Brave New World Tour
Wykonawca trasy koncertowej | ||||
Iron Maiden | ||||
Promowane albumy | ||||
---|---|---|---|---|
Lokalizacje | ||||
Data rozpoczęcia |
2 czerwca 2000 | |||
Data zakończenia |
21 marca 2002 | |||
Liczba koncertów |
97 | |||
Widownia |
3,2 mln | |||
Iron Maiden | ||||
|
The Brave New World Tour to trasa koncertowa grupy Iron Maiden, która rozpoczęła się 2 czerwca 2000 r., zaś zakończyła ostatecznie 21 marca 2002 roku. Tournee promowało album Brave New World wydany 29 maja 2000 r. Etap europejski nosił nazwę "Metal 2000" i wiódł przez wielkie areny sportowe, festiwale i stadiony. 19 stycznia 2001, zarejestrowano materiał na album koncertowy oraz film DVD, zatytułowany Rock in Rio, w nawiązaniu do nazwy największego festiwalu muzycznego na świecie „Rock in Rio”. Transmisję telewizyjną z koncertu obejrzało na całym świecie ponad miliard widzów[1].
Trasa była również pierwszą ogólnoświatową prezentacją możliwości sześcioosobowego składu grupy, który wykonywał materiał z nowej płyty studyjnej oraz powrotem do koncertowego rozmachu i splendoru z najlepszych lat. Reakcja publiczności okazała się niezwykle entuzjastyczną, Bruce Dickinson oraz Adrian Smith zaprezentowali najlepszą formę od lat a ich powrót na scenę z premierowym materiałem tchnął w zespół nowe życie i możliwości[1]. Po raz pierwszy od 1992 roku średnia frekwencja na koncertach przekroczyła 20 tysięcy widzów. Ostatecznie 96 koncertów zespołu w 33 państwach świata okazało się wielkim sukcesem artystycznym i frekwencyjnym, bowiem trasa zgromadziła około 3,2 mln widzów[2][1].
Supporty
[edytuj | edytuj kod]- Slayer – festiwale europejskie, Paryż, Earls Court Londyn[3].
- Entombed – festiwale europejskie, Skandynawia, Hiszpania, Earls Court Londyn[3].
- Spiritual Beggars – festiwale europejskie, Skandynawia, Hiszpania, Earls Court Londyn[3].
- Slipknot – festiwale europejskie[3].
- Orange Goblin – festiwale europejskie[3].
- Halford – Ameryka Północna, Ameryka Południowa, Wielka Brytania, Essen[3].
- Queensrÿche – Ameryka Północna, Ameryka Południowa, Wielka Brytania, Essen[3].
- Dream Theater – festiwale europejskie[3].
- In Flames – festiwale europejskie[3].
- Septicflesh – festiwale europejskie[3].
- Queens of the Stone Age – festiwale europejskie, Rio de Janeiro, Buenos Aires[3].
- Motörhead – Essen, Mannheim[3].
- The Almighty – festiwale europejskie, Francja[3].
- Phantom Lord – Ateny[3].
- Mudshark – Tallinn[3].
- Ignoribus – Tallinn[3].
- No Big Silence – Tallinn[3].
- Ramp – festiwale europejskie[3].
- Dirty Deeds – niemal wszystkie koncerty tournée[3].
- Damage Plan – festiwale europejskie[3].
- Rollins Band – festiwale europejskie[3].
- Pink Cream 69 – Mannheim[3].
Setlista
[edytuj | edytuj kod]- Introdukcja: "Arthur's Farewell" (z filmu First Knight) na wszystkich odcinkach trasy.
- "The Wicker Man" (z albumu Brave New World, 2000)
- "Ghost of the Navigator" (z albumu Brave New World, 2000)
- "Brave New World" (z albumu Brave New World, 2000)
- "Wrathchild" (z albumu Killers, 1981)
- "2 Minutes to Midnight" (z albumu Powerslave, 1984)
- "Blood Brothers" (z albumu Brave New World, 2000)
- "Sign of the Cross" (z albumu The X-Factor, 1995)
- "The Mercenary" (z albumu Brave New World, 2000)
- "The Trooper" (z albumu Piece of Mind, 1983)
- "Dream of Mirrors" (z albumu Brave New World, 2000)
- "The Clansman" (z albumu Virtual XI, 1998)
- "The Evil That Men Do" (z albumu Seventh Son of a Seventh Son, 1988)
- "Fear of the Dark" (z albumu Fear of the Dark, 1992)
- "Iron Maiden" (z albumu Iron Maiden, 1980)
Bisy:
- "The Number of the Beast" (z albumu The Number of the Beast, 1982)
- "Hallowed Be Thy Name" (z albumu The Number of the Beast, 1982)
- "Sanctuary" (z albumu Iron Maiden, 1980)
Uwagi: Utwory zagrane tylko w trakcie wybranych koncertów:
- "Run to the Hills" (z albumu The Number of the Beast, 1982) Ameryka Południowa, Brixton Academy[4].
