Bitwa pod Montbard

Bitwa pod Montbard

II wojna światowa, front zachodni, kampania francuska
Czas	16–17 czerwca 1940
Miejsce	Montbard
Terytorium	Francja
Przyczyna	ofensywa niemiecka we Francji
Wynik	taktyczny sukces Polaków
Strony konfliktu
III Rzesza Polska
Dowódcy
nieznany Stanisław Maczek
Siły
66 Pułk 13 Dywizji Zmotoryzowanej 10 Brygada Kawalerii Pancernej
Straty
nieznane 17 poległych, 30 rannych
Położenie na mapie Francji miejsce bitwy
47°37′N 4°20′E

Renault R-35 – czołg brygady

Bitwa pod Montbard – bitwa stoczona w trakcie kampanii francuskiej nocą 16/17 czerwca 1940 przez oddziały 10 Brygady Kawalerii Pancernej generała Stanisława Maczka.

Tło sytuacyjne

10 Brygada walczyła od 10 czerwca 1940, a od 12 czerwca wykonywała działania osłonowe, umożliwiając wycofywanie się kolejnych oddziałów francuskich, uchodzących pod naporem wojsk niemieckich wzdłuż drogi z Montmort do Sézanne pomiędzy Marną a Kanałem Burgundzkim. W tych dniach oddział stoczył zwycięskie potyczki, m.in. pod Champaubert i Montigivroux. 16 czerwca oddział otrzymał rozkaz zdobycia miejscowości Montbard, aby umożliwić przeprawę 42 Dywizji Piechoty przez Kanał Burgundzki. Brygada znajdowała się wówczas w odległości 60 km od miasta i nie miała już zapasów paliwa, w związku z czym zrezygnowano z wykorzystania części pojazdów, a paliwo zlano do innych maszyn.

Walki

Tym samym 10 Brygada posiadała odtąd jedną kompanię czołgów, dysponującą 17 sztukami Renault R-35. Ponadto w oddziale znajdowały się dwa szwadrony kawalerii, pododdział saperów i artylerii przeciwpancernej. Około godziny 15:00 wyprowadzono natarcie z rejonu Chaource, a Montbard zostało osiągnięte wieczorem. O godzinie 22:00 rozpoczęto uderzenie na miasto, zakończone o godzinie 1:30, gdy rozbito stacjonujący w mieście niemiecki batalion 66 Pułku 13 Dywizji Zmotoryzowanej, a Niemcy wycofali się w panice na drugi brzeg kanału. Około godziny 2 do generała Maczka dotarła informacja, że 42 Dywizja Piechoty zmieniła kierunek marszu, skręciła na południe i nie dotrze do Montbard. Straty polskie wyniosły 17 poległych, 30 rannych żołnierzy i trzy czołgi, Niemcy stracili 60 ludzi, kilkunastu jeńców i kilka samochodów i motocykli.

Następstwa

Pomimo wyparcia Niemców nie osiągnięto założonych celów, gdyż most na kanale został wysadzony przez wycofujących się Niemców około godziny 2. Generał Maczek zdecydował się wycofać z miasta przed świtem i przejść do odwrotu. Rankiem 17 czerwca Brygada dotarła do lasów, w których dokonano zniszczenia kolejnej partii sprzętu pozbawionego paliwa – pozostawiono trzy czołgi. Następnie poruszano się wzdłuż Kanału Burgundzkiego, poszukując przeprawy niebędącej w rękach niemieckich. Po dotarciu po jednym dniu do Is-sur-Tille w rejonie Dijon, Polacy znaleźli się w okrążeniu. Oddział zniszczył ciężki sprzęt, 18 czerwca Brygada została rozwiązana, a grupy żołnierzy zaczęły przebijać się w stronę wybrzeża.

Łącznie w trakcie kampanii francuskiej oddział stracił 1200 z 1700 żołnierzy, w tym 50 poległych, 120 rannych, 1020 zaginionych lub wziętych do niewoli.