Przejdź do zawartości

Broniszew (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Broniszew
gromada
1954–1956
Państwo

 Polska

Województwo

1954–55: warszawskie
1956: kieleckie

Powiat

1954–55: grójecki
1956: białobrzeski

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

29 lutego 1956

Siedziba

Broniszew

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

10

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

11

brak współrzędnych

Broniszew (od 29 II 1956 Olszamy[1]) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[2] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[3], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[4][5].

Gromadę Broniszew z siedzibą GRN w Broniszewie utworzono – jako jedną z 8759 gromad[4] – w powiecie grójeckim w woj. warszawskim, na mocy uchwały nr VI/10/5/54 WRN w Warszawie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[6] Daltrozów, Karolin, Lekarcice, Lekarcice Nowe, Lekarcice Stare, Olszany i Piekarty ze zniesionej gminy Promna oraz Broniszew, Broniszew Kolonia i Pelinów ze zniesionej gminy Rykały w tymże powiecie[7]. Dla gromady ustalono 11 członków gromadzkiej rady narodowej[8].

1 stycznia 1956 gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu białobrzeskiego w woj. kieleckim[9].

Gromadę zniesiono 29 lutego 1956 przez przeniesienie siedziby GRN z Broniszewa do Olszam[1] ze zmianą nazwy jednostki na gromada Olszamy[10].[11][1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Błędnie zapisano w Dzienniku kieleckim Olszany
  2. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  3. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  4. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  5. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  6. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  7. Uchwała Nr VI/10/5/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu grójeckiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67)
  8. Uchwała Nr 220 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Grójcu z dnia 2 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 7 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 44)
  9. Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 288
  10. Uchwała Nr. VI/10/55 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 30 czerwca 1955 r. w sprawie zmiany granic niektórych siedzib gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 14 kwietnia 1956 r., Nr. 3, Poz. 10)
  11. Uchwała Nr. VI/10/55 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 30 czerwca 1955 r. w sprawie zmiany granic niektórych siedzib gromadzkich rad narodowych (Wyciąg opublikowany w Dz. U. WRN w Kielcach z 15 marca 1956, Nr 2. Poz. 6)