- "The Fallen Angel" (z albumu Brave New World, 2000) Londyn 2001, Buenos Aires, Meksyk, Santiago, Saint-Étienne, Bańska Bystrzyca oraz Izola[4].
- "Out of the Silent Planet" (z albumu Brave New World, 2000) Londyn 2001, Buenos Aires, Meksyk[4].
- "Children of the Damned" (z albumu The Number of the Beast, 1982) Brixton Academy[4].
Oprawa trasy
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z zapowiedziami zamieszczonymi na łamach publikacji prasowych, koncerty promujące album Brave New World miały rozmachem i mnogością efektów specjalnych, przypominać legendarne przedstawienia zespołu z połowy lat 80. XX wieku. Estrada została udekorowana tworzywem z wizerunkami Eddiego wyłaniającego się z chmury burzowej, identycznej jaka widniała na ilustracji okładkowej promowanego albumu. Tradycyjnie w głębi sceny zmieniały się backdropy z ilustracjami nawiązującymi do promowanych kompozycji, cześć z nich było specjalnie podświetlanych[5]. Pojawiły się aż dwie wersje mobilnej maskotki grupy, przemierzającej estradę jako „człowiek z wikliny” lub „Ed Hunter” znany z wydanej w 1999 r. gry komputerowej. Spore wrażenie robił „Wielki Eddie” wyłaniający się zza perkusji podczas utworu „Iron Maiden”. Publiczność oglądała ogromny posąg „Człowieka z wikliny (The Wicker Man)”, we wnętrzu którego znajdowały się tancerki w strojach rytualnych oraz wokalista Bruce Dickinson. Z górnej części korpusu Eddiego wyłaniała się mobilna głowa maskotki, błyskająca w kierunku widzów reflektorami zainstalowanymi w jej oczodołach. Wybiegi sceny, tylne podium oraz pozostałe jej elementy, spajała specjalna kratownica wykonana z rurek duraluminiowych, przywodząca na myśl zbrojenia pod budowę „nowego, wspaniałego świata”. Zamontowano specjalne wysięgniki, dźwignie i stelaże z których korzystał frontman zespołu[5].
Pojawiły się również efekty pirotechniczne, dymy, iskry oraz ognie, najintensywniejsze od 1988 roku. System oświetleniowy składał się z wielkiej ramy w kształcie podkowy otaczającej całą estradę, tradycyjnej rampy przedniej oraz trzech mobilnych modułów zbudowanych z dwóch skrzyżowanych ramp - każdy, wyposażonych w halogeny, szperacze rzutniki oraz baterie reflektorów PAR 64[5]. Cześć oświetlenia zamontowano również na podium estrady. W trakcie utworu „Sign of the Cross” Bruce Dickinson wjechał na szczyt sceny na specjalnym krzyżu wyposażonym w skrzydła i zapalniki. W kulminacyjnym momencie całość stawała w ogniu. Na wybranych koncertach pojawiły się również telebimy. Na potrzeby koncertu na festiwalu „Rock in Rio” wykorzystano największy na świecie system oświetleniowy dostarczony przez organizatorów imprezy. Pamiątką po koncertach trasy „Brave New World Tour” jest album oraz film koncertowy Rock in Rio będących jednym z najbardziej efektownych i zarazem najpopularniejszych wydawnictw audio-wizualnych w karierze formacji[5].
Daty trasy
[edytuj | edytuj kod]UWAGA! w wyniku aktualizacji danych, nazwy obiektów nie muszą się pokrywać ze stanem pierwotnym, znanym z materiałów prasowych grupy.
