Przejdź do zawartości

Bratnia Pomoc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bratnia Pomoc, pot. „Bratniak” − nazwa studenckich organizacji samopomocowych, tworzonych od połowy XIX wieku przy polskich uczelniach.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza taka organizacja powstała w 1859 przy Uniwersytecie Jagiellońskim, później w 1861 na Politechnice Lwowskiej[1] lub w 1863[2], w 1889 przy Uniwersytecie Warszawskim. Organizacje te miały na celu m.in. rozdzielanie pomocy socjalnej dla niezamożnych studentów poprzez system pożyczek i stypendiów, prowadzenie tanich jadłodajni itp. Prowadziły też działalność oświatową wśród ludności miejskiej i chłopstwa, a także (w zaborze rosyjskim) walkę z rusyfikacją.

W okresie międzywojennym Bratniaki funkcjonowały na kilku uczelniach, m.in. na UJ i UW, a także na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Organizacje Bratniej Pomocy w znacznym stopniu (oprócz Uniwersytetu Jagiellońskiego) zdominowane zostały w tym okresie przez Związek Akademicki Młodzież Wszechpolska. W czerwcu 1921 roku na Uniwersytecie Poznańskim doszło do połączenia Bratniej Pomocy z Samopomocą Akademicką[3].

Poza terenem kraju Polski Dom Akademicki „Bratniak” działał w latach 1921–1939 na polskim osiedlu Polenhof na terenie Wolnego Miasta Gdańska, służąc studentom Technische Hochschule der Freien Stadt Danzig (późniejsza nazwa: Politechnika Gdańska).

Podczas okupacji niemieckiej w czasie II wojny światowej działały tajne uniwersytety, a w nich – także tajne organizacje Bratniej Pomocy studentów tych uczelni.

Odrodzone po wojnie, około roku 19491950 Bratniaki zostały upolitycznione, potem zlikwidowane i zastąpione Zrzeszeniem Studentów Polskich.

Tradycje Bratniaków odrodziły się po przekształceniach ustrojowych w 1989 roku.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Członkowie Bratniej Pomocy.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]