą w Rzymie i okolicach pochodzenia niemieckiego lub flamandzkiego, członkowie pewnych dwóch położonych w Niemczech seminariów, Gwardziści Szwajcarscy, a także pielgrzymi zmarli podczas oficjalnej pielgrzymki do Rzymu. Warunkiem bezwzględnie wymaganym jest bycie wyznania katolickiego[12].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Zone extraterritoriali vaticane [online], 3 kwietnia 2001 [dostęp 2019-02-20] (wł.).
  2. ↑ Campo Santo Teutonico - cmentarz niemiecki w Watykanie [online], Onet Podróże, 7 lutego 2019 [dostęp 2019-02-20] (pol.).
  3. ↑ Ślady Maryi w Watykanie [online], www.gosc.pl [dostęp 2019-02-21].
  4. ↑ l (red.), Polski Komitet ds Unesco: Włochy [online], www.unesco.pl [dostęp 2019-02-21] (ang.).
  5. ↑ UNESCO World Heritage Centre, Historic Centre of Rome, the Properties of the Holy See in that City Enjoying Extraterritorial Rights and San Paolo Fuori le Mura [online], UNESCO World Heritage Centre [dostęp 2019-02-21] (ang.).
  6. ↑ a b Teutonic Cemetery [online], www.vaticanstate.va [dostęp 2019-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-15].
  7. ↑ Grób kloszarda przy grobie św. Piotra - Włodzimierz Rędzioch - Portal OPOKA [online], opoka.org.pl [dostęp 2019-02-21] (pol.).
  8. ↑ Bezdomny mężczyzna pochowany za murami Watykanu [online], fakty.interia.pl [dostęp 2019-02-20] (pol.).
  9. ↑ Krzysztof Bronk, Tragedia Emanueli Orlandi wciąż niewyjaśniona - Vatican News [online], www.vaticannews.va, 11 lipca 2019 [dostęp 2019-07-13] (pol.).
  10. ↑ Katolicka Agencja Informacyjna KAI, W związku ze sprawą Emanueli Orlandi otwarto dwa groby. Okazały się puste [online], 11 lipca 2019 [dostęp 2019-07-13] (pol.).
  11. ↑ Harriet Sherwood, Angela Giuffrida, ‘We had a row, she left. It was the last time I saw her’: anguish of Emanuela Orlandi’s brother, „The Observer”, 20 lipca 2019, ISSN 0029-7712 [dostęp 2019-07-27] (ang.).
  12. ↑ Bestattungsrecht [online], www.camposanto.va [dostęp 2019-02-20] (niem.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Campo_Santo_Teutonico&oldid=72734676”