Data | Miasto | Kraj | Obiekt |
---|---|---|---|
Europa | |||
2 czerwca 2000[a] | Strasburg | Francja | Parc du Rhin |
3 czerwca 2000[b] | Nijmegen | Holandia | Goffertpark |
5 czerwca 2000 | Praga | Czechy | Paegas Arena |
6 czerwca 2000 | Bańska Bystrzyca | Słowacja | Bystrica Amphitheatre |
7 czerwca 2000 | Budapeszt | Węgry | Kisstadion |
9 czerwca 2000 | Izola | Słowenia | Izola Stadium |
10 czerwca 2000[c] | Monza | Włochy | Stadio Brianteo |
11 czerwca 2000[d] | Kijów | Ukraina | City Square |
13 czerwca 2000 | Saint-Étienne | Francja | Palais des Spectacles |
14 czerwca 2000 | Paryż | Omnisports de Bercy | |
16 czerwca 2000 | Londyn | Anglia | Earls Court |
20 czerwca 2000 | Katowice | Polska | Spodek |
21 czerwca 2000 | Warszawa | Hala Torwar | |
23 czerwca 2000[e] | Lipsk | Niemcy | Flugplatz Löbnitz-Roitzschjora |
24 czerwca 2000[f] | Dessel | Belgia | Kastelsedijk |
26 czerwca 2000 | Oslo | Norwegia | Oslo Spektrum |
27 czerwca 2000 | Sztokholm | Szwecja | Olympic Stadium |
29 czerwca 2000[g] | Roskilde | Dania | Dyrskuepladsen |
30 czerwca 2000[h] | Turku | Finlandia | Ruissalo |
2 lipca 2000[i] | Tallinn | Estonia | Song Festival Grounds |
4 lipca 2000 | Wiedeń | Austria | Libro Music Hall |
5 lipca 2000 | Monachium | Niemcy | Zenith |
6 lipca 2000 | Zurych | Szwajcaria | Hallenstadion |
8 lipca 2000[j] | Mannheim | Niemcy | Maimarkt-Gelände |
9 lipca 2000[j] | Essen | Georg Melches Stadion | |
12 lipca 2000[j] | Sofia | Bułgaria | Akademik Stadium |
12 lipca 2000[k] | Ateny | Grecja | Antonis Tritsis Park |
16 lipca 2000[l] | Vilar de Mouros | Portugalia | Vilar de Mouros Parc |
18 lipca 2000[j] | San Sebastián | Hiszpania | Estadio Anoeta |
19 lipca 2000[j] | Madryt | Las Ventas Bullring | |
21 lipca 2000[j] | Mijas | Mijas Parc | |
22 lipca 2000[j] | Murcia | Campo Futbol Los Alcazares | |
23 lipca 2000[j] | Barcelona | Palau Sant Jordi | |
Ameryka Północna | |||
1 sierpnia 2000[j] | Toronto, Ontario | Kanada | Air Canada Centre |
2 sierpnia 2000[j] | Montreal, Quebec | Molson Centre | |
3 sierpnia 2000[j] | Quebec City, Quebec | Colisée Pepsi | |
5 sierpnia 2000[j] | Nowy Jork, Nowy Jork | Stany Zjednoczone | Madison Square Garden |
6 sierpnia 2000[j] | Mansfield, Massachusetts | Tweeter Center Boston | |
8 sierpnia 2000[j] | Hartford, Connecticut | Dodge Music Center | |
9 sierpnia 2000[j] | Portland, Maine | Cumberland County Center | |
11 sierpnia 2000[j] | Burgettstown, Pensylwania | Post-Gazette Pavilion | |
12 sierpnia 2000[j] | Camden, New Jersey | E Center | |
13 sierpnia 2000[j] | Scranton, Pensylwania | Coors Light Amphitheatre | |
15 sierpnia 2000[j] | Clarkston, Michigan | Pine Knob Music Theatre | |
16 sierpnia 2000[j] | Corfu, Nowy Jork | Darien Lake Amphitheatre | |
17 sierpnia 2000[j] | Holmdel, New Jersey | Arts Center | |
19 sierpnia 2000[j] | Maryland Heights, Missouri | Riverport Amphitheater | |
20 sierpnia 2000[j] | Bonner Springs, Kansas | Sandstone Amphitheater | |
23 sierpnia 2000[j] | Cuyahoga Falls, Ohio | Blossom Music Center | |
25 sierpnia 2000[j] | Chicago, Illinois | UIC Pavilion | |
26 sierpnia 2000[j] | Milwaukee, Wisconsin | Marcus Amphitheater | |
27 sierpnia 2000[j] | Saint Paul, Minnesota | Roy Wilkins Auditorium | |
29 sierpnia 2000 | Colorado Springs, Kolorado | World Arena | |
30 sierpnia 2000[j] | Morrison, Kolorado | Red Rocks Amphitheatre | |
