Przejdź do zawartości

Bola Tinubu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bola Tinubu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1952
Lagos

Prezydent Nigerii
Okres

od 29 maja 2023

Przynależność polityczna

Kongres Wszystkich Postępowców

Poprzednik

Muhammadu Buhari

12. Gubernator stanu Lagos
Okres

od 29 maja 1999
do 29 maja 2007

Poprzednik

Buba Marwa

Następca

Babatunde Fashola

Bola Tinubu (ur. 29 marca 1952 w Lagos) – nigeryjski polityk, księgowy, były gubernator stanu Lagos (1999–2007) i prezydent Nigerii od 2023.

Jeden z najbogatszych polityków w Nigerii[1]. Od 2013 roku związany z partią Kongres Wszystkich Postępowców (APC).

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał na Chicago State University, gdzie 22 czerwca 1979 roku uzyskał tytuł Bachelor of Science w dziedzinie biznesu i administracji z wyróżnieniem. Jego specjalizacją była rachunkowość. Po ukończeniu studiów w Chicago przez kilka lat pracował w Stanach Zjednoczonych, jako księgowy w firmach takich jak Deloitte i Touch Corporation. Gdy wrócił do Nigerii pełnił funkcję dyrektora ds. księgowości w nigeryjskim oddziale naftowej firmy Mobil[2].

Tinubu rozpoczął karierę polityczną w 1991 roku jako członek Partii Socjaldemokratycznej (SDP). W 1992 roku został wybrany na senatora reprezentującego okręg wyborczy Lagos West. W 1993 został współzałożycielem prodemokratycznej Koalicji Narodowo-Demokratycznej (NADECO), domagającej się demokratyzacji państwa i odejścia dyktatora Nigerii Sani Abacha W latach 1994–1998 przebywał na wygnaniu, aż do śmierci Abacha[3].

W styczniu 1999 zwyciężył w wyborach na gubernatora stanu Lagos z ramienia partii Sojuszu na rzecz Demokracji (AD). Funkcję tę sprawował do 2007 roku[3].

W styczniu 2009 Komisja ds. Przestępstw Gospodarczych i Finansowych oczyściła Tinubu z zarzutów nadużycia urzędu i korupcji urzędniczej w związku ze sprzedażą udziałów w sieci komórkowej Vmobile w 2004 roku[4].

W 2013 był jednym z współtwórców koalicji partii opozycyjnych - Kongresu Wszystkich Postępowców (APC). W wyborach prezydenckich w 2014 roku Tinubu poparł kandydaturę Muhammada Buhariego[5][6].

10 stycznia 2022 roku Tinubu oficjalnie ogłosił swoją kandydaturę na prezydenta i uzyskał oficjalną nominację koalicji APC. Walczył o prezydenturę pod hasłem „Emi lo kan”, co w języku joruba oznacza „moja kolej”. 1 marca 2023 roku komisja wyborcza ogłosiła Tinubu zwycięzcą wyborów prezydenckich. Frekwencja w wyborach wyniosła 27% i była jedną z najniższych od zakończenia rządów wojskowych w 1999 roku[1].

29 maja 2023 został oficjalnie zaprzysiężony na prezydenta podczas ceremonii inauguracyjnej, która odbyła się w stolicy kraju Abudży[7].

Tinubu w swoim rodzinnym południowo-zachodnim regionie Nigerii jest znany jako „polityczny ojciec chrzestny” – za pomoc we wprowadzaniu innych na urzędy[8].

Życie osobiste

[edytuj | edytuj kod]

Jest muzułmaninem, z grupy etnicznej Joruba[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Bola Tinubu wins Nigeria's presidential election against Atiku Abubakar and Peter Obi, „BBC News”, 1 marca 2023 [dostęp 2023-03-01] (ang.).
  2. Samuel Ogundipe, How I made my first millions – Tinubu [online], www.premiumtimesng.com, 2016 [dostęp 2023-07-02] (ang.).
  3. a b Deborah Tolu-Kolawole, Tinubu presidency: The kingmaker transforms to political king [online], Punch Newspapers, 29 maja 2023 [dostęp 2023-07-02] (ang.).
  4. https://allafrica.com/stories/200909110535.html
  5. Our Reporter, Bola Tinubu: The man, the moment, the ultimate political guru [online], Tribune Online, 22 lutego 2023 [dostęp 2023-07-02] (ang.).
  6. https://www.vanguardngr.com/2014/12/buhari-wins-apc-presidential-primaries/
  7. Idowu Abdullahi, BREAKING: I'll be your servant, Tinubu promises Nigerians [online], Punch Newspapers, 1 marca 2023 [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  8. Shaka Momodu, Tinubu: The Flawed Progressive - THISDAYLIVE [online], www.thisdaylive.com [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  9. Présidentielle au Nigeria : l’ancien gouverneur de Lagos, Bola Tinubu, remporte la primaire du parti au pouvoir, „Le Monde.fr”, 8 czerwca 2022 [dostęp 2023-03-01] (fr.).