1 września 2000[j] | Dallas, Teksas | Starplex Amphitheater | |
2 września 2000[j] | The Woodlands, Teksas | Cynthia Woods Mitchell Pavilion | |
3 września 2000[j] | San Antonio, Teksas | Sunken Garden Amphitheatre | |
4 września 2000[j] | |||
6 września 2000 | El Paso, Teksas | University of Texas Arena | |
8 września 2000 | Albuquerque, Nowy Meksyk | Mesa del Sol Event | |
9 września 2000[j] | Phoenix, Arizona | Cricket Wireless Pavilion | |
10 września 2000[j] | Irvine, Kalifornia | Verizon Wireless Amphitheatre | |
12 września 2000[j] | San Diego, Kalifornia | San Diego Sports Arena | |
13 września 2000 | Universal City, Kalifornia | Universal Amphitheatre | |
15 września 2000[j] | Bakersfield, Kalifornia | Centennial Garden | |
16 września 2000[j] | Mountain View, Kalifornia | Shoreline Amphitheatre | |
17 września 2000[j] | Las Vegas, Nevada | Performing Arts | |
18 września 2000 | Anchorage, Alaska | Sullivan Arena | |
19 września 2000[j] | Tacoma, Washington | Tacoma Dome | |
20 września 2000[j] | Vancouver, Kolumbia Brytyjska | Kanada | Pacific Coliseum |
23 września 2000[j] | Edmonton, Alberta | Skyreach Centre | |
24 września 2000[j] | Calgary, Alberta | Pengrowth Saddledome | |
Azja | |||
19 października 2000 | Sendai | Japonia | Sun Plaza |
21 października 2000 | Tokio | Kosei Nenkin Hall | |
22 października 2000 | Jokohama | Pacifico Yokohama | |
23 października 2000 | Tokio | International Forum | |
25 października 2000 | Osaka | Zepp Osaka | |
26 października 2000 | Fukuoka | Sun Palace | |
28 października 2000 | Nagoja | Shi Kokaido | |
29 października 2000 | Tokio | Zepp Tokyo | |
Europa | |||
2 listopada 2000 | Glasgow | Szkocja | S.E.C.C. |
3 listopada 2000 | Manchester | Anglia | MEN Arena |
4 listopada 2000 | Birmingham | N.E.C. Arena | |
6 listopada 2000 | Essen | Niemcy | Grugahalle |
10 listopada 2000[j] | Ateny | Grecja | Posidonas Stadium |
6 stycznia 2001 | Londyn | Anglia | Shepherd's Bush Empire |
7 stycznia 2001 | |||
Ameryka Południowa | |||
9 stycznia 2001 | Meksyk | Meksyk | Foro Sol Stadium |
10 stycznia 2001[m] | |||
12 stycznia 2001[n] | Buenos Aires | Argentyna | Vélez Sarsfield Stadium |
13 stycznia 2001[n] | |||
15 stycznia 2001[j] | Santiago | Chile | Hipódromo Chile |
19 stycznia 2001[o] | Rio de Janeiro | Brazylia | Rock in Rio Festival |
Europa | |||
19 marca 2002[p] | Londyn | Anglia | Brixton Academy |
20 marca 2002[p] | |||
21 marca 2002[p] |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Headliner "Festival des Artéfacts"
- ↑ Headliner "Dynamo Open Air Festival"
- ↑ Headliner "Gods of Metal"
- ↑ Headliner "Kijev Rocks Festival"
- ↑ Headliner "With Full Force"
- ↑ Headliner "Graspop Metal Meeting"
- ↑ Headliner "Roskilde Festival"
- ↑ Headliner "Ruisrock Festival"
- ↑ Headliner "Estonia 2000 Music Festival"
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar Headliner "Metal 2000 Festival"
- ↑ Headliner "Rockwave Festival"
- ↑ Headliner "Festival Vilar de Mo uros"
- ↑ Headliner "Headbangers' Fest"
- ↑ a b Headliner "Monsters of Rock Festival"
- ↑ Headliner "Rock in Rio Festival"
- ↑ a b c Headliner "Clive Burr's MS Trust Found - Special Gigs"
- Tournee "Brave New World Tour" reprezentowało formację w szczytowej formie, ciesząc się ogromnym powodzeniem porównywalnym z trasami lat '80-tych XX-ego wieku[1].
- Koncert w Mannheim zakończył się wypadkiem, którego ofiarą był gitarzysta Janick Gers. Muzyk spadł z kilkumetrowej platformy scenicznej, doznając wstrząśnienia mózgu, pęknięcia łuku brwiowego i ogólnych potłuczeń. Rehabilitacja zajęła kilka dni, w związku z incydentem koncerty w Essen, Atenach oraz Sofii zostały odwołane, pomimo dobrej sprzedaży biletów[6].
- Ogromny festiwal w Kijowie został odwołany z powodu niedopełnienia przez organizatora wymogów zabezpieczenia imprezy[3].
- Koncerty na Alasce w Edmonton i Calgary odwołano z powodu choroby Bruce'a Dickinsona[6].
- Koncert w roli headlinera „Roskilde Festival” zgromadził ponad 100 tys. widzów[6].
- Koncerty w Earls Court i Madison Square Garden wyprzedano w kilkadziesiąt minut[6].
- Koncerty w USA i Kanadzie przyciągnęły kilkaset tysięcy widzów, co było największym osiągnięciem od czasów trasy "No Prayer on the Road"[6].
- Koncerty w Argentynie odbywały się na Velez Sarsfield Stadium (50 tys.), gdzie zespół wystąpił z indywidualnym repertuarem, jak i jako headliner „Monsters of Rock Festival”[6].
- Koncert na hipodromie w Santiago de Chile zgromadził około 50 tys. widzów. Było to pierwsze tak wielkie osiągnięcie grupy w tym kraju[7]
- Koncerty festiwalowe gromadziły od 25 tys. do 280 tys. widzów[6].
- Koncerty w Katowicach i Warszawie zostały całkowicie wyprzedane[6].
- Koncerty, które odbyły się w okresie czerwiec - lipiec 2000 roku, zgromadziły ponad 1,5 mln fanów[6].
- Koncerty w Brixton Academy sprzedano w rekordowym czasie. Dochód z imprez posłużył zebraniu funduszy na poczet pomocy byłemu perkusiście grupy Clive’owi Burrowi w walce ze stwardnieniem rozsianym. Patronat nad akcją przejęła fundacja „Clive Aid”. Koncert był transmitowany drogą internetową w czasie rzeczywistym[6].
- Koncert w roli headlinera największego festiwalu na świecie „Rock in Rio”, był drugim co do wielkości, jaki zespół dał w Rio de Janeiro. Według różnych statystyk uczestniczyło w nim od 250 tys. do 300 tys. widzów. Po raz pierwszy zespół wystąpił na tej samej imprezie w 1985 roku, jako co-headliner wraz z Queen przed audytorium szacowanym na 350 tys. – 500 tys. fanów[6].
- Koncerty stadionowe gromadziły od 15 tys. do około 60 tys. widzów[7][6].
- Koncerty festiwalowe (62) zagrane na całej trasie, zgromadziły ponad 2,5 miliona widzów[6].
- Koncerty festiwalowe w Niemczech, Grecji, Hiszpanii oraz obu Amerykach odbywały się pod autorską nazwą "Metal 2000 Festivals".
- Grupa dała dodatkowy, wcześniej nieplanowany koncert w Meksyku na stadionie Foro Sol[6].
- 6 koncertów w Ameryce Łacińskiej zgromadziło 550 tys. widzów w czterech krajach[1].
- Zespół zagrał również kilka kameralnych sztuk w Londynie oraz w Japonii, traktowanych jako urozmaicenie trasy[6].
- Trasa "Brave New World Tour" stanowiła powrót grupy do ekstraligi ciężkiego rocka[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Mick Wall , Iron Maiden: Run to the Hills, the Authorised Biography, wyd. 3, Sanctuary Publishing, 2004, s. 349, ISBN 1-86074-542-3 .
- ↑ Classic Rock #12., "Donington's a goner"., 2000 .
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Supporty 2000. maidenfrance.fr, 23 marca 2008. (fr.).
- ↑ a b c d Setlist 00. maidenfrance.fr, 23 marca 2007. (fr.).
- ↑ a b c d BNW Tour. ironmaidencommentary.com, 12 września 2004. [dostęp 2006-10-20]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Iron Maiden Tour 2000–2001, Iron Maiden Official Website [zarchiwizowane z adresu 2001-06-09] .
- ↑ a b Luis Mariano Rodríguez Rojas , Detailed Discography of the Beast [ebook], wyd. 2, Run Hard Publication, 28 grudnia 2020, 66, 98, 144, 265, 293, 320 – 321, 454, 564 – 565; .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Official website
- Brave New World Tour Dates. ironmaiden.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-